ประมาณหนึ่งทุ่มคนมีนัดก็งัวเงียลุกขึ้นทั้งร่างเปลือยเปล่า แล้วหายเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ พอออกมาแม่เชลยสาวก็ยังหลับพริ้มอย่างสบายอารมณ์ รู้อย่างนี้เขาน่าจะปลุกมาอาบน้ำให้ตนอีกรอบเสียให้เข็ด ชายหนุ่มเขย่าร่างแน่งน้อยเบาๆ แต่เธอก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะลืมตาตื่น ฉะนั้นเขาจึงฟาดฝ่ามือลงบนสะโพกน่าฟัดไปหนึ่งที
เพียะ!!!
ครั้นฟาดเสร็จพ่อเจ้าประคุณก็ถือโอกาสโลมลูบอย่างย่ามใจ
“ฮื้อ…อย่ากวนนะ” แม่คนขี้เซาประท้วงอู้อี้ด้วยความรำคาญที่มีคนมากวนเวลานอนอันแสนหวาน ขณะปัดมือไม้ที่คอยยุ่มย่ามตามเนื้อตัวทั้งที่ตายังปิดสนิท
“ยัยขี้เซา ลุกมาแต่งตัวให้หน่อยสิ” เจ้าของร่างองอาจซึ่งมีผ้าขนหนูพันรอบเอวอย่างหมิ่นเหม่นั่งแหมะลงบนเตียงข้างร่างที่นอนคว่ำหน้าอยู่ ก่อนจะก้มลงกระซิบกระซาบสั่งเสียงหวาน
“ไม่เอา คนจะนอน” คนเหนื่อยสายตัวแทบขาดไปกับบทรักที่ไม่รู้จักจบจักสิ้นซุกหน้าลงกับหมอนเข้าไปอีกจนหมอนยุบไปกว่าครึ่ง
