Imprint Keeper

Chapter 13

ALTHEA'S POV

I woke up with a pain in my head. I heard noises around me but when I opened eyes it was blurry, all that I could see was a light in front of me.Tatakpan ko sana ang nakasisilaw na ilaw gamit ang kamay ko pero hindi ko maangat ito.

. Nakatali ang dalawa kong kamay sa hinihigaan ko. I tried moving my feet but it was tied too. I blinked several times, trying to get my sight back to normal. Pero kahit anong gawin ko malabo pa rin.

"Ready na ba lahat ng equipment?" boses ng lalaking matanda ang narinig ko. It was familiar but I still can't figure out when and where I heard that voice. "Start the extraction." Utos pa niya.

Sinubukan kong tumayo pero pinipigilan ako ng mga taong nakaputing laboratory gown. Gusto ko mang magsalita o sumigaw, hindi ko magawa. Parang may bara sa lalamunan ko't kahit anong gawin ko walang salitang lumalabas sa bibig ko

"Nagigising na siya dok." ika ng isang babae.

"Bigyan mo siya ng pampakalma, malabo pa rin ang vision niya dahil sa drug na ininom niya. Hindi niya tayo makikilala."

Seconds after ng utusan siyang bigyan ako ng pampakalma, nanlambot ang katawan ko. Hindi ko maitaas kahit man ang dulo ng daliri ko. Wala na akong ibang magawa kungdi hayaan nalang ang kung ano mang gusto nilang gawin sa 'kin.

Cason, save me.

I tried my best to open my eyes para kahit pa paano may makita ako sa ginagawa nila. But then it went black then a flash of spot light hit me. I can feel them sticking wires on different parts of my body. What are they gonna do to me? What do they want from me?

A loud noise started, by guessing I think is from some kind of machine. One of them flipped me over to expose my back. I can't feel anything. Hindi ko nga alam kung hubad ba ako. I'm numb all over.

Then suddenly an excruciating pain struck my lower back. It was a sudden pain, so sudden that I thought it was lightning. Nagulat ako sa sakit at napasigaw nang malakas. I cried for them to stop. But then, they did it again but now it lasted longer. But whole body was shaking in pain as the lightning-like strike my nerves and veins.

I can now feel that they're starting to emit and focus the machine onto my lower back. Pero hindi ko alam kung bakit. Pinaglalaruan ba nila ako? But why me?

For the third time, they strike the pain again. I screamed at the top of my lungs but it seems that they don't care at all. Umiiyak na ako sa sakit pero sige pa rin sila sa pagpapahirap sa 'kin.

In a span of agonizing minutes, I lost control over my own body. I felt like I was floating and feeling nothing. Though I can hear they are still striking me with that monster machine. Now that the pain is unrecognizable, ngayon ko lang naisip. Paano ba ako napunta sa lugar na ito?

All I could remember is that I was slow dancing with Cason on the dance floor. Kahit pa inuutusan niya akong tumingin-tingin sa paligid. Hindi ko pa rin maiwasan na tumingin sa maamo niyang mukha. Napaka-seryoso niya sa ginagawa niya, nakakakilig isipin na ginagawa niya ito para sa 'kin.

Ang sumunod kong naalala ay iyong nakaupo ako kasama ang isang matanda. Bumagsak ako at ang huli kong nakita ay ang mukha ni Director Bang, na siyang kaaway at iniimbestigahan namin ni Cason.

So he took me, Director Bang, the owner of Big Hit na sanang papasukan bilang artist ay kinidnap ako sa kadahilanang malabo pa rin sa akin.

"Doc, her vitals are dropping fast."

A sudden light forced my eyes to shut tight. Sa palagay ko, binuksan na nila ulit ang ilaw, hindi lang ako sigurado dahil para sa 'kin hindi makatotohanan ang mga nangyayari. Malamang sinaksakan nila ako drugs para ganito ang maramdaman ko.

"May nakita na ba kayong records sa tattoo niya?" Tanong ng lalaking pamilyar ang boses. His voice echoed like he was speaking from a microphone.

"Hindi ko ma-scan boss, walang records o kahit anong klase ng code mula sa tattoo niya." Wika naman ng bagong boses. I tried facing where the voice came, I can see him but still blurry. He was sitting next to me but he was holding some kind of device at nakatutok iyon sa lower back ko.

"Ituloy niyo! At huwag kayong titigil hangga't wala kayong nakukuha mula sa kanya!" Galit na galit na utos ng tinawag niyang boss.

"Pero mahina na ang katawan niya, baka –"

"Kahit pa mamatay siya! Ang importante mahanap ang records!"

Mukhang galit na galit ang boss nila. Nakakatawang isipin na sa maling tao nila hinahanap ang codes na kailangan nila. At anong tattoo ang sinasabi niya? Wala akong tattoo.

"Let's prepare for phase two." Ika ng lalaking nakaputi sa tabi ko.

"Pero dok, hindi kakayanin ng katawan niya." Pagtutol naman ng kasama niyang babae.

"Kapag hindi natin ginawa ang gusto niya, tayo naman ang mamatay."

Sa pagsasalita nila, alam kong hindi nila ginusto ang ginagawa nila. Okay lang 'yan. Ganyan din ako simula nang bata pa ako. Madalas kong gawin ang mga bagay na hindi ko naman gusto dahil sa utos iyon ng papa ko. I only felt freedom when I met Cason, kahit pa gaano siya ka-bully masaya pa rin ako sa tuwing kasama ko siya.

A new loud machine started beside me. Biglang uminit sa paligid ko at namawis ako bigla sa gitna ng malamig na paligid. As soon as the machine confronted my skin, I felt like it was burning, that I was burning.

I felt alive again. Nakaramdam muli ako ng sakit galing sa likuran ko. Kasabay ng malakas ng sigaw ay ang pamimilipit ko sa sakit. Naninigas ang mga kamay at paa ko dala ng labis na kasakitan. I want this to stop!

"Tigilan. . .niyo. . .na ako. . maawa kayo. ." Pagmamakaawa ko.