“คุณท่านค่ะมีแขกมาขอพบค่ะ” อมตะเลิกคิ้วอย่างสงสัย เพราะเท่าที่เขาจำได้วันนี้เขาไม่ได้นัดใครไว้นี่น่า
“เขาบอกมั้ยว่าเขาเป็นใคร”
“คุณวทัญญูค่ะ” อมตะก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดี จึงลุกจากห้องอาหารเดินไปยังห้องรับแขก เขาพึ่งจะเริ่มทานมื้อเช้าที่ลูกสาวเพียงคนเดียวจัดเตรียมไว้ให้
“สวัสดีครับคุณลุง” อมตะขมวดคิ้วมองคนที่ทำความเคารพอย่างนอบน้อม และสายตาก็เลยไปมองหญิงสาวข้างกายชายหนุ่มหน้าตาท่าทางดี
“หนูธมน” ธมนยกมือทำความเคารพผู้ใหญ่ตรงหน้า เธอไม่ได้สนิทนัก แต่ก็รู้จักกันเพราะอย่างไรแล้วคุณอมตะก็คือสามีของคุณป้าจิตรา และยังเป็นคุณพ่อของอิทธิ คนที่เธอได้เผาพริกเผาเกลือสาปแช่งไว้เป็นคนที่สอง ซึ่งคนแรกก็คนที่ยืนอยู่ข้างกายเธอตอนนี้เองละ
“ไม่เห็นบอกเลยว่ารู้จักกับคุณลุงอมตะด้วย” ธมนเชิดหน้าอย่าง
ไม่สนใจคำกระซิบกระซาบของเขา เพราะเธอจะเอาเวลาไหนมาบอกเขาเล่า ตลอดการเดินทางจากบ้านเธอมาที่นี่ เขากับเธอก็แทบจะ
