ปานวาดรัก

อารมณ์เสีย!

โรงแรมเดอะวนา

ปานมาศ กิจโกศล เดินเข้ามายังโรงแรมห้าดาวกลางเมืองที่ชื่อมีความหมายว่าป่า บรรยากาศของโรงแรมจึงร่มรื่นด้วยแมกไม้ ด้านในอาคารเต็มไปด้วยสีเขียวขจีเข้ากับการตกแต่งที่เน้นแสดงความเป็นไทยด้วยคอนเซปต์ป่าหิมพานต์

คุณปาร์ค หรือ ปาลาวันเจ้านายคนปัจจุบันดึงตัวเธอมาจากที่ทำงานเก่ามาเป็นหัวหน้าแผนกบัญชีที่นี่ เรียกได้ว่าเธอทำงานเคียงข้างกับเขามาตั้งแต่เรียนจบจนตอนนี้เธอเป็นสาวสะพรั่ง

แม้จะหน้าที่การงานดี อยู่ในวัยที่พร้อม รวมทั้งรูปร่างหน้าตาไม่ได้เป็นปัญหา แต่เพราะเธอมัวแต่ก้มหน้าก้มตาทำงานหาเงินอย่างเต็มที่ หนำซ้ำนอกเวลางานยังรับจ็อบไปดูแลบัญชีให้บริษัทนอกอีกเลยไม่มีเวลาว่างไปมีแฟนจนหลายคนกลัวว่าเธอจะขึ้นคาน

แต่แล้วไงใครแคร์ มีทองท่วมหัวผัวไม่มีก็ได้เหอะ

ปานมาศคิดอย่างมั่นหน้าเมื่อถือแก้วกาแฟร้านเล็กๆ หน้าโรงแรม เธออุตส่าห์อุดหนุนธุรกิจรากหญ้า แต่ป้าคนขายก็เอาแต่ถามว่าไม่กลัวขึ้นคานหรือทำไมไม่รีบมีแฟนให้อารมณ์เสียอยู่เรื่อย

อยากให้ป้ามาลองเป็นเธอเองยิ่งนักจะได้รู้ว่าผัวมันหายากแค่ไหน มันไม่ใช่ของที่ไปหยิบมาจากตรงไหนก็ได้นะ เฮ้อ...

ปานมาศสัญญาว่าพรุ่งนี้เธอจะดื่มกาแฟแบรนด์ดังที่พนักงานไม่มานั่งตัดสินคุณค่าของเธอที่การมีผัวแล้ว เพราะชาตินี้ทั้งชาติเธอคงไม่มีปัญญาหาผัวมาให้ป้าได้ชื่นชมได้แน่

“คุณปานมาศ”

ในขณะที่เดินหน้าหงิกเพราะโมโหมนุษย์ป้า เสียงเรียกของคุณอารมณ์หัวหน้าฝ่ายบุคคลก็ดึงสติเธอกลับมา

“มีอะไรหรือคะ”

“เรื่องพนักงานแผนกบัญชี ผมรับคนไว้และเซ็นสัญญาเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวตอนที่น้องเขามาเริ่มงานทำบัตรพนักงานเสร็จแล้วผมจะพาไปพบคุณที่แผนกนะ”

“แต่ว่าปานยังไม่ได้สัมภาษณ์เลยนะคะ” แผนกของเธอดูแลเรื่องการเงินและเป็นงานละเอียดอ่อน ไม่ได้รับคนสุ่มสี่สุ่มห้า ปกติต้องคัดแล้วคัดอีก เด็กจบใหม่ปีนี้มาทดลองงานไม่ผ่านไปหนึ่งอัตราด้วยซ้ำ เมื่อฝ่ายบุคคลแจ้งว่าเซ็นสัญญารับเป็นพนักงานประจำโดยไม่ผ่านหัวหน้าแผนกบัญชีอย่างตน หญิงสาวก็ถึงกับงง

“ก็ที่ผมจะบอกนี่แหละครับ พอดีทางคุณปวินสั่งเอาไว้ว่าให้น้องเซ็นสัญญารับเข้าทำงานเลย”

“อ้อ” ปานมาศพยักหน้าเข้าใจ ถึงคุณปวินผู้เป็นพ่อของคุณปาร์คจะให้ลูกชายบริหารที่นี่แต่ท่านก็ยังมีอำนาจพอที่จะแทรกแซงหรือฝากเด็กเส้นเข้าทำงานได้ด้วยทางลัด หัวหน้าแผนกอย่างเธอจึงไม่รับรู้ถึงการมาของเด็กใหม่

ถ้าเด็กนั่นทำงานดีก็คงดีไป แต่ทำไม่ดี ซวยแน่

หญิงสาวยีหัวตัวเองเบาๆ ก่อนจะขอแยกตัวจากหัวหน้าฝ่ายบุคคล แล้วเดินไปยังแผนกต้อนรับเพื่อคุยเรื่องปัญหาเช็กยอดราคาเครื่องดื่มที่ผู้เข้าพักในโรงแรมใช้ไปให้ตรงกับระบบในบัญชียาก เพราะเป็นปัญหาที่การลงระบบต้องคุยกันหลายแผนกตั้งแต่แม่บ้าน พนักงานต้อนรับ และแผนกบัญชีเพื่อทำระบบขึ้นมา

เพราะยังไม่ถึงเวลาเข้างานเธอเลยยืนคุยเพลินจนคู่สนทนาเธอดูเหมือนสะดุด และสายตาไม่ได้หยุดอยู่ที่หน้าเธอนั่นแหละหญิงสาวถึงได้หันกลับหลังไปสู่สิ่งที่เรียกร้องความสนใจของคู่สนทนา

ร่างสูงโปร่งที่สวมสูทสีน้ำเงินเข้ม รองเท้าหนังทันสมัยมันปลาบ ทรงผมถูกเซตราวกับจะไปเดินแบบ ความเพียบพร้อมนี้มากับดวงหน้าที่มีส่วนผสมระหว่างสายเลือดไทยกับชาวยุโรป ที่รวมๆ แล้วดูหล่อเหลาเหมือนเทพเจ้าปั้นมาด้วยมือของพระองค์อย่างตั้งอกตั้งใจ

มันเป็นความสมบูรณ์แบบที่ทำให้ใครๆ ต่างก็แทบลืมหายใจยามที่เขาย่างกราย...

นาวิน เบลล์ พัชรศิริพันธ์

ผู้ชายที่ทุกคนคิดว่าเขาควรเป็นนายแบบหรือดารามากกว่ามาทำงานด้านการบริหารโรงแรม

แต่ปานมาศรู้จักเขาดีว่าถึงแม้รูปร่างหน้าตาจะให้ แต่นาวินรักความเป็นส่วนตัวและชอบงานด้านการบริหารธุรกิจมากกว่า นอกจากจะทำงานตำแหน่งสูงในโรงแรมเดอะวนาแล้ว เขายังมีกิจการเลานจ์แบบเอกซ์คลูซีฟหรูสะบัดที่ร่วมหุ้นกับพี่สาวฝาแฝดให้ต้องดูแล นาวินเลยไม่สนใจเข้าวงการ

คงเพราะเคยชินกับการถูกมองอย่างชื่นชม ทุกย่างก้าวของนาวินจึงดูมั่นใจและเป็นธรรมชาติ เขายิ้มทักทายเพื่อนร่วมงานที่ไหว้เขา จนเดินมาเจอปานมาศ เขาก็ค้อมหัวให้จนหัวหน้าแผนกบัญชีสาวที่กำลังมองเขาเพลินต้องยิ้มเจื่อน

ทั้งที่อายุเท่ากันแท้ๆ แต่เพราะเธอเป็นเพื่อนสนิทของวีน่า พี่สาวฝาแฝดของนาวินทำให้เธอเหมือนเป็นรุ่นพี่ของเขาไปโดยปริยาย พอมาเจอกันในที่ทำงานชายหนุ่มก็เป็นแบบนี้จนใครต่างก็เข้าใจว่าเธอแก่กว่าเขา

ที่จริงมันก็ไม่ได้ส่งผลอะไร แต่ที่ปานมาศเซ็งเพราะแก๊งเธอยกเว้นยัยวีน่าต่างปลื้มปริ่มนาวินเพราะเขาหล่อ พวกเธอยกตำแหน่งผัวทิพย์ของแก๊งให้ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก พอเธอจะจิ้นกับเขาทีไรในใจก็แย้งมาว่าตัวเองกินเด็กอยู่ร่ำไป

แต่ถามว่ารู้สึกอย่างนี้แล้วจะเลิกปลื้มนาวินไหม ก็ไม่นะ ชายหนุ่มยังเป็นคนที่เธอนึกถึงแล้วฟินอยู่ตลอดกาล

แต่แค่ให้เป็นผัวในมโนให้ฝันถึงก็พอ เพราะถ้าให้คิดอะไรจริงๆ เธอก็ไม่กล้าคิดว่าตัวเองจะยืนข้างเขาได้อย่างภูมิใจ

เพราะคนที่เข้ามาก็ไม่ถูกใจ คนที่ใช่ก็ไม่เอาเธอ ชีวิตนี้ปานมาศเลยตั้งใจว่าจะเป็นโสดและแก่ตายด้วยชีวิตที่มีคุณภาพในบ้านพักคนชรา

เรื่องมีครอบครัวไม่ได้อยู่ในความคิดฝันของเธอเลยแม้แต่นิดเดียว

“คุณวินน่ารักเนอะ เจอเจ๊ปานทีไรเขาดูเคารพมากเลย”

พนักงานต้อนรับที่เพิ่งได้สติเอ่ยพึมพำชื่นชมชายหนุ่ม จนทำให้ปานมาศเซ็ง

ไม่ต้องย้ำมากก็ได้นะ อารมณ์เสีย!