Chapter 21
ERLINDA’S POV
Hindi na maalis ang matamis na ngiti sa aking labi habang tinatahak ang daan pauwi. Nilalampasan ko na lamang ang mga taong madaanan ko at mga batang nag lalaro sa kalsada.
Alas onse pasado pa lang ng umaga, pauwi na ako kakagaling lamang sa pag lalaro nang sugal kasama ang aking mga kaibigan. Pag gising ko pa lang kaninang umaga, maganda na ang kanyang gising at domoble pa ang saya na nararamdaman na manalo pa siya sa sugal.
Hindi lamang doble kundi triple pa ang aking napalanunan. Matapos kong maka bawi sa pag lalaro, pinag pasyahan ko na lamang umuwi ng mas maaga, para hindi na maalis ang swerte ko ngayong araw.
Hindi na ako makapag hintay na maka balik muli mamaya at ipag papatuloy nila ang pag lalaro.
Hindi na ako makapag hintay na lampasuhin at talunin
