Chapter 7
1683 Words
Chapter 7
LEA KRISTINE'S POV
Hawak ni Lea ang tasa nang kape–pinapanuod ang magandang umaga. Mula sa veranda tanaw ang magandang tanawin na mag pa relax sa kaniyang sarili.
Kinuha ni Lea ang cellphone at may tinawagan na numero. Ilang sandali lamang sumagot na ito.
"Hello sweetie," panimula ni Lea sa anak. Naka-limutan niyang tawagan ito bago matulog kagabi. Nag paiwan na rin ng mensahe si Lea dito, inu-update kong anong ginagawa ng kaniyang anak. Medyo matagal din ang isang buwan na mawalay siya kay Steven, at ngayon pa lang gusto na ni Lea na mauwi at maka-sama ito.
[Mom, I'm to old for that endearment po.]
Masungit pero malumanay pa rin ang paraan na pananalita na sinusuway ako.
"Ayaw ko kaya. Kahit big boy kana gusto pa rin kitang tawagin na sweetie. Nag lalambing naman si Mommy sa'yo anak.. Kumusta ang araw ng sweetheart ko, kumain kana ba nang almusal?"
[Mom, stop it.]Himutok nito sa kabilang linya. [Kumain na po ako nang almusal. Ikaw po? How's your day Mommy? I miss you already po, sana po sinama niyo na lang po ako diyan.]
"I'm so sorry sweetheart, kahit gusto kitang isama ngunit hindi talaga pwede. Besides my school ka diba? Kapag nandito ka lang ma bo-bored ka lang dito dahil trabaho lang inaasikaso ni Mommy."
"I know po, Mom. Wala naman ako na pasok ng weekdays po, baka pwede ako pumunta diyan Mommy?" Pag pupumilit pa din nito.
"I'm sorry, but I can't promise you that. Ganito na lang babawi na lang si Mommy sa'yo kapag naka-uwi na ako ha? I miss you so much sweetheart"
"Okay po. I miss you too Mom, come back sooner po."
"I do." Ngumiti nang matamis si Lea. "I wilm call you later, bye. I love you."
"I love you too Mom."
Nang matapos makipag-usap ni Lea sa anak. Dumako na siya sa kitchen para makapag handa ng almusal. Binuksan niya ang cabinet at ref–sabay mangha na makita na puno ng mga stocks doon na mga pag-kain. Kahit sino siguro magagahan mag luto kapag ganito karami ang mga pag-kain sa ref at rekado na ikaw na lang talaga iisip kong ano ang iluluto mo.
Hindi na nag luto nang magarbong almusal si Lea dahil tinamad na siya, bagkus niluto niya na lang ang simpleng gawin tulad ng bacon, rice egg at tumimpla na rin ng hot choco.
Matapos maluto, sinunod na rin ihanda ni Lea ang pag-aayos sa lamesa. Mag-isa na rin siyang kumain ng almusal at kailangan na mag doble kilos siya dahil may kailangan siyang pupuntahan na appointment ngayong araw at bawal siyang ma-late talaga.
Sa kalagitnaan ng pag-kain, sabay hinto si Lea nang mapansin ang bulto ng isang tao papunta sa dining kong asan ako.
Tahimik na nag lakad si Mark at nilampasan lamang ako na para bang hindi ako nito nakita.
Ano ako, multo?
Habang kumakain, nakita ni Lea sa gilid nang kaniyang mata ang kilos at galaw ni Mark. Pinu-punasan nito gamit ang malinis na towel ang buhok. Mamasa-masa pa iyon na halatang kakatapos niya pa lang maligo. Kahit may distansiya sa akin si Mark, amoy ni Lea ang familiar na amoy ng scented na body wash at mixed ng perfume na gamit.
"Baka pwede mo naman ako samahan ngayon kumain nang almusal." Napa-hinto sa ginagawa si Mark na marinig nito na mag salita ako. Pinakita ko talaga dito ang matamis kong ngiti–ngunit malamlam niya lamang akong tinignan. Naka-suot ito ng denim short at white sando kaya't malaya makita ni Lea ang maganda at matigas na hubog ng katawan nito. "Oh bakit ka ganiyan maka-titig sa akin?" Pag pakalma ko ng atmosphere sa pagitan naming dalawa. "Gusto ko lang maka-bawi dahil sa pag gawa mo kagabi ng dinner natin." Lalo pa tuloy ginagahan si Lea sa ginagawa at inakit ko pa ito sa aking nang-aakit na mga mata at alindog ko.
Gumalaw muli ang adams apple ni Mark, hindi inaalis ang matalim na titig sa akin–na lalamunin ako ng buhay sa paraang titig niya.
Hindi rin magawang i blinked ang mata nito at hindi pa ata nag si-sink in sa isipan niya ang magandang dilag sa harapan niya. Oh my god Mark.
Sinandal ni Lea ang siko sa lamesa sabay ang malambing na salita. "Samahan mo na ako mag-almusal ngayon. Pretty please?"
Bago paman gumawa ng hakbang si Mark–umiwas ito ng tingin na para bang umiiwas sa temptasyon at sabay nag lakad palabas sa malawak na dining.
Sumandal na lang si Lea nang mariin sa upuan at sinusundan ng tingin ito paalis. Tinusok ni Lea ang bacon gamit ang tinidor at sinubo iyon.
Hmm.
Poor Mark.
****
Matapos mag almusal, niligpit na ni Lea ang pinag kainan at dumiretso na siya sa silid para mag handa sa kaniyang pupuntahan. Hindi ko na rin nakita ni Mark simula kanina–ng lumabas ito sa dining.
Suot ang red blouse at black skirt na hanggang legs ang haba–na lumitaw kaagad ang maganda at flawless na kutis ni Lea. To make my final look, i wear a black highheels and branded bag. Hinayaan na lang ni Lea na naka-lugay ang hazelnut na buhok at nag lagay na rin ng dark shades of make-up sa mukha. Sa dating at kilos ni Lea sa ganung kasuotan parang ibang tao ang iyong kaharap–makikita mo na lang ang matapang at palaban na itsura.
"s**t!" Sabay mura ng malakas na makita na pasado alas nuwebe na nang umaga. Late na siya sa kaniyang appointment.
She hurriedly grab her bag on the table, at lumabas na sa silid.
Sa kalagitnaan ng pag-lalakad ni Lea may tumawag sakaniya at sinagot kaagad na malaman kong sino iyon.
"Yes Mr. Gabriel, pasensiya na dahil medyo ma-dedelay lang ng konti ang meeting natin ngayon. I don't think, I can make it up today. How about, mag reschedule na lang tayo ng appointments?" Patuloy pa rin na kina-kausap ni Lea ang isa sa kliyente na dapat niyang kitain ngayon. "Are you free tomorrow? 3pm in the afternoon?" Sa kalagitnaan na makikipag-usap sa mahalagang kausap. Hindi lamang nag-iisa si Lea sa malawak na sala.
Sa gilid nang aking mga mata, nakita niya si Mark na perinting naka-upo sa couch–at ang mata nito naka-pako sa pinapanuod na telebisyon.
Patuloy kong kinakausap ang aking kliyente, at pansin ko rin ang pasimpleng pag sulyap nang tingin sa akin si Mark.
Titig na nakikinig ito sa pakikipag-usap ko.
Hindi ko naman sinasadya talaga na mag parinig sakaniya sa
aking mga pupuntahan.
But gahd!
Halatang-halata naman sa kilos at galaw niya na interesado siya.
"Pasensiya na po talaga Mr. Gabriel." Bago itapos ang pakikipag-usap ni Lea. Nahuli ko nga talaga sa akto si Mark na naka-titig sa akin.
I gotcha now!
Sinilid ni Lea ang phone sa bag– at hinarap ito.
"Done checkin on me now, Mr. Montecillo?" Pag didiin ko pa talaga sa harap-harapan. Aba. Kahit mag deny pa siya, huling-huli ko na siya sa akto.
Ganun na ba ako ka attractive para titigan niya na ganun kalagkit?
Oh come on!
"Ts, don't be silly Lea." Sabay iling at tumayo sa kina-uupuan. Nilagay nito ang dalawang kamay sa bulsa nang pants at huminto sa harapan ko. "Mali ang inaakala mo."
"So ngayon ako pa ang mali? Huwag kanang mag-deny pa Mr. Montecillo, ilang beses kita nahuling naka-sulyap sa akin. So tell me, ganun na lang ba ako ka-attractive, na hindi ako maalis sa mga mata mo, sweetheart?" Pag tutukso ko pa.
Umiba ang timpla ng mood ni Mark at naging malamig pa iyon sa yelo. Isang hakbang ang ginawa ni Mark palapit sa akin, kaya't namuo ang kakaibang tensyon sa panig naming dalawa.
Matapang naman na hinarap ni Lea ang asawa–at pinakita ko talaga na hindi ako basta ganun-ganun na lang matitibag.
Pilyong ngumisi si Mark—sabay hawak sa baba ko at inanggat kaya't kami mag-katitigan pareho sa mata.
"I know that you want me. Sa paraang pag-titig mo pa lang sa akin kanina, gustong-gusto mo na ako angkinin sa sobrang init at lagkit.. Don't worry, ibibigay ko naman ang katawan ko sa'yo ng libre at papaligayahin kita." Makamandag na ngumisi si Lea dito. Sige lang.
Madala ka sa akin Mark.
"I can make you happy on bed. Mas masarap ako kumpara kay Mae. Gusto mo bang subukan natin sweetheart?" Napa-singhap si Lea ng mabilis na hinuli ni Mark ang aking pulsuhan. He pulled me closer to him, at tumama ang aking balat sa mainit nitong katawan.
Umaapoy at hindi na maipinta ang mukha ngayon ni Mark sa akin.
"The f****d Lea, what were you thinking? Could you stop this!?" He hissed, just like controlling his anger and emotions. "Hindi ka naman ganito ah! Ano bang ginagawa mo? Hindi ko alam kong anong binabalak mo. Itigil mo na ito, binabalaan kita!"
"Oh bakit anong gagawin mo sa akin? Paparusahan mo ako? Go, ahead punished me." Hamon ko pa dito–at sinabayan ni Lea ang galit nito. "But I like when you punished me so hard in bed sweetheart. f*****g roughly, f****d me Daddy." I grin that make him more pissed.
"Lea!" Madiin pero mag babanta nitong salita.
"Okay, I will stop. But only for today sweetheart." Saad ko pa at inalis ang kamay nitong humawak sa aking pulsuhan. Pinapag ko ang balikat ni Mark, na as if may naka-dapo doon na dumi.
Hindi pa rin inaalis nito ang matatalim na titig sa akin. Alam ko naman na gusto niya akong saktan, pero nakakapag-tataka lamang dahil hindi siya pumapatol ngayon.
Ibig ba nitong sabihin?
Nakukuha na kita Mark?
"Kailangan ko nang umalis sweetheart." Ngumiti ako ng matamis dito. "Gagawin ko ang lahat para bumalik ka ulit ka sa akin. Just keep that on mind." Kumindat pa ako sakaniya at nag lakad na ako para iwan ito.
Sa gilid nang mga mata ni Lea nakita ko si Mark at nanatili pa din ito naka-tayo sa likuran ko–wala na akong narinig na anumang salita.
Inis nitong ginulo ang buhok sa galit.
Ganiyan ka Mark.
Mabaliw ka pa lalo sa akin.
- Writer
