“มันก็แค่เรื่องแค่นี้เอง…ไม่ใช่เหรอคะ!” หนนี้อันธิกาสู้ยิบตา เธอตอบโต้ก่อนจะหวีดเสียงร้องขึ้นเมื่อถูกคนใจร้ายลากไปโยนลงบนเตียงอย่างรุนแรง ใบหน้าของเขาแสดงให้เห็นถึงความโกรธอย่างถึงที่สุด แต่นั่นมันก็ไม่ได้ช่วยทำให้เธอกลัวมันเท่ากับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ซึ่งรู้ดีทีเดียวว่ามันจะทั้งทรมานและยาวนานสักแค่ไหนกัน
“ใช่! มันก็แค่เรื่องแค่นี้สำหรับฉัน แต่สำหรับผู้หญิงอย่างเธออย่าฝันจะไปทำเรื่องเลวๆ แบบนั้นกับใคร หรือถ้าอยาก…ก็ต้องทำกับฉันแค่คนเดียว!” วิศรุตตอกย้ำทุกๆ ถ้วยคำด้วยจูบที่รุนแรงเร้าร้อน อย่างได้ฝันเลยว่าเขาจะยอมให้ใครหน้าไหนมาแตะของๆ เขา อันธิกาเป็นของเขา เธอเป็นทุกอย่างที่เขาต้องการจะให้เป็นใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่งทั้งนั้น!
“อื้อ! ปล่อยอันนะ!” อันธิกาไม่เคยรู้สึกขยะแขยงวิศรุตเท่ากับตอนนี้มาก่อนเลย เขากล้าดำยังไงทำปากสกปรกที่ก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรกับใครที่ไหนมาบ้างมาจูบเธอแบบน
