พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence]

#3

จ๊วบ! เสียงดูดดื่มความหวานกันและกัน แบบนั้นไม่ถูก! ถ้าบอกว่าเป็นเสียงตักตวงความหวานที่เขากระทำกับเธอแบบนั้นถึงจะถูก เพราะเขาเชื่องช้ารีรอไม่อิ่ม หรือพอใจที่พร้อมจะละจากโพรงปากหวานไปยังที่จุดอื่นๆ ที่น่าลิ้มลองไม่น้อยเช่นกันได้ง่ายๆ  แต่เมื่อเธอเริ่มเสียระบบการหายใจ เขาจำต้องละออกมาเพื่อเปิดช่องปากให้กับเธอได้หายใจช่วยจมูกโด่งเล็กๆ ที่เห็นแล้วเขาอดไม่ได้ที่จะหยอกล้อขบกัดสร้างความสั่นสะท้านเสียววูบวาบให้กับทั้งเธอและเขาอย่างช่วยไม่ได้

เฮ่อเฮ่อ ธมนหอบหายใจหนักขึ้น แม้ความเจ็บปวดก่อนหน้านี้จะจางลงเพียงเพราะสัมผัสจากเขาเมื่อครู่ คงเพราะร่างกายหลั่งสาร      

อะดรีนาลีนแห่งความสุข มันคงเป็นยาบรรเทาอาการพิษร้ายจากยาที่เธอกินไปอย่างแน่นอน แต่มันคงยังไม่มากพอเพราะเมื่อร่างกายเธอไม่ไดรับสัมผัสจากเขาอาการปวดร้าวก็เหมือนจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ซึ่งเธออยากจะอดทนกับมันมากกว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นต่อจากนี้ 

จุ๊บ เสียงริมฝีปากหยักยามต้องสัมผัสกับพื้นผิวคอเล็ก จมูกโด่งไต่เลื่อนดอมดมสูดกลิ่นหอมจากเรือนกายสาวกลิ่นน้ำหอมมีระดับผสมกับกลิ่นกายเธอมันช่างดีจริงๆ เธอมีกลิ่นเฉพาะตัวที่เขาไม่อาจปฎิเสธได้ว่าเขาเองก็ชอบกลิ่นแบบนี้ บางครั้งเขาต้องปล่อยผู้หญิงบางคนที่เรียกมาเพียงเพราะน้ำหอมที่ใช้มันไม่น่าพิศมัย

มือเล็กทั้งสองไม่รู้ตัวเลยว่าไร้การพันธนาการไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอมารู้ตัวตอนที่เนินเต่งตึงทั้งสองถูกกอบกุมด้วยฝ่ามือร้อนแรงจนทะลุผ่านเนื้อผ้าบราลูกไม้ เธออ่อนแรงหรือไม่อยากขัดจังหวะของเขา ที่ทั้งปลายจมูกปลายลิ้นลากไล้ดูดดื่มดอมดมผิวนุ่มกระตุ้นร่างกายหลั่งสารความสุขบรรเทาความปวดร้าวที่มันค่อยๆ ลดน้อยลง ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่เธอไม่รู้ว่ามันคืออะไร และความรู้สึกแบบนี้ทำให้เธอไม่สงบเลย ร่างกายเธอขยับกระสับกระส่ายเนินเนื้อทั้งสองกระเพื่อมขึ้นลงหนักขึ้นตามแรงการหายใจที่เธอไม่พอใจกับมันสักที จึงไม่พร้อมที่จะหยุดโดยหารู้ไม่ว่าเธอกำลังยั่วยวนเขา

พึ่บ บราตัวบางถูกกำจัดออกไปอย่างรวดเร็ว ลมหายถี่ร้อนพ่นออกมาอย่างไม่อาจกักกั้น ยอดเกสรสีชมพูอ่อนบนเนินเต่งตึงที่เนียนขาวละเอียดทุกอย่าง ที่สะท้อนบนดวงตาคมกร้าวมันช่างสวยงามจริงๆ 

“สวยมาก” เสียงครางสะท้อนออกมาจากคอแกร่ง คนอย่างเขาไม่เคยเพ้อเหมือนคนละเมอออกมาแบบนี้มาก่อน แต่ใครเล่าจะรู้นอกจากตัวเขาเอง 

อื้มมมม เมื่อถูกโพรงปากหยักครอบครองยอดเกสรอย่างคนที่ไม่อาจห้ามตัวเองได้อีกต่อไป ผิวเธอทั้งนุ่มทั้งหอมและหวาน ธมนรู้สึกเสียววูบวาบ ฝ่ามือเล็กของเธอเกาะกุมอยู่ที่แผ่นหลังกำยำผิวหนังของเขาหนักแน่นจนเล็บทั้งสิบของเธอไม่อาจกรีดลงลึกสร้างรอยแผลให้เขารู้สึกตัวว่าจริงๆ แล้วเธอไม่ต้องการเขาเลยสักนิด แต่นั่นมันคือความรู้สึกภายใต้จิตใจที่เป็นปกติของเธอ แต่ตอนนี้ร่างกายกลับสวนทางกับจิตใจอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเธอกลับแอ่งอกรับการปรนเปรอกระตุ้นสารความสุขในร่างกายอย่างเต็มใจ

อ้าอ้าร์รรรร เสียงครางแห่งความพึงพอใจประสานไปกับจังหวะบรรเลงเพลงสวาทที่ยังเดินหน้าต่อ ร่างบางตอบสนองกลับไปตามธรรมชาติ แม้เธอจะดูประสบการณ์น้อย แต่ก็สร้างความพึงพอใจให้กับเขาไม่น้อย ร่างกำยำเลื่อนกลับขึ้นมาประกบปิดริมฝีปากอิ่มที่เจ่อบวมเล็กน้อยอีกครั้ง ก็มันไม่อาจอดใจได้เลย เมื่อได้มองริมฝีปากเผยอเย้ายวนเชิญชวนแบบนั้น

แผ่นอกกำยำที่เปลือยเปล่าแนบกับเนินเนื้อทั้งสองไว้อย่างแนบแน่น แม้แต่อากาศก็ไม่อาจแทรกระหว่างพวกเขาได้ “น่ารักมาก” คำชมกระซิบบอกแผ่วเบายามที่ริมฝีปากหยักผละออกมาเล็กน้อย แต่เขาไม่ไปไหน ปลายลิ้นยังหยอกล้อโลมเลียอย่างอ้อยอิ่ง ทำไมนะ แม้ร่างกายเขาจะแข็งขืนต้องการเธออย่างมาก แต่เขากลับไม่อยากผลีผลามเร่งรัด

ปลดปล่อยกับเธอเสียอย่างงั้น เขายังอยากเชยชมกัดกินเธอทีละคำทีละคำอย่างช้าๆ ไม่ให้เสียของเลยแม้แต่มิลเดียว ผิวกายเธอบางเบาเนียนละเอียดนุ่มมือ คิดๆ แล้วเธอไม่น่าเลือกอาชีพแบบนี้ให้กับตัวเองเลย เอาเถอะ! คนเราต่างก็มีความจำเป็นกันทั้งนั้น เขาจะรับเลี้ยงเธอเองต่อจากนี้ และเขาจะล้างคราบคาวความทรงจำในอดีตที่ผ่านมาของเธอให้จนหมดสิ้น นับแต่นี้ไปให้เธอจดจำเพียงแค่เขาตราบเท่าที่เขายังต้องการเธอ เธอต้องตอบตกลงแน่ๆ ถ้าค่าตอบแทนที่เขาจะมอบให้กับเธอ แค่ทำหน้าที่เพียงทำตัวน่ารักเอาใจดูแลเขางานง่ายๆ ที่ผู้หญิงหลายคนอยากได้

อื้มมมม ธมนครางออกมาเมื่อใบหน้าเขาไล่เลื่อนลงต่ำอีกครั้ง ร่างกายเธอร้อนดั่งไฟ อารมณ์ความรู้สึกของเธอติดตามทุกการสัมผัสของเขา ริมฝีปากหยักทั้งดูดทั้งกัดผิวของเธอสลับไปมาและในบางครั้งเขาก็ใช้ปลายลิ้นโลมเลียเหมือนต้องการรักษาแผลให้กับเธอ ยิ่งเขาใส่ใจขมีขมันกับสิ่งที่ทำอยู่ เธอก็ยิ่งซ่านเสียวจนเหมือนร่างกายถูกตั้งเวลาสำหรับอะไรบางอย่าง

ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างสาวไปมาอย่างคลั่งไคล้เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า เขาก็เริ่มสูญเสียการควบคุมตัวเอง ตะขอกางเกงขาสั้นสีน้ำทะเลถูกปลดออกอย่างง่ายดาย

อื้ม! ร่างสาวสะดุ้งเฮือกเมื่อกลีบกุหลาบสาวที่เธอรู้ดีว่าไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนั้น ตอนนี้มันได้กลายเป็นตัวรับความเร่าร้อนจากฝ่ามือร้อนที่แนบนาบกลางกลีบสาว ซึ่งเขาไม่ได้หยุดเพียงเท่านั้น ฝ่ามือร้อนร้ายกาจนั้นค่อยๆ ห่อตัวกอบกุมบีบกลีบสาวทั้งสองผ่านบราลูกไม้

ตัวบางที่เข้าชุดกันกับชิ้นด้านบน จนเธอเสียววาบหวาม ความรู้สึกนี้วิ่งผล่านไปทั่วเรือนกายจนเกินจะทานทนได้ 

ใบหน้าคมที่ก่อนหน้าคลุกอยู่ที่เนินเต่งตึงได้ละจากมาอย่างช้าๆ ใช้ปลายลิ้นลากไล้ลงมาตามแนวหน้าท้องแบบราบ จนเธอต้องแขม่วบีบรัดแน่นมากขึ้นยามที่ถูกต้องสัมผัส กลางลำตัวสาวเกิดการบีบรัดเปียกชื้นอย่างทรมาน ธมนไม่รู้ว่าต่อจากนี้คืออะไรและร่างกายเธอเรียกร้องอะไรจากเขา แต่เธอห้ามร่างกายไม่ได้ ยับยั้งร่างกายที่เบียดเสียดวิ่งเข้าหาเขาทุกการสัมผัส

อื้มมมมม เสียงครางเล็กๆ ดังสะท้อนก้องออกมาอีกครั้ง  เมื่อนิ้วยาวกรีดกรายกลีบสาวที่ชื้นแฉะ พรึ่บ! อาภรณ์ทั้งสองชิ้นถูกกำจัดออกไปทันที เมื่อใบหน้าเขาเคลื่อนมาถึง ธมนรู้ดีว่าตัวเองพยายามแล้วที่จะขัดขืนเขา ทำไมเขาดูไม่ออกว่าเธอไม่เต็มใจ

วิล มองเรือนกายสาวที่เปลือยเปล่าทุกสัดส่วน ผิวขาวของเธอตอนนี้แดงเหมือนผลแอปเปิ้ลที่น่ากัดไปทุกๆ จุด เธอดูอายหรือจริงๆแล้วนั่นเป็นการแสดง ผู้หญิงอาชีพแบบเธอเก่งในเรื่องทำนองนี้ และวิลก็ยังพึงพอใจกับร่องรอยมากมายบนตัวเธอซึ่งล้วนมาจากเขาทั้งนั้น

ธมนที่รู้สึกเย็นวาบ ดวงตาที่พร่าเลือนค่อยๆ เปิดกว้าง เขาอยู่ห่างออกไปแต่สายตาเขามองมาที่เธอ แววตาเขาเป็นแบบไหนตอนนี้เธอไม่รู้ ผลข้างเคียงของยาที่เธอกินไปหรือเปล่านะ ที่ทำให้เธอสูญเสียการมองเห็นไปไม่น้อย หรือส่งผลต่อสมองของเธอที่เกินกว่าที่เธอจะควบคุมได้ เพราะแม้แต่การเคลื่อนขยับร่างกายเธอยังทำไม่ได้ตามใจที่ต้องการเลย

ควับ! เสียงเขาขยับ เขาทำอะไร!!! โอ้วววว เขาเข้ามาใกล้อีกแล้ว ทำไมกัน ทุกครั้งที่เขาอยู่ข้างๆ หรืออยู่ใกล้ๆ เธอจะรู้สึกดีร่างกายของ

เธออบอุ่นขึ้น ความเจ็บปวดที่เหมือนถูกทิ่มแทงก็ค่อยๆ จางลงเมื่อเขาสัมผัสร่างกายเธอ ไม่ว่าจะเป็นด้วยมือหรือด้วยริมฝีปากและที่หนักหน่วงคือลิ้นร้าย

อะไรอะไร! พรึ่บ! เขาจับมือทำไมกัน “อย่า...” เสียงบางเบาฟังไม่ได้ศัพท์จากลำคอเล็กเปล่งออกมา เมื่อมือเล็กถูกดึงไปสัมผัสกับความแข็งแกร่งที่ร้อนดั่งเหล็กโดนไฟเผา