เบอนันเดสกลับไปทำงานที่สวิตเซอร์แลนด์กว่าหนึ่งเดือน แต่ทุกครั้งที่จรดปากกาจะลงมือทำงานเขากลับเอาแต่คิดถึงใบหน้าของโรฮันนา เขาควรจะโกรธและเกลียดเธอให้มากกว่านี้ ควรจะลงทัณฑ์เธอให้เหมือนตายทั้งเป็น แต่ตอนนี้หัวใจมันเหมือนทำท่าจะสั่งไม่ได้เสียแล้ว เพราะชายหนุ่มทั้งโหยหาและคนึงหายัยแม่มดตัวน้อย ไม่ว่าจะเวลายืน เวลานั่ง และโดยเฉพาะเวลานอน ภาพเรือนกายเย้ายวนระทดระทวยเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงก็คอยมาตามหลอกหลอน และเหมือนกระดิกนิ้วเรียกเขาด้วยท่าทางยั่วเย้าในทุกราตรี
“นายยังไม่นอนอีกเหรอครับ?” เดรคเดินออกมาถามเจ้านายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่กลับมาจากฟาร์มเบอนันเดสก็จะดื่มหลังเลิกงานตลอด
“ยัง…แกมาก็ดีมากินเหล้าเป็นเพื่อนฉันหน่อย”
เมื่อเจ้านายชวนลูกน้องก็ไม่อาจปฏิเสธได้
จากนั้นสองหนุ่มก็นั่งดื่มกันอย่างเงียบๆ พอเหล้าในแก้วหมดก็เติมเรื่อยๆ จากหนึ่งแก้วก็กลายเป็นสองและตามมาอีกเป็นพรวน ที่สุ
