#5 ผู้หญิงที่ถูกเลือก
1098 Words
เรื่อง ภรรยาตีตรา
Episode 5
( ผู้หญิงที่ถูกเลือก )
กำไล ผู้หญิงที่เติบโตมาในหมู่บ้านที่มีประเพณีชนบทที่ถือว่าแปลกประหลาดสำหรับคนเมือง ประเพณีที่ลูกหลานคนในหมู่บ้านที่เป็นผู้หญิงอายุครบ 25 ปีบริบูรณ์ ไม่มีแฟน ไม่มีการหมั้นหมายจับจองกันไว้ ต้องถูกแม่ๆในหมู่บ้านหาคู่ครองให้ โดยผู้หญิงที่ถูกเลือกจะต้องเดินทางไปกับผู้ใหญ่ของฝ่ายเจ้าบ่าวที่ต้องมารับที่หมู่บ้านแห่งนี้เพื่อเดินทางไปแต่งงานยังสถานที่ๆฝ่ายผู้ชายเตรียมไว้ กำไลคือผู้หญิงที่ถูกเลือกในปีนี้…
จากที่พยายามหาทางหลบหลีกจากครอบครัวแต่เวลาก็ล่วงเลยมาจนจะครบปี กำไลถูกเรียกตัวให้กลับบ้านเพื่อเตรียมตัวจะทำตามประเพณีของหมู่บ้าน ซึ่งคือการแต่งงาน…
“ พี่กฤษ เราเลิกกันนะคะ ”
กำไลนัดกฤษฏาแฟนหนุ่มออกมาเพื่อบอกจุดประสงค์ ที่ตัวกำไลพูดบอกออกไปก็เปล่าประโยชน์ จึงเป็นทางออกเดียวที่กำไลคิดจะให้กฤษฎาตัดใจจากตนเอง
“ กำไล ทำไมพูดแบบนี้ ”
“ ไลมีคนอื่น ”
“ พี่ไม่เชื่อ กำไลไม่ใช่คนแบบนั้น ” กำไลรู้ดีว่ากฤษฎาต้องไม่เชื่อในสิ่งที่ตนพูด เพราะตลอดที่คบกันตัวกำไลไม่เคยมีเรื่องมือที่ 3 เข้ามา แต่วันนี้…
“ เสร็จรึยังคับ ”
“ ??? ”
“ ขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้ ไลกับพี่สมเรารู้สึกดีต่อกัน เรากำลังจะแต่งงานกัน ”
“ !!!! ”
กำไลขอให้สมรุ่นพี่ที่เป็นพนักงานที่ร้านอาหารที่กฤษฎารู้จักมาช่วยแสดงละคร สมเข้ามาก็เข้ามาแตะตัวกำไลเพื่อแสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมกันเกินเพื่อนร่วมงาน
“ นี่กำไลหลอกพี่มาตลอดอย่างนั้นเหรอ ”
“ ไลขอโทษ ”
“ เสียแรงที่พี่รักกำไล ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆแล้วนะ ขอให้รักกันนานๆแล้วกัน พี่คงไม่มาร่วมงานนะเพราะพี่…รังเกียจ ”
“ ………… ”
กฤษฎาพูดตอกหน้ากำไล ก่อนจะลุกเดินออกไปด้วยสีหน้าที่โกรธแค้นและขยะแขยงกำไลมาก กำไลทำได้แค่มองตามหลังแล้วน้ำตาไหลออกมา
“ ไหวมั้ย ? ”
“ ไลโอเคค่ะพี่ ขอบคุณนะพี่สมที่ช่วย ”
“ ทำไมกำไลไม่บอกความจริงพี่กฤษไปล่ะ ”
“ ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ จะบอกหรือไม่บอกเขาก็ช่วยอะไรไลไม่ได้ รักได้แต่ไม่ใช่ทุกคนจะครอบครองความรักนั้นได้นะคะ ให้เขาเกลียดไลแบบนี้ดีแล้ว เขาจะได้ตัดใจจากไลง่ายๆ ”
“ ถ้ามีไรให้ช่วยก็บอกนะ ”
“ ขอบคุณนะพี่ ”
กลับมายังบ้าน สถานที่ๆใจเรียกหาอยากกลับมาแต่ครั้งนี้กลับไม่ใช่ กำไลต้องกลับมาใช้ชีวิตที่บ้านตามคำสั่งของพ่อแม่ อีก 3 เดือนที่กำไลต้องเข้าร่วมประเพณีของหมู่บ้าน เหล่าแม่ๆต่างช่วยกันดูแลกำไล ทั้งเรื่องผิวพรรณ ผม และรวมไปถึงรูปร่าง…
“ ขัดเบาๆก็ได้ป้าๆ ไลแสบไปหมดแล้ว ”
กำไลที่ถูกแช่ตัวในอ่างถังไม้เพื่อใช้อาบน้ำ ที่มีป้าๆช่วยกันขัดสมุนไพรที่ขัดจนตัวแทบจะถลอก
“ ต้องอดทน ต้องขัดให้ขี้ไคลออกให้หมด เอ็งต้องสวย ”
“ หนังกำพร้าไลหลุดขึ้นมา จะรับผิดชอบยังไงเนี่ย ”
“ กูไม่ปล่อยให้หลุดหรอก ”
“ ขัดเสร็จ ไลต้องทำอะไรอีก ”
“ เอ็งต้องอบสมุนไพร ”
“ อบอีกแล้ว กลิ่นยังติดจมูกอยู่เลย ไลไม่อบได้มั้ย ? ”
“ ไม่ได้ ”
“ เห้อ… ”
กำไลถูกกระทำโดยป้าๆที่มีสมุนไพรเฉพาะของหมู่บ้าน ที่จะใช้กับผู้หญิงที่จะได้เข้าประเพณีเท่านั้นที่เป็นวิถีของชาวบ้าน กำไลที่ขัดอะไรไม่ได้ก็ต้องยอมให้กระทำทุกอย่าง แม้ใจอยากจะหนีไป แต่ติดที่ไม่อยากให้พ่อแม่เสียหน้าถูกคนในหมู่บ้านประนาม ถึงหัวใจจะคิดถึงแต่กฤษฎาแฟนหนุ่ม แต่กำไลก็ร้องไห้ให้ใครเห็นไม่ได้นอกจากกระจกเงาในห้องน้ำ เพราะแบบนี้กำไลจึงต้องยอมทุกอย่าง…
เวลา 3 เดือนที่ผ่านไปเร็วมากสำหรับชีวิตของกำไล เป็นวันที่กำไลต้องตื่นตั้งแต่ตี 2 เพื่อรับการแต่งตัวจากแม่ๆ ด้วยหน้าตาที่ไร้ความรู้สึก ไม่รู้ว่าเจ้าบ่าวจะอ้วนพุงพลุ้ยหรือแก่จนเดินไม่ไหวได้เลย กำไลจะใส่ชุดเจ้าสาวที่สวยแต่จะไม่เห็นโฉมหน้าของเจ้าบ่าวที่ต้องแต่งงานด้วย จะได้เห็นก็ต่อเมื่อไปถึงสถานที่ๆฝ่ายชายเตรียมไว้เท่านั้น
“ แม่ไปกับไลด้วยได้มั้ยคะ ? ”
กำไลรู้ดีว่าพ่อกับแม่ครอบครัวและญาติพี่น้องของตนไม่สามารถไปร่วมพิธีการแต่งงานนี้ได้
“ แม่ไปด้วยไม่ได้ แม่ต้องอยู่ทำพิธีให้เอ็งได้มีชีวิตคู่ที่ดี มีความสุขอยู่ทางนี้ ” ทันทีที่ผู้หญิงที่ทำพิธีของหมู่บ้านเดินทางไปแต่งงาน เหล่าบรรดาคนในหมู่บ้านจะร่วมกันสวดมนต์เพื่อเสริมบารมีให้กำไลประสบความสำเร็จในชีวิตคู่อย่างราบรื่น
“ แต่ไลอยากให้แม่ไปด้วย ” กำไลพูดด้วยน้ำตาที่ซึมคลอเบ้า ตนรู้สึกเหมือนตัวคนเดียวอยากมีใครสักคนที่รู้จักบ้าง
“ ห้ามร้องไห้ออกมา แม่ๆทุกคนเหนื่อยมาตลอด 3 เดือนตั้งใจทำให้เอ็ง อย่าทำให้แม่ๆรู้สึกไม่ดี แม่รู้ว่าเอ็งไม่อยากทำ ความรู้สึกเอ็งในวันนี้แม่เคยผ่านมาแล้ว ”
“ …………… ”
กำไลไม่เคยรับรู้เลยว่าแม่เคยเป็นเหมือนกำไลตอนนี้ พ่อของกำไลต้องรักแม่กำไลมากแน่ๆ ถึงได้ย้ายกลับมาตั้งรกรากที่หมู่บ้านไกลตัวเมืองแบบนี้
ผมที่ถูกแม่ๆช่วยกันจัดทรง หน้าที่ถูกแต่งเบาๆไม่หนักหน้า ชุดสีขาวสวยสง่าถูกสวมที่ส่งให้กำไลสวยเด่นจนตะลึงของสายตาแม่ๆทุกคน
“ ไลไปแล้วนะแม่ ”
เมื่อถึงเวลาที่ฝ่ายเจ้าบ่าวมารับด้วย กำไลกอดลาแม่ ลาทุกคนที่ต่างมายืนส่งกำไลขึ้นรถ
“ ผ่านความรู้สึกนี้ไปให้ได้ แม่เชื่อว่าเอ็งดูแลตัวเองได้ จำเอาไว้อย่าให้ใครดูถูกคนหมู่บ้านของเรา ”
“ ไลรักแม่นะ ”
แม่ของกำไลไม่ตอบ ใส่ผ้าติดผมให้ลูกสาว ก่อนจะคลุมหน้าให้กำไลที่คนที่เปิดได้คือเจ้าบ่าวของกำไลเท่านั้น กำไลน้ำตาไหลขึ้นรถโดยไม่อยากหันไปมอง การจากบ้านไปทำงานคือการเริ่มต้นการทำงาน แต่ครั้งนี้มันหมายถึงการที่ต้องจากไปเพื่อไปใช้ชีวิตคู่ ที่ไม่มีทางรู้เลยว่าชีวิตต้องเจอกับอะไรและดำเนินไปในรูปแบบไหน…
- Writer
