Jülide, elinde kitaplarıyla sınıfın kapısından girerken okula başladığı ilk günü hatırladı. Biraz şaşkın, fazlaca heyecanlı, ürkek adımlarıyla masum bir kız çocuğu girmişti bu kapıdan. Ama şimdi o kız değil artık. O zamanlar heyecandan kızaran yanakları, şimdi yediği dayak yüzünden morluklarla doluydu. Seçtiği yol nedeniyle arkadaşları onu görünce, yüzlerini çeviriyorlardı artık.
Sırasına doğru ilerlerken, okulun ilk yılı arkadaşlık kurduğu Reyhan'ı gördü. Reyhan yanındaki Fidan ile birlikte Jülide’ye iğrenir gibi bakıyorlardı. Bakışlarını bir zamanlar samimi olduğu iki kızdan oturacağı sıraya çevirirken, kulaktan kulağa fısıldayan diğer öğrencileri fark etti. Yüzündeki morluklar yüzünden, ne konuştuklarını az çok tahmin edebiliyordu.
Hepsini görmezden gelip sırasına yerleşti. Beş dakika
