ENSLAVE ME, MR. PROFESSOR

CHAPTER FIVE

Pilit kaming pinag-ayos ng Dean at sinabihang h'wag nang mauulit ito, sa susunod na maulit pa ay may suspension nang ipapataw sa amin. Pinagbigyan lang kami dahil first offense namin ito na nagawa sa loob ng tatlong taon naming pagaaral dito sa University.

Pabalat bunga lang ang ginawa namin para palabasin na kami ng opisina at hindi ko na matagalan pa ang titig ni Professor Gael dahil guilty ako.

Nadawit pa siya, at kasalanan talaga ito ng Piena na ito! Kung hindi ba namang epal at intrimitida.

"Hoy," tawag ko sa kanya nang akmang mag-di-diretso na ng lakad pabalik sa classroom, tila nabahag ang buntot.

Tumigil siya at humarap sa akin, halatang pilit na pinapatapang ang mukha kahit na halata namang ngayon ay nahihintakutan na siya sa akin, akala siguro niya ay hindi ko siya para patulan.

Lumapit ako nang nakahalukipkip. "Tingnan mo ang iskandalong ginawa mo, binigyang issue mo pa kami si Professor Gael, karumi niyang utak mo, eh 'no?" Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa.

"Hindi mo na dapat sinabi pa iyon! Ikaw rin naman ang nagpahamak kay Professor dahil diyan sa hayagan mong pagku-kwento." Aba at ako pa sinisisi nito?

"Eh, sinungaling ka eh! Alangan na hayaan kitang maging api-apihan doon tapos ako iyung masama, ikaw ang bida? Sino bang nauna, ha?" Umabante ako, pumormang susugudin siya.

Napa-atras siya. "Ada! Baka gusto mong bumalik na naman tayo sa loob kahit na kalalabas lang natin ng Dean's office?" Halatang naduduwag siya.

Pinakatitigan ko lang siya sabay taas ng isang kilay ko. "Sa susunod pipili ka kasi ng hahamunin mo, akala mo mabait ako at 'di kita papatulan? Dagdagan ko kaya iyang mga kalmot mo sa mukha?"

"Miss Moriño."

Natigilan ako at napaayos ako bigla ng tayo nang marinig ko ang mariin at baritonong boses ni Professor Gael at unti-unti akong humarap sa kanya.

"Prof., oh! Si Ada ayaw pa rin akong tigilan!" parang batang sumbong ni Piena.

Ang sama ng tingin kong iginawad sa kanya nang pahapyaw ko siyang lingunin. "Ano ka, elementary? Kung maka-sumbong ka akala mo dumedede ka pa sa tsupon," patuya ngunit naroon ang himig ng inis ko sa babaeng pabebe na ito.

"Ada Thea, in my office, now," mariin utos sa akin ni Professor at mukang galit nga talaga ito nang mauna nang naglakad patungong office niya.

Hinarap ko muna si Piena and I stick my tongue out. "Bleh! Hindi pinansin! Hindi ka kasi maganda!" Inirapan ko siya sabay alis.

Sumunod na ako kay Professor at iniwan si Piena na nagpupuyos dahil asar na asar sa akin. Pikon talo, kainis na babae.

"Prof..." tawag ko sa kanya nang makapasok na ako nang opisina niya habang siya ay masama ang tingin iginagawad sa akin.

Nakaupo siya sa swivel chair habang ang mga daliri ay nasa kanyang baba at ang siko ay nakatuon sa arms rest. Tinuran niya ako sa isang bakanteng silyang nasa kabilang bahagi ng lamesa at naupo ako doon.

Tumikhim ako at umayos ng upo. Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso dahil ako'y guilty talaga sa mga pinagsasabi ko at kung paano kong ininggit kanina si Piena na may ginawa nga kami ni Prof. kahapon sa classroom.

Mukang lumalabas na ako talaga ang nagdawit kay Prof. kung bakit siya ngayon nasangkot sa problemang ito na siguradong magiging usap-usapan sa campus.

"You told her what we did yesterday? What are you, a kiss and tell?" may pagka-uyam niyang tanong sa akin bakas ang halo-halo niyang pagka-inis at pagkadismaya.

Maagap akong umiling. "Prof. hindi! Wala akong sinabi sa kanyang naghalikan tayo, torrid pa. Wala po akong sinabi na muntik nang may mangyari sa atin, sadya pong inggit lang siya at nagawa niya akong corner-in kanina nang papasok na 'ko," paliwanag ko ng husto ayaw ko siya'y magalit siya sa akin.

Baka hindi na niya ako pagkatiwalaan at isipin niyang ipagsasabi ko lang ang mga pinaggagawa namin, kapag mawalan na siya ng tiwala... siguradong 'di niya na ako papansinin at pagbibigyan sa gusto kong mangyari sa amin... hindi iyon p'wede... 'di p'wede.

"She cornered you? Bakit sa nasaksikhan ko ikaw pa ang lumabas na bully at war freak?" mapanantiya niyang tanong. Inaalam kung nagsasabi ba ako ng totoo.

"Prof., she triggered me! She asked me what was going on between us! Siya nga po ang unang nanulak sa akin, siya ang una sa 'kin nanakit! Gumanti lang ako!" bulalas ko and trying to explain myself dahil iyon naman ang totoo. That woman triggered me.

Umayos siya ng upo at pinatitigan niya ako. "Then, how did you answer her that led her to push you based on your statement?"

"Inasar ko lang siya Prof! I answered her without answering her directly! I said, ano naman kung meron nga? Iyon lang sinabi ko then she shouted at me na ang kati ko raw! She got mad at me so I shouted her back at doon na niya ako itinulak and the next thing I did I pushed her too! I grabbed her hair until I got satisfied, then you came!" detalyadong paglalahad ko na pawang katotohanan lamang na ganoon naman talaga ang nangyari.

Huminga siya ng malalim at nahilot ang kanyang noo na tila ang laking sakit ng ulo ang ibinibigay ko sa kanya at ilang sandali siyang nanahimik at hindi muna siya nagsalita.

"Prof, nagsasabi ako ng totoo, ganoon ang nangyari. Hindi naman talaga ako war freak. Pasaway ako pero hindi ako barumbada, at ito ang first offense kong kauna-unahang beses na nangyari," paliwanag ko pa.

Napasagitsit siya. "Hindi mo na dapat pa sinagot si Miss Ramirez ng ganoon, alam mo bang lilikha ito ng usap-usapan? Because of what you did, parang sinabi mo na ngang may relasyon tayong dalawa."

"Hindi naman ako takot sa chismis kung kayang-kaya namang pabulaanan iyon. Saka Prof., wala naman sila ebidensya at alam ng lahat, pinagalitan mo lang ako sa pagiging lutang ko sa klase niyo. Ito lang si Piena ang magawa ng salita, siya dapat ang kinakausap at sinasabihan niyo eh," saad ko sabay halukipkip sa inis.

Totoong hindi ako takot sa mga usap-usapan gayong wala naman sila mga ebidensya na hawak o magpapatunay na may halikang naganap sa amin ni Prof., na kung hindi dumating si Dean baka higit pa ro'n ang nangyari sa amin.

"Miss Moriño, about yesterday. Nabigla lang ako, hindi dapat talaga iyon nangyari. You're my student, and I'm your Professor kaya hindi siya talaga tamang gawin. Let's forget about what happened yester—"

Padarag akong tumayo. "Anong kalimutan? Walang kakalimutan, Prof! Kung alam niyo lang kung gaano ko ka-gusto ang nangyari sa 'tin kahapon, gustong-gusto ko! Wala ako dapat pagsisisihan doon... wala."

Natigilan naman siya sa sinabi ko at tumagal ang tingin niya sa akin. Umikot ako sa lamesa niya at nilapitan ko siya.

Inikot niya naman paharap sa akin ang swivel chair na kinauupuan niya at kaya ngayon makaharap at tapatan na kami habang nakatayo ako sa harapan niya.

Mariin ko siyang pinakatitigan. "Gusto kita, Prof... gustong-gusto kita... ang sabihin mo sa 'kin na kalimutan ang halik mong iyon sa 'kin ay hindi ko magagawa... kagabi hindi ako nakatulog kakaisip sa nangyari... kaya naman, h'wag niyo sabihin sa aking kalimutan ko lang iyon."

Nahimigan ko ang sarili ng pagiging desperado, at wala akong pakialam, nais kong kunsintihin ang nararamdaman kong ito kung matatawag na purong l*bog man basta ang alam ko lang, higit pa roon ang aking nararamdaman para sa kanya.

Unti-unti akong naupo sa ibabaw ng mga hita niya at hinayaan niya naman akong maupo sa kanya.

"Handa akong magpa-alipin sa iyo, kahit na maling-mali ito, handa akong magkamali, masunod ko lang ang mga ninanais ko..."

Started to touch his right cheek habang siya kitang-kita ko kung gaano siya nagpipigil na kung tutuusin hindi niya naman kailangan pa na mag-pigil, dahil ano man mangyari ngayon sa amin hindi ito makalalabas.

He groans and he looks like he's having a hard time to stop me from teasing him. "You should get up from my lap now bago mo pa pagsisisihan ito," batid niya binibigyan niya pa ako ng pagkakataon magbago ang isip.

"Hindi ako magsisisi kung ngayon mismo may mangyari sa atin, handa ako magpa-alipin sa iyo at gawin mo ang lahat ng gusto mo sa 'kin payag na payag ako," saad ko at ang sumunod na nangyari ay siyang labis na ikinagalak ng puso ko.

He held my nape tightly and he pulled me harshly and he kissed me so deep and deep like he's really hungry for my lips. I kissed him back with a happy smile on my face.

He inserted his tongue and he played along with mine, he explores my mouth while our saliva is mixing.

I enjoyed having a kissing session with the man I am always fantasizing about, umayos ako ng pagkakaupo, I sit in front of him, while my legs are spread and put on his both sides.

Pasaklang akong naupo sa kanya dahilan para magtama at mag-kiskisan ang aming pribadong parte, napa-ungol ako nang kusa kong iginalaw ang balakang ko, atras-abante at damang-dama ko ang mala-bato niyang umbok.

Pakiramdam ko, kiskisan pa lang lalabasan na ako kahit may mga tela pa nakapagitan sa aming pagaari.

Napa-ungol ako habang patuloy lang ang halikan wala na atang planong matapos pa. Mabuti na lang talaga nai-lock ko ang pinto dahil kutob kong mangyayari ito.

"Ang tigas, hmmm!" sambit ko na may pag-ungol nang sandali akong humiwalay mula sa aming pagkakahalik.

He holds my waist tightly para siya ang magkiskis ng akin sa kanya. Even him ay napapa-ungol din. Ayaw pala, ha? Bilis naman bumigay ng Professor ko na ito.

Gayon pa man, natutuwa akon malaman na pareho kami ng gusto para sa isa't isa. Gusto ko siya, gusto niya rin ako kaya kayang-kaya talaga namin na ibigay sa isa't isa ang sarap na hinahanap-hanap naming dalawa.