"ช่วยด้วย! ช่วยฉันโปรด!" เธอสั่นอย่างควบคุมไม่ได้เพราะเธอต้องกลัวสติปัญญาของเธอ
"คุณแอนโทนี่?" ลูคัสร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ โดยไม่ลังเลเขาเปิดประตูและลงจากรถ
ขณะเดียวกันวิลเลียมลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินคําอุทานของลูคัส ในตอนแรกเขาจะยังคงหลับไปเรื่อย ๆ จากอุบัติเหตุเล็กน้อย
ปรากฎว่าเพสลีย์เป็นผู้หญิงที่ไร้ค่าที่หยุดรถ วิลเลี่ยมตกใจมากที่รู้ตัวว่า ลงจากรถด้วย
เพสลีย์ดูไม่เหมือนสาวน้อยที่ดูดีและสง่างามอย่างที่ควรจะเป็น ผมและเสื้อผ้าของเธอยุ่งเหยิงและแม้แต่รองเท้าของเธอก็หายไป
เมื่อเธอเห็นวิลเลียมเธอพุ่งเข้าหาเขาและกอดเขาอย่างอ้อนวอนว่า"นายโฮเวิร์ด! โปรดช่วยฉัน!"
"เกิดอะไรขึ้น" วิลเลียมถามอย่างแข็งขัน เขาไม่ได้คาดหวังว่าเพสลีย์จะจับเขาไว้
เขาไม่ชินกับการถูกผู้หญิงคนอื่นจับตัวไว้แบบนี้ เขาต้องการที่จะผลักดัน Paisley ออกไป แต่เธอกระชับแขนของเธอรอบตัวเขาในขณะที่เธอยังคงสั่น
