CHAPTER 38
CAROL'S POV
"K-Kuya Lucas," mahina subalit kabado kong pag kakabigkas. Labanan ko man ang sarili ko na hindi kabahan at matakot subalit kinakain ang dibdib ko sa matatalim niyang titig sa akin. Ilang beses akong napapa-lunok sa laway ko at napa-tingin na buong higpit pa rin ang pag kakahawak ni Lucas sa pulsuhan ko, na anumang segundo babaliin niya iyon sa higpit na pag kakahawak niya doon. "Ahh, Kuya masakit, nasasaktan ako," daing ko na lamang na pakiusap na pumipiglas sa kanyang pag kakahawak subalit dumiin pa lalo ang hawak niya doon, na mapa-unggol na lamang ako sa kanyang ginagawa.
Bawat segundo na lumilipas, bumibigat ang aking dibdib na ngayo'y dumilim ang mukha nito at para ba siyang nakaka-takot na nilalang na kayang kumitil ng buhay ng tao. Walang salita ang lumaba
