Pain 2 ;

666 Words

'รัน' เด็กหนุ่มที่คุณจิรัญเก็บมาเลี้ยงเขารู้ตัว เองดีเขาเจียมตัวเองมาตลอดรันรู้ฐานะเเละ หน้าที่ของตัวเองดีว่าไม่คู่ควรกับอะไรทั้งสิ้นของ ตระกูลนี้เขาเพียงเเค่อยากตอบแทนบุญคุณ คุณท่านที่รับเขามาเลี้ยงก็เพียงเท่านั้นหากไม่ได้คุณจิรัญเขาก็คงต้องตายอยู่ข้างถังขยะ จากผู้เป็นแม่ที่ไม่ต้องการเขาแล้วเอาเขามาทิ้งไว้ บุญคุณชาตินี้รันก็คงจะทดแทนคุณจิรัญกับ ครอบครัวของเขาได้ไม่หมดถึงแม้ต้องตาย เขาก็ยอม... "มันเป็นคำสั่งของฉันถึงพวกแกจะไม่เห็นด้วย ฉันก็จะให้รันบริหารบริษัทแทนพวกแก 2 คนถ้าคิดว่าฉันไม่กล้าพวกแกก็ลองดู" หลังจากผู้เป็นพ่อพูดกับพูดเป็นลูกทั้งสองคนจบ ก็ลุกออกไปทันทีโดยไม่รอฟังคำแย้งของลูก ทั้งสองก่อนที่รันจะเดินตามคุณท่านออกไปก็ต้อง หยุดชะงักกับคำพูดของหญิงสาว "ก็แค่เด็กที่แม่ไม่ต้องการ..อย่าสะเออะ ทำตัวเสมอฉัน" รันชะงักกับคำพูดของไอราเล็กน้อยก่อนจะทำเป็น ไม่สนใจและเดินออกไปเขาชินชากับคำพูดพวกนี้ ของเธอแล้วล่ะตั้งแต่เขาเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ก็มีแต่ไอราที่คอยหาเรื่องกลั่นแกล้งเขาไม่เว้น แต่ละวันคอยพูดเหน็บแหนมให้เขารู้สึกเสียใจ คอยแกล้งให้เขาเจ็บตัวแต่เขาก็ไม่เคยโกรธเธอเลย เพราะเขารู้สถานะของตัวเองดี "นี่แกกล้าเดินหนีฉันหรอรัน! ยอมรับความจริงไม่ได้หรือไง!!ว่าแกมันก็เป็นแค่เด็ก ที่ถูกทิ้งเป็นแค่เด็กที่แม่ของแก ไม่ต้องการ.." รัน ทำได้แค่หยุดยืนนิ่งและฟังสิ่งที่ไอรา พูดแทงใจดำเขา อยู่ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน "พอได้แล้วไอรา.." เตโชพูดหลังจากฟังผู้เป็นน้องสาวของตน เหน็บแนมรันไม่พ้นทุกครั้งที่เจอหน้ากัน "พี่ไม่ต้องมายุ่งฉันเกลียดมันแค่เห็นหน้ามัน ฉันก็ยังไม่อยากเห็นก็แค่เด็กกำพร้าที่ พ่อกับแม่มันไม่ต้องการ " "ใช่ผมมันก็แค่เด็กกำพร้าที่ไม่มีใครต้องการพอใจคุณหรือยัง" "จองหอง!คิดว่าเป็นคนที่พ่อฉันไว้ใจ ก็จะทำอะไรก็ได้งั้นสิ" "ได้..ในเมื่อพ่อฉันอยากให้ฉันกลับมาบ้าน ฉันก็จะกลับมาแล้วฉันจะ ทำให้แกไม่มีความสุขในบ้านหลังนี้อีกต่อไปรัน!!!" หลังจากพูดจบไอราก็เดินไปที่รถคันหรู ของเธอก่อนจะขับออกไปด้วยอารมณ์ หงุดหงิดเสียเต็มประดา "ไม่เป็นไรนะรันอย่าไปถือสาน้องสาวของฉันเลย เอาแต่ใจตัวเองจนเป็นนิสัย ฉันขอโทษแทนน้องฉันด้วยนะรัน" "ครับคุณเตโช" พูดจบประโยครันก็หันหลังเดินออกมาทันทีเตโช ได้แต่ถอนหายใจกับกิริยาของรันที่ไม่เคยแม้แต่ จะโกรธจะเกลียดน้องสาวของเขาเลยทั้งที่ไอรา ก็ทำกับรันไว้ไม่ใช่น้อยเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม น้องสาวของเขาถึงจงเกลียดจงชังรันนักหนา ทั้งที่สำหรับเขารันเป็นคนที่ฉลาดมีไหวพริบและ เก่งมากพอตัวเลยเป็นคนที่เขาและพ่อเชื่อใจมาก ถึงยอมให้รันคอยดูแลไอราแทนเขาและพ่อ ได้ทั้งที่เขาก็เห็นว่ารันไม่เคยขัดใจน้องสาว ของเขาเลยไม่เคยพูดว่าอยากได้อะไรต้องการอะไร จากเขาแล้วพ่อเลยไอราสั่งอะไรรันก็คอยหาให้ แล้วทำไห้ตลอด แต่น้องสาวของเขาก็ไม่เคยมองเห็นในความหวังดี ของรันเลย _______________________________________

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more