ปานวาดรัก

ขอจับหน่อย ได้ไหม

ความรู้สึกอุ่นในบริเวณที่แก้มแนบชิดอยู่เหมือนคุ้นเคย เสียงหัวใจเต้นตุบๆ ใต้หูไม่ได้แปลกใหม่สำหรับคนที่เคยฝันว่าตัวเองนอนกอดหนุ่มหล่อกล้ามแน่นอยู่บ่อยครั้ง มันเป็นเหมือนเหตุการณ์เดจาวู ที่คิดถึงกี่ครั้งก็ฟินทุกครั้ง...

ดวงตาคู่สวยกะพริบปริบๆ ก่อนจะลืมตาขึ้นมา

อา หัวนมสีชมพูเหมือนเดิมทุกวันเลย คนดีของปาน...

หมับเข้าให้!

เธอเอื้อมมือไปหยิกหัวนมเล็กๆ สีสวยข้างนั้นเบาๆ พร้อมกับไล้ลิ้นเลียหัวนมข้างที่อยู่ใต้ปาก คนตัวโตที่เธอหนุนอยู่เหมือนสะดุ้งน้อยๆ แล้วหัวใจของเขาก็เหมือนเต้นด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น

มืออุ่นๆ ของเขาดึงมือเธอออก แล้วก็ดันศีรษะของเธอที่เกยอยู่กับอกเขาให้กลับมาหนุนบนหมอนขนเป็ด ก่อนจะขยับหันหลังให้เธอ...

"อ๊าว... วันนี้มีขัดขืน ปกตินอนครางแอ่นอกให้ดูดตลอดนี่คะผัว"

เธองึมงำเบาๆ กับแผ่นหลังเขาแล้วขยับเข้าไปนอนตะแคงแล้ววาดวงแขนโอบกอดเขาจากด้านหลัง มือของเธอวางแหมะอยู่ที่หน้าท้องหนั่นแน่นด้วยความเคยชิน กล้ามแน่นๆ เหมือนเกร็งขึ้นรับมือของเธอ

เสียงทุ้มครางเบาๆ เหมือนทรมานทำให้เธอยิ้มก่อนจะไล้มือซุกซนต่ำลงมา... ตรงกลางหน้าขาเขา จับส่วนปลายแล้วกำรอบเจ้านุ่มหนึบทรงกระบอก

"เฮ้ยย"

เสียงผัวเธออุทานแล้วดึงมือเธอออก

"ขอจับหน่อยค่ะผัวขา แค่จับนิดเดียว.... นะคะคนดี แล้วปานจะไม่ดื้อไม่โวยวายเลย..." เธอดึงมือจากมือหนาของผัวที่ชักจะหวงตัวจนน่าหยิก กัดไหล่เขาจากด้านหลังไปหนึ่งทีแล้วเลื่อนมือผ่านหน้าท้องเขาไปหาความนุ่มหยุ่นที่เธอจับเล่นบ่อยๆ

"อ๊า... นุ่มหนึบหายไปไหนอ่า" ทำไมเจออะไรที่แข็งเหมือนสากอยู่ใต้มือล่ะเนี่ย....

แต่ไม่เป็นไร ยังไงก็เป็นแท่งๆ เหมือนกัน แม้จะใหญ่กว่านุ่มหนึบมากจนเกือบกำไม่รอบแต่ก็พอแทนๆ กันได้ แถมอันนี้ผัวก็ไม่หวงด้วย เพราะจับเล่นแล้วไม่ดึงมือเธอออกแต่ครางในลำคอเหมือนชอบใจอีกต่างหาก

ปานมาศบีบเจ้าแท่งนั้นเล่นเบามือแล้วรูดขึ้นลงเพราะจังหวะนี้จะเจอเจ้านุ่มๆ ใต้มือ รูดแล้วผัวทิพย์ชอบด้วย ครางงึมงำสูดปากไม่หยุดเลย...

"พกสากมาด้วยเหรอเฮอะ พกสากมาด้วยเหรอเนี่ย แหมผัวใครกันเนี่ยพกสากมาด้วยยยย" เธอฮัมเป็นจังหวะเพลงของพี่นักร้องสาวหน้าคมคนสวย

ผัวทิพย์ของเธอตะปบมือหนามาวางทับมือเธอทันที

"ฮื้อออ" เธอร้องอย่างขัดใจเมื่อคิดว่าเขาจะดึงมือเธอออก ก็กำลังสนุกอยู่อ่าาาาาา "อย่าแย่งน้า"

แต่เขาไม่ได้ดึงมือเธอออก แต่จับมือเธอรูดขึ้นลงเร็วๆ ขึ้น... โถ ชอบเพลงลูกทุ่งก็ไม่บอก เร่งจังหวะโจ๊ะพรึมๆ เชียวพ่อ เธอยิ้มกริ่มปล่อยให้เขาขยับมือของเขาไป

หญิงสาวหาวนอนอีกที... ในจังหวะที่มือตัวเองยังเลื่อนขึ้นลงรัวๆ จนเขาตัวกระตุกเบาๆ สามสี่ครั้งแล้วเธอก็รู้สึกว่ามีความเปียกชื้นแฉะเลอะนิ้ว จากนั้นมือหนาก็ปล่อยมือเธอ

แล้วความสงบก็กลับมาเยือนอีกครั้ง ปานมาศยิ้มมุมปาก ยังไม่ดึงแขนที่พาดเอวเขาออก ซบหน้ากับแผ่นหลังกว้างที่มีกลิ่นหอมสดชื่นของน้ำหอมกลิ่นประจำตัวของเขา ถือว่าเป็นอันจบครบถ้วนกระบวนกิจกรรมที่เธอจะต้องทำในความฝันตอนเจอผัวแล้ว

เธอจะนอนต่อล่ะ...

"กู๊ดไนท์ค่าผัว"

"อืม"

เสียงทุ้มๆ ที่ฟังออกว่าคนพูดต้องหล่อมากเอ่ยตอบเธอ

ปานมาศยิ้ม ช่างเป็นห้วงฝันสบายเหมือนล่องลอยดุจปุยเมฆ

โคตรฟินเลยแม่เอ๊ยยย

ปานมาศตื่นตามเวลาของแสงอาทิตย์ เมื่อสัมผัสได้ถึงแสงแห่งอรุณรุ่ง เปลือกตาของเธอก็ขยับเบาๆ ก่อนจะเปิดขึ้น สิ่งแรกที่เห็นคือเพดานที่ไม่คุ้นตา

สิ่งที่สองที่รู้สึกคือ ปวดข้อมือน้อยๆ แต่ที่ปวดหนักๆ น่าจะเป็นหัว เธอเมาค้างอย่างไม่ต้องสงสัย... หญิงสาวผุดลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มร่วงไปกองที่เอว พอเห็นว่าตัวเองสวมแค่บรากับแพนตี้ก็เลิกคิ้ว...

นี่ฝันว่าแอบแซ่บกับผัวในมโนจนถอดผ้าผ่อนอีกแล้วเรอะปาน... แกนี่มันจริงๆ เลย หญิงสาวเอ็ดตัวเอง

"ตื่นแล้วเหรอ"

เสียงทุ้มคุ้นหูของผัวทิพย์เอ่ยขึ้น หัวคิ้วของปานมาศย่นเข้า ก่อนที่ดวงตาเธอจะเบิกโพลง หันหลังกลับไปทางต้นเสียงช้าๆ เห็นลูกครึ่งหนุ่มหล่อผู้มีผมสีน้ำตาลยุ่งๆ นั่งพิงพนักหัวเตียง ส่วนอกนั้นเปลือยจนเผยให้เห็นมัดกล้ามชัดๆ ทุกองศาและที่สะดุดตาที่สุดคือหัวนมสีชมพูน่าดูด

ตะ ตะ แต่....

ผัวทิพย์ควรจะอยู่แค่ในฝัน เขาเป็นของเธอได้แค่ตอนที่เธอมโน ไม่ใช่คนที่จะมานั่งอยู่ด้วยกันในตอนตื่นใช่ไหมล่ะ...

เขายักคิ้วให้เธอข้างเดียว ก่อนจะยิ้มมุมปาก

ปานมาศที่เริ่มจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร หวีดร้องสุดเสียงขึ้นในบัดดล...

"แว้กกกกกกกก"

“อย่าเพิ่งร้อง ผมอธิบายได้” เขาเข้ามาปิดปากเธอแล้วกระซิบบอก

เธอหันมามองหน้าเขา แล้วดวงตาก็เบิกกว้างขึ้นเหมือนเห็นผี มือของปานมาศแตะต้องเนื้อตัวนาวินแล้วเธอก็ส่งเสียงกรี๊ดใต้อุ้งมือของเขา พอเห็นว่าเธอจะไม่กรี๊ดอีกและดึงแขนเขาออก ชายหนุ่มจึงปล่อยมือ

“นี่เรื่องจริงใช่มั้ยเนี่ย” เธอว่าแล้วก็หยิกแก้มตัวเอง

เธอทำท่าแตกตื่นจนนาวินอดทึ่งไม่ได้ ปานมาศคนนี้กับคนเมื่อคืนเหมือนไม่ใช่คนเดียวกันเลย

“จำเรื่องเมื่อวานได้ไหม”

แก้มหญิงสาวแต้มสีระเรื่อ ความทรงจำในหัวมันก็ถือว่าฟินอยู่ เธอเคยฝันถึงมันบ่อยๆ เลยแยกไม่ออกอันไหนจริงอันไหนฝัน

“ว่าแต่.. เมื่อคืนเราแซ่บกันไปจริงเหรอคะ”

ริมฝีปากนาวินอ้าค้าง ก่อนที่เขาจะส่ายหัว

“โธ่” ปานมาศทำท่าเสียดาย

“อะไรนะ”

“เปล่าๆ คือ ปานจำอะไรไม่ได้เลย” จำได้แค่ว่าแซ่บกับนาวินในฝัน แต่คงบอกเขาไม่ได้ “เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ”

“ไปแต่งตัวก่อนค่อยมาคุยกันไหม สภาพนี้คงไม่เหมาะ”

เสียงดุๆ ของเขาทำให้เธอกอดกระชับผ้าห่มปิดบังร่างเปล่าเปลือยของตัวเองแน่นขึ้น นาวินที่นั่งอยู่อีกฝั่งของเตียงคว้าเสื้อคลุมที่ร่วงอยู่ข้างเตียงขึ้นมาสวมแล้วลุกจากเตียงไปก่อน

ปานมาศมองตามแล้วแอบเม้มปากเบาๆ เพราะกลัวน้ำลายหก หุ่นแซ่บกอดอุ่นจริงพ่อคุณ ทำยังไงถึงจะได้กอดอีกในเมื่อเขาเมินเธอขนาดนี้

หญิงสาวสะบัดความต้องการส่วนลึกไปแล้วรีบหอบข้าวของเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเพราะขืนทำตัวแรดเกินไปจากที่นาวินเมินเฉย เขาอาจจะเกลียดเธอไปเลยก็ได้

ว่าแต่เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกัน เธอกับเขาถึงตื่นมาในสภาพนี้ได้ เท่าที่จำได้เธอดื่มไวน์กับอังคนาที่โต๊ะ ก่อนสติหายอังคนาบอกว่าให้เธอยกหมดแก้วแล้วจะแบกมาส่งที่ห้อง 3206

แต่เธอกลับวาร์ปมาอยู่บนเตียงกับนาวิน

มันเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ก็ฟินจัง สงสารก็แต่ผัวทิพย์เมื่อคืนไม่รู้โดนอะไรบ้าง เธอทันเห็นหรอกนะว่าตรงคอเขามีรอยดูดเต็มไปหมด

เขาจะคิดยังไงกันแน่นะที่มาเจอกับเธอเวอร์ชันที่เป็นตัวของตัวเอง

ดูเหมือนเขาไม่ค่อยพอใจ หวังว่านาวินคงไม่บอกให้พี่สาวเลิกเป็นเพื่อนกับเธอหรอกนะ เฮ้อ...