Kahit sa sasakyan ay wala pa rin kibo si Galen. Para akong hangin sa paningin nito. Hinayaan ko lang kung hangin ako sa paningin niya, isa naman siyang alikabok sa aking mga mata.
Akala niya siya lang marunong mag-deadma. E Ano siya, sinuswerte, kung kaya niya hindi ako pansinin, pwes kaya ko rin.” untag ko sa aking sarili habang nakatingin sa labas ng bintana ng sasakyan papunta sa Quezon.
“Bakit siya lang ba ang bitin ako din kaya nabitin,” dagdag sabi sa aking sarili pasadong 10:00 am na kami nakaalis dahil dumaan muna kami sa Condo unit ko para kumuha ng mga gamit. Dahil wala naman ako damit sa bahay nito sa Rizal. Kaya lalong hindi ako pinapansin ni Galen ng malaman nito na ang pinangalan ko sa alaga kong husky ay pangalan pa niya. Binabantayan ko muna sa aking yaya ang alaga na s
