32

1321 Words

บัณฑิตาก็มีอาการไม่ต่างกัน แต่ควบคู่ไปกับความสงสารและเห็นใจเพื่อนรัก เธอไม่รู้ว่าไอศูรย์จะพูดเพียงแค่ปกป้องชนกนันท์หรือเป็นเรื่องจริง แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด เวลานี้เพื่อนรักของเธอก็ถูกความเสียใจเล่นงานเต็มๆ “เนย เนย…แกอย่านิ่งอย่างนี้เนย เพี้ยะ…เนย แกอย่านิ่ง…เพี้ยะ” บัณฑิตาตบใบหน้าของชเนตตีเบาๆ เรียกสติของเพื่อนรักที่ตกอยู่ในอาการช็อก น้ำตาของเธอเอ่อคลอด้วยความสงสารเพื่อน ไอศูรย์เห็นอาการของภรรยาแล้วถึงกับทำอะไรไม่ถูก เขาไม่คิดว่าคำพูดปกป้องชนกนันท์จะทำให้ ชเนตตีตกอยู่ในอาการเช่นนี้ หัวใจของเขารู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาทันใด ต่างกับหญิงสาวข้างกายที่เห็นอาการพี่สาวของตนแล้วมีความสาแก่ใจมากกว่าเห็นใจ เพราะชเนตตีวางแผนแย่งคนรักของเธอมาครอง “ตาล พี่ว่าพาเนยกลับดีกว่านะ ดูท่าทางเนยไม่ดีเลย” ฉัตรบุรีรีบบอกบัณฑิตาที่เรียกสติเพื่อน “เนยกลับบ้านนะ” บัณฑิตาก็มีความคิดเห็นตรงกันกับฉัตรบุรี เธอจึงบอกเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD