“ไอ้คี มึงจะกลับไปเป็นบอดี้การ์ดตอนไหนเนี่ย”
“อีกแป๊บ ให้กูได้กลับเป็นกูสักแป๊ปได้ไหม ห่าไล่กูจัง อยู่ที่นั่นกูนี่โคตรไม่เป็นตัวของตัวเองเลย” อัคคีถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“ทำไมวะ”
“จะทำอะไรก็ไม่ได้ ต้องระแวง หลบนักข่าว จะกินข้าวแต่ละที ยังมีแต่คนมอง หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายก็มี พอตอนยัยเป็ดทำงานก็ต้องรอเฉยๆ เอาตรงๆเบื่อฉิบหาย แดดกลางวันก็โคตรร้อน กูเนี่ยไม่ชอบกลางวันอะ แต่อยู่ที่นั่น กูเนี่ยต้องเป็นคนกลางวันอย่างสมบูรณ์แบบเลยนะ แม่งโคตรฝืนเลย” อัคคีระบายความในใจออกมาให้คนเป็นเพื่อนฟัง แม้เขาจะบ่นไปแบบนั้น แต่เขาไม่เคยคิดว่าจะไม่กลับไป เพราะเขาสัญญากับผู้หญิงคนนึงเอาไว้แล้ว
พอใจ Say ::
ดอกกุหลาบสีแดง ถูกส่งหาฉันทุกวันที่ฉันไปออกอีเว้นท์ หน้ากล้อง หลังกล้อง ส่งหมด ฮื่ยยยย น่ากลัวววววว แล้วเมื่อไหร่เฮียคีจะกลับมาเนี่ย ฉันเริ่มรู้สึกว่าชีวิตฉันไม่ปลอดภัยแล้ว
“กุหลาบแดงมาอีกแล้วค่ะน้องพอใจ วัน
