วาเลเรียเดินไปตามถนนอย่างสิ้นหวังจนถึงเวลากลางคืน ในที่สุดเธอก็หมดแรงและรู้สึกหิวมาก
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดู แต่ไม่พบข้อความใหม่ สิบชั่วโมงผ่านไป โรนัลด์ก็ยังไม่โทรหาเธอ
เขาจะทิ้งเธอและอยู่กับแม่และลูกสาวที่ไร้ยางอายหรือไม่?
วาเลเรียถูกพ่อของเธอทอดทิ้ง รู้สึกสิ้นหวัง ตอนนี้เธอไม่สามารถกลับบ้านได้ ยิ่งไปกว่านั้น แอบบี้ คลาร์ก เพื่อนสนิทของเธอไปเที่ยวพักผ่อนที่ต่างประเทศ เธอจึงไม่มีที่ไป
เมื่อไม่มีทางเลือก วาเลเรียจึงไปที่โรงแรมวูลฟ์ที่ใกล้ที่สุด เมื่อเธอเดินเข้าไปในล็อบบี้ เธอชนกับแอชลีย์
แอชลีย์กำลังนั่งอยู่ในเลานจ์อย่างอารมณ์ดีกับจูลี่แม่ของเธอ และเธอก็ตกตะลึงเมื่อเห็นวาเลเรียเข้ามา
หลังจากกระซิบคำไม่กี่คำกับจูลี่ แอชลีย์ก็เดินไปหาวาเลเรีย
“ช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ! วาเลเรีย คุณมาที่นี่เพื่อทานอาหารเย็นด้วยหรือเปล่า” แต่วาเลเรียไม่อยากเสียเวลากับผู้หญิงหน้าด้านคนนี้
แต่เห็นได้ชัดว่าแอชลีย์ไม่อยากปล่อยโอกาสนี้ที่จะทำให้เธอรำคาญ
แอชลีย์พูดต่อว่า "พ่อชวนเรามาทานอาหารเย็นที่นี่ เขาจองห้องส่วนตัวที่ดีที่สุดไว้ดูแลเรา โอ้! แล้วเมสันจะมาทีหลัง!"
โรนัลด์ไม่สนใจลูกสาวของตัวเองที่หนีออกจากบ้าน แต่เขามีเวลาเชิญนายหญิงไร้ยางอายและลูกสาวของเธอมาทานอาหารเย็นที่นี่ วาเลเรียรู้สึกอกหัก
เธอพยายามอย่างหนักที่จะควบคุมความโกรธของเธอและพูดว่า "ไปให้พ้นฉัน!"
แอชลีย์ไม่อยากปล่อยเธอไปและพูดว่า "อ้า คุณโกรธไหม นี่เป็นอีกข่าวร้อนสำหรับคุณ พ่อขอให้เราอยู่กับเขาในวันพรุ่งนี้ ดังนั้น วาเลเรีย ตอนนี้แฟนของคุณและบ้านของคุณเป็นของฉันทั้งหมด! "
แอชลีย์กล่าวอย่างภาคภูมิใจ วาเลเรียเชื่อว่าแอชลีย์กำลังวางแผนสิ่งชั่วร้ายในหัวของเธอ
อย่างไรก็ตาม วาเลเรียเหนื่อยจนแทบจะเป็นลม ดังนั้น เธอจึงเพิกเฉยต่อแอชลีย์และเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
แอชลีย์ไม่เห็นด้วยกับความไม่แยแสของวาเลเรีย และเธอก็ทำให้วาเลเรียระคายเคือง
“วาเลเรีย คุณจำคืนนั้นที่เมสันกับฉันมีเพศสัมพันธ์ในรถได้ไหม อันที่จริง ฉันทำไปโดยตั้งใจ อ้อ คุณรู้ไหมว่าทำไมเมสันถึงเลิกกับคุณและเลือกที่จะอยู่กับฉัน”
วาเลเรียหยุดเมื่อได้ยินสิ่งที่แอชลีย์พูด อันที่จริง เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเมสันถึงยอมแพ้และเลือกแอชลีย์ ท้ายที่สุด เธอได้เปรียบในทุกสิ่งเหนือแอชลีย์
แอชลีย์ยิ้มเมื่อเธอเห็นวาเลเรียหยุด "ฉันบอกเมสันว่าคุณมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายหลายคนและเคยทำแท้งด้วย เขาโกรธมากจนเลิกกับคุณ!"
วาเลเรียจ้องที่แอชลีย์ด้วยความประหลาดใจ นังตัวเมียนี้จะน่ารังเกียจได้อย่างไร?
ในเวลาเดียวกัน แอชลีย์รู้สึกยินดีกับการแก้แค้นเมื่อเห็นท่าทางตกใจของวาเลเรีย และเธอก็จ้องไปที่วาเลเรียอย่างเย็นชา
“นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น แม่ของฉันถูกแม่ของคุณแทนที่ด้วยความรักของคนรัก และเราทุกข์ทรมานมาหลายปีแล้ว ตอนนี้ถึงตาฉันแล้วที่จะทวงของที่เป็นของเรากลับคืนมา! ฉันจะไล่คุณออกจาก ครอบครัวบราวน์ ทุกสิ่งที่คุณมีจะเป็นของฉันในไม่ช้า คอยดู!"
วาเลเรียทนต่อการยั่วยุของแอชลีย์ไม่ได้อีกต่อไปและตบเธออย่างแรง
การตบครั้งนี้ทำให้วาเลเรียหมดเรี่ยวแรงของเธอ และเธอรู้สึกชาที่ฝ่ามือ อย่างไรก็ตาม แอชลีย์ไม่ได้หลบ แต่รับการตบ
แต่ทันใดนั้น เธอเอามือปิดหน้าและพูดอย่างน่าสมเพชว่า "วาเลเรีย ใจเย็นก่อน!"
ก่อนที่วาเลเรียจะเข้าใจว่าทำไมจู่ๆ แอชลีย์ก็เปลี่ยนทัศนคติ เสียงที่โกรธจัดก็ดังขึ้น “วาเลเรีย เธอมาไกลเกินไปแล้ว!”
เธอหันกลับมาและเห็นเมสันและโรนัลด์มาจากที่ไหนก็ไม่รู้