“ไม่ ปล่อยฉัน ฉันไม่ไป” โรฮันนาพยายามรั้งตัวเองเอาไว้ไม่ยอมทำตามที่เขาต้องการง่ายๆ มือบางคว้าหมับเข้าที่ขอบประตูแล้วยึดมันเอาไว้มั่น แต่ก็ถูกเขางัดออกด้วยแรงมหาศาล เมื่อไม่อาจต้านทานแรงเขาได้ก็ทิ้งตัวถ่วงน้ำหนักลงพื้น แล้วคลานเข่าหนีอย่างทุลักทุเล
“จะขัดขืนให้เหนื่อยทำไม เก็บแรงไว้ตอบสนองฉันดีกว่าคนสวย เมื่อกี้ฉันก็เห็นเธอชอบบทรักของฉันนี่” คนโอหังเอ่ยเยาะหยันด้วยเสียงแค่นหัวเราะ แล้วตัดสินใจย่อตัวลงอุ้มร่างน้อยพาดบ่าไปวางลงขอบอ่างล้างหน้า หญิงสาวดิ้นขลุกขลักขัดขืนสุดกำลัง
“อย่าทำเป็นสะดีดสะดิ้งไปหน่อยเลยน่า แค่มีอะไรกับฉันอีกครั้งสองครั้งมันคงไม่ถึงกับสึกหรอหรอก” วาจาหยามหมิ่นหยาบโลนมันยิ่งกว่าตบหน้าฉาดใหญ่ และนั่นก็ทำให้โรฮันนาหมดความยับยั้งชั่งใจไปโดยปริยาย
ถุย!!!
โรฮันนาถ่มน้ำลายใส่หน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัวอาญาจากอสูร ตอนนี้ความโกรธได้ครอบงำจนหมดสิ้น เธอไม่รู้ตัวว่าตนได้ฆ่าตัวตา
