บทที่ 17

1127 Words

“ไม่ได้นึกอะไรเลยค่ะ แค่อยากดื่มก็ดื่ม พี่รุจจะมาสนใจทำไมคะ ว่าอันจะเป็นตายร้ายดียังไง!” หากสติครบถ้วนอันธิกาคงกล้าพูดอะไรที่มันตรงกับหัวใจออกไปแบบนี้แน่ หญิงสาวไม่พูดเปล่าแต่กลับทำท่าเหมือนจะมองหาใครบางคนภายในห้อง เมื่อไม่พบถึงได้ร้องถามคนตรงหน้า      ที่เอาแต่จ้องมองเธออย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ            “พี่เอกละคะ ไปไหนแล้ว”            “นี่มันจะมากไปแล้วนะอันธิกา! กล้าดียังไงถามถึงผู้ชายคนอื่นต่อหน้าผัวตัวเองแบบนี้!” คนถูกตวาดไม่ได้สำนึกเลยสักนิดว่าคำพูดของตัวเองกำลังจุดชนวนระเบิดอารมณ์ของสามีให้ระเบิด เธอเชิดหน้าก่อนจะตอบ            “แล้วอันต้องใช้ความกล้าด้วยเหรอคะ ทีพี่รุจยังออกไปหาความสุขนอกบ้านได้เลย       แล้วทำไมอันจะทำแบบนั้นบ้างไม่ได้!”            “อัน!”            “ทำไมต้องโกรธด้วยละคะ อันก็แค่อยากทำเหมือนที่รุจบ้างมันก็เท่านั้น พี่เอกก็ดูเข้าท่าดีเหมือนกัน คงทำให้อันม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD