อันธิกาหลับเป็นตายตั้งแต่เช้าจรดบ่าย หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมาประตูห้องถูกเปิด ภาพของสามีที่กลับมาก่อนเลิกงานทำให้หญิงสาวสงสัยแต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากถาม จนเมื่อเขาเดินเข้าใกล้ถึงได้รับหลับตาแกล้งหลับด้วยกลัวว่าเขาจะเอาเรื่อง ที่เธอมัวแต่นอนทั้งวันไม่ยอมลุกขึ้นมาทานข้าว ตามที่เขาสั่งไว้เมื่อเช้าก่อนไปทำงาน
“ทำไมไม่กินข้าว!” นั่นปะไรเล่า มาถึงก็หาเรื่องกันเลย ไม่คิดจะถามเลยรึไงว่าเธอเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้
“อันยังไม่ค่อยหิวค่ะ” อันธิกาตอบเพื่อตัดปัญหา อย่าว่าแต่กินข้าวเลย แต่แรงจะลุกไปไหนมาไหนยังยาก แต่อีกคนคงไม่เข้าใจเพราะว่าเขาไม่ได้รู้สึกเหมือนที่เธอรู้สึก
“ไม่หิวก็ต้องกิน! ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้อันธิกา!” วิศรุตตอบก่อนจะกระชากแขนคนป่วยให้ลุกขึ้นนั่ง เขาไม่ชอบตัวเองในวันนี้มากกว่าวันไหนเพราะตลอดทั้งวันมันเอาแต่วุ่นวายเป็นห่วงคนตรงหน้าไม่ยอมหยุด โทรมาก็ไม่ยอมรับสายแถ
