“ในเมื่อเธอคิดหนี เธอก็ต้องถูกลงโทษ” คนใจยักษ์เค้นเสียงลอดไรฟัน มองเธอด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม พูดไม่ทันจะขาดคำเขาก็กระโจนลงมาทาบทับร่างแน่งน้อยที่กำลังตั้งท่าจะหนี
“ไม่! ได้โปรด ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่หนีอีกแล้ว” โรฮันนาดันหน้าอกของเขาที่แนบชิดกับเต้าทรวงของตนออก ขณะละล่ำละลักวิงวอนทั้งน้ำตา
“เฮอะ…เธอคิดเหรอว่าฉันจะเชื่อคำพูดตลบตะแลงของยัยปีศาจจิตใจต่ำช้าเลวทรามอย่างเธอ” ชายหนุ่มกัดฟันแดกดันด้วยความเดือดดาล เขาไม่คิดจะฟังอะไรจากปากผู้หญิงแพศยาหน้าไหว้หลังหลอกอย่างเธอ ก่อนจะขยับร่างขึ้นคร่อมตัวหญิงสาว กดให้ร่างอรชรจมไปกับพื้นเตียง
“อยากคิดหนีนัก ฉันก็จะสั่งสอนให้เธอรู้ว่าอย่าริอ่านคิดจะลองดีกับคนอย่างฉัน” ขาดคำพ่อหนุ่มพันธ์ดิบก็กระตุกเสื้อทำงานซอมซ่อเปียกน้ำฉีกกระชากจนสะพายแร่งในชั่วพริบตา
แคว่ก!!!
เบอนันเดสสบนัยน์ตาเศร้าหมองที่มองเขาอย่างชิงชังเปิดเผย เพียงแค่เธอใช้สายตาแบบนั้นมองมันก
