ทุกคนมองไปที่เล็กซิส เขาไม่อยากเชื่อเรื่องโชคร้ายของเขาเลย! “นี่มันแปลกเกินไปแล้ว! มีคนเล่นตลกกับฉันหรือเปล่า” “บ้าอะไรเนี่ย มันเป็นโชคของคุณ!” ริชาร์ดพูดช้าๆ แล้วพูดต่อ “ถอดเสื้อผ้าออกแล้วออกไปวิ่งกันเถอะ!” "เอ่อ...เอ่อ..." เล็กซิสหน้าแดง "ทำไมไม่ให้ฉันใส่กางเกงบ็อกเซอร์ล่ะ" “ไม่ ไม่มีโอกาส!” วิลเลียม ฮาวเวิร์ดตอบอย่างไม่ใส่ใจ “คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ! ผู้หญิงคนนี้สามารถหลุดจากเบ็ดได้แล้ว!” เล็กซิสเริ่มโต้เถียง “ทำไมเธอถึงเต็มไปด้วยขยะแขยงขนาดนี้ ถอดเสื้อผ้าของเธอออกเดี๋ยวนี้!” น้ำเสียงของวิลเลี่ยมเย็นลง เล็กซิสก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างเขินอายและพูดว่า "วิลเลียม พวกเราเหมือนพี่น้องกันไม่ใช่เหรอ วันนี้แล้ว..." “จะถอดเสื้อหรือจะให้ผมไปช่วย” วิลเลี่ยมพูดด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ "การ์ด เข้ามาที่นี่!" ประตูห้องส่วนตัวถูกผลักเปิดออก และผู้คุ้มกันสองสามคนเข้ามา วิลเล