“โอ้ย...ปวดหัว คนหนุ่ม สาวนี่เข้าใจอยากจัง” ตรัยไม่ได้รู้สึกผิดหวังสักนิด หากบุตรชายไม่กระทบกระเทือน เขาก็ไม่ใคร่สนใจ “ดูเหมือนว่า ลูกจะชอบตัวปลอมคนนี้ มากกว่าตัวจริงใช่ไหม?” ท่านลองถามหยั่งเชิง
ปัทม์ยิ้มกว้าง “ผมชอบอะไรที่มันตื่นเต้นครับพ่อ”
กันจิราเป็นผู้หญิงในแบบที่เขาชอบ หล่อนเลยสะดุดตาเขา ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน แม้ปัทม์จะรู้สึกถึงความปลอม แต่สิ่งเหล่านั้นกลับทำให้เขาสนใจสิตาตัวปลอมมากขึ้น ทุกสิ่งที่หล่อหลอมเป็นหล่อน เหมาะสมกับเขาด้วยประการทั้งปวง หล่อนไม่ใช่คนหยิบโหย่งทำอะไรไม่เป็นเหมือนที่แสร้งทำ กันจิรามีดี และหล่อนแกร่งพอ หากต้องมากรำงานในสวน ร่วมกับสามีในอนาคต
“พ่อคงไม่ต้องหาใครมาให้ลูกดูตัวอีกแล้วใช่ไหม?” ตรัยสัพยอก ดูเหมือนว่าปัทม์จะเจอคนของตัวเอง
“ถ้าเธอยอมเป็น ‘เมีย’ ให้ผมนะครับ”
ปัทม์ทอดสายตามองลงไปที่สนามหญ้า กันจิรานั่งซ้อนอยู่ด้านหลังพอใจ เพราะมารดาของเขากำลังกรวดน้ำ
