คำเตือนของบัณฑิตาเป็นเรื่องที่ชเนตตีกังวลอยู่เช่นกัน แต่เธอก็คิดว่า ตนเองมีสิทธิ์ในฐานะภรรยาของไอศูรย์ทั้งนิตินัยและพฤตินัย ย่อมมีสิทธิ์ที่จะอยู่บ้านของไอศูรย์ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม แต่เรื่องที่ชเนตตีเป็นกังวลไม่ยิ่งหย่อนกว่ากันก็คือ ไอศูรย์จะเลิกรากับชนกนันท์หรือไม่ งานนี้สงสัยว่า เธอจะต้องจัดการอะไรบางอย่างเสียแล้ว
“ฉันขอบใจแกนะที่แกเตือนฉัน” ชเนตตียิ้มให้เพื่อนและสวมกอด “แต่ฉันจะยอมรับผลที่ตามมาทั้งหมดเพราะฉันรักพี่เจย์แล้วหวังว่า สักวันหนึ่งพี่เจย์จะรักฉัน”
มันเป็นความหวังอันริบหรี่ของชเนตตี เธอปลอบใจตัวเองเสมอว่า วันหนึ่งวันใดไอศูรย์จะรักเธอเหมือนกับที่เธอรักเขา รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปได้น้อยมากแต่ชเนตตีก็จะพยายามทำให้ได้
“ฉันขอให้แกสมหวังในเรื่องที่แกหวังนะเนย แล้วแกก็ต้องจำไว้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งดีทั้งร้ายที่แกต้องเผชิญนับตั้งแต่วันนี้ แกเลือกมันเอง ทั้งที่ก่อนหน้า แ
