หวามรักสามีกำมะลอ

บทนำ

บทนำ

“สวัสดีครับ สวัสดีบุรุษหนุ่มผู้เงียบขรึม บุรุษหนุ่มผู้รักสนุก และสวัสดีสาวๆ แสนเซ็กซี่ขยี้ใจทุกๆ คน ยินดีต้อนรับสู่ค่ำคืนแสนสุขกับผมและน้องๆ สุดสวยของเราได้ตลอดคืนนี้นะครับ ใครอยากเต้นใครอยากดื่ม เราก็มีบริการทุกท่านนะครับ แต่ทางเราไม่มีบริการทางเพศนะครับ กรุณาอย่าเข้าใจผิดกันนะครับ”

เสียงหยอกเย้าเหล่านักเที่ยวของดีเจประจำสมูทคลับคลอไปกับเสียงเพลงสุดเร้าใจ และด้านหน้าเวทีก็มีน้องๆ สุดสวยนุ่งสั้นสองคนกำลังวาดลีลายักย้ายส่ายเอวไปตามจังหวะเสียงเพลงเรียกเสียงโห่ชอบใจจากหนุ่มนักเที่ยวได้ดังกึกก้องแข่งกับเสียงเพลงจังหวะสุดมัน จนทำให้เหล่านักท่องราตรีลุกขึ้นโยกย้ายไปตามเสียงเพลงกันแทบทุกคน แต่บางคนก็ยกมือถือขึ้นมาถ่ายภาพน้องๆ นุ่งสั้นที่ส่ายสะบัดหน้าอกหน้าใจบนเวที

“ส่ายอีกน้อง! ส่ายอีก” เสียงจากบุรุษหนุ่มที่ยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายแบบเน้นช่วงล่างของแม่สาวนักเต้นบนเวทีดังแข่งกับเสียงเพลงทำให้น้องสุดสวยทั้งสองใส่ลีลายักย้ายส่ายสะบัดจนร่างกายแทบหลุดกระเด็นออกมาในสายตาของกลุ่มสาวไฮโซที่เพิ่งเดินทางเข้ามาเที่ยวผับแห่งนี้เป็นครั้งแรกที่พากันเบ้ปากออกเล็กน้อย เพราะดูท่าพวกผู้ชายจะสนอกสนใจแต่นักเต้น

“สุดยอดเลยน้อง”

“หันมาทางนี้หน่อยคนสวย”

“หันมาทางพี่ด้วย”

“เข้ามาใกล้ๆ พี่อีกน้องสาว”

ขณะที่หนุ่มๆ หลายสิบคนต่างพากันสนอกสนใจสองสาวบนเวที ทว่าภายในผับแห่งนี้มีอยู่หนึ่งหนุ่มที่ไม่สนใจสองสาวบนเวทีเลยแม้สักนิด เจ้าตัวยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าฆ่าเวลารอการมาของใครบางคน

“คุณเอโด้ สวัสดีครับ” ทักทายจบแล้วก็ทิ้งตัวนั่งฝั่งตรงข้ามกับคนที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว

“มาแล้วเหรอครับ รับอะไรดี” คนที่ดื่มล่วงหน้าไปหลายแก้วทักทายด้วยสีหน้าราบเรียบ

“เหมือนคุณเอโด้ก็ได้ครับ ง่ายดี” อนน วิศวกรหนุ่มตอบเสียงดังแข่งกับเสียงเพลงที่เขาก็ไม่รู้ว่าจะคุยกันรู้เรื่องหรือไม่

กระทั่งได้เครื่องดื่มมาแล้ววิศวกรหนุ่มก็นั่งดื่มและมองสาวบนเวทีไปด้วยสลับกับหันมามองคนที่นัดให้ตนมาพบที่ผับไปด้วย เพราะอีกฝ่ายบอกอย่าเพิ่งคุยเรื่องงานกันเลย

“คุณสนใจสองสาวบนเวทีนั่นหรือไง” คนถามกดยิ้มมุมปากเล็กน้อยจนแทบไม่มองเห็น

“ผมก็ต้องสนใจอยู่แล้วล่ะครับ ของสวยๆ งามๆ ว่าแต่คุณไม่สนเหรอครับ ผมเห็นคุณดื่มอย่างเดียว แล้วตอนนี้ผมก็เห็นมีสาวสวยอยู่กลุ่มหนึ่งมองมาที่คุณด้วย” วิศวกรหนุ่มส่งซิกให้คู่สนทนาหันไปมองทว่าอีกฝ่ายกลับไม่สนและทำเพียงแค่ยิ้มนิดๆ เท่านั้น

“ไม่ล่ะ” เพราะเขาเจอผู้หญิงมาเยอะ แต่ไม่รู้ทำไมถึงยังไม่เจอคนที่ใช่เสียที และเพราะคำว่าไม่ 'เจอ' นี่แหละ ทำให้เขาตัดสินใจจากประเทศบ้านเกิดมาใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศไทย เผื่อจะได้เจอใครคนนั้นที่ใช่สำหรับเขาบ้าง แต่อยู่มาหลายปีแล้วเขาก็ยังไม่เจอเธอคนนั้นเลย

“ผมเดาว่าที่ผ่านมาคุณคงเจอผู้หญิงมาเยอะแล้ว ถึงได้เฉยๆ”

“ก็พอสมควร” หนุ่มหล่อหน้าฝรั่งและตอนนี้กำลังตกเป็นเป้าสายตาของคนกลุ่มหนึ่งพูดอย่างถ่อมตัว ขณะที่วิศวกรหนุ่มก็ส่ายหน้าเบาๆ ให้กับคำตอบของคู่สนทนา ที่บังเอิญได้รู้จักกันเมื่อต้นปีผ่านเพื่อนบิดาและก็เริ่มสนิทสนมจนเป็นเพื่อนกัน เพราะเขาเป็นคนออกแบบบ้านให้อีกฝ่าย และที่อีกฝ่ายนัดมาในวันนี้ก็จะคุยเรื่องต่อเติมบ้าน แต่ดูท่าจะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะเสียงเพลงดังมาก

“แล้วนี่คุณจะอยู่กรุงเทพฯ สักกี่วันล่ะครับ”

“พรุ่งนี้เช้าผมก็จะกลับไร่แล้วล่ะ ว่าแต่เรื่องแปลนบ้านที่ผมต้องการจะได้ประมาณวันไหนครับ”

“ไม่น่าเกินสองวันนี้ครับ” ตอบจบแล้วก็หันไปมองบนเวที ทว่าตอนนี้สองสาวที่เต้นโชว์ลงจากเวทีไปแล้ว ทำเอาวิศวกรหนุ่มอดเสียดายไม่ได้ที่ละสายตาไปคุยแค่แป๊บเดียวแม่สองสาวเซ็กซี่ก็หายไปซะแล้ว

“คุณอนน ถ้าคุณจะอยู่ต่อก็ได้นะครับ ส่วนผมต้องกลับแล้ว” เพราะตอนนี้เขารู้สึกรำคาญเสียงเพลงเข้าให้แล้ว ทั้งที่ตอนแรกอยากมาเพราะเบื่อ แต่พอนั่งไปสักพักกลับรู้สึกเบื่อหนักกว่าเดิมซะอีก

ส่วนอีกหนึ่งหนุ่มก็ปฏิเสธที่จะอยู่ต่อ ทั้งสองหนุ่มจึงพากันเดินแทรกผ่านผู้คนออกจากผับ แต่ระหว่างนั้นเสียงโห่ร้องก็ดังกึกก้องทำให้ทั้งสองชะงักและหมุนตัวหันไปกลับไปมองบนเวที ที่ตอนนี้มีสองสาวกำลังยักย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเพลงสุดเร้าใจที่เข้ามารับช่วงต่อจากสองสาวก่อนหน้าด้วยลีลาสุดเหวี่ยงและไม่น้อยหน้าสองสาวก่อนหน้า จนบรรดาหนุ่มๆ ด้านหน้าเวทีล้วงเอาโทรศัพท์มือถือมาถ่ายกันทุกคน บ้างก็เสียบเงินแบงก์พัน แบงก์ห้าร้อยใส่เข้ากับขอบกางเกงสั้นๆ ของสองสาวที่หันไปยิ้มยั่วแทนการขอบคุณที่มอบทิปให้

“นั่น...” ชายหนุ่มเจ้าของร่างสูงใหญ่พึมพำเมื่อแน่ใจแล้วว่าสองสาวที่เต้นเด้งหน้าเด้งหลังอยู่บนเวที คือสองสาวที่เคยไปพักที่รีสอร์ทที่เขาเคยทำงาน ก่อนจะลาออกมาเกือบห้าปีได้แล้ว

“คุณเอโด้รู้จักสองสาวด้วยเหรอครับ ว้าว!” วิศวกรหนุ่มแสดงอาการดีใจจนปิดไม่มิด เพราะเขาเองก็อยากจะทำความรู้จักกับสองสาวแบบส่วนตัวอยู่เหมือนกัน เพราะมีเพื่อนที่ทำงานด้วยกันคุยกันฟุ้งว่าสนิทสนมจนลากขึ้นเตียงมาแล้ว แต่พอเขาบอกให้พามาแนะนำบ้าง เพื่อนตัวดีกลับบ่ายเบี่ยง

“กลับเถอะ” พูดจบก็เดินนำหน้าหนุ่มไทยออกไป โดยที่ทั้งสองไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังมีบุคคลกลุ่มหนึ่งจับตาดูอยู่ทุกฝีก้าว และพากันเดินตามออกไปเงียบๆ ต่างจากบรรยากาศภายในผับที่ตอนนี้เสียงของบุรุษหนุ่มมากหน้าหลายตาและหลายเชื้อชาติกำลังส่งเสียงโห่ร้องชอบใจกับท่าเต้นสุดยั่วยวนของรุ้งตะวันและจิรันธร สาวโคโยตี้ที่เรียกเงินในแต่ละค่ำคืนให้กับเจ้าของผับได้มากชนิดที่โคโยตี้รุ่นน้องต่างมองด้วยความหมั่นไส้และอิจฉา

“คุณอนน คุณได้เอารถมาด้วยหรือเปล่า” เมื่อเดินออกมาพ้นเสียงดังอึกทึกนั่นแล้วคนเดินนำมาก่อนก็หันไปถามอีกฝ่ายเสียงเรียบ ทว่าใจของเขาตอนนี้กำลังคิดถึงใบหน้ายิ้มแย้มของหนึ่งในสองสาวบนเวที แล้วที่น่าแปลกไปกว่านั้นคือมีอะไรบางอย่างในร่างกายของเขามันตื่น!

'สักวันผมจะจับคุณมาโยกย้ายบนเตียงของผมให้ได้แม่สาวโคโยตี้' ชายหนุ่มคิดอย่างหมายมั่นและนึกโทษแต่แม่สาวโคโยตี้ตากลมคนนั้นที่ทำให้ร่างกายของเขาตื่นเพริด

“คุณเอโด้! เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” อนนเอ่ยถามเสียงดังเมื่อจู่ๆ อีกฝ่ายก็เงียบไป

“เปล่าครับ ว่าแต่คุณเอารถมาหรือเปล่าครับ” คนเหม่อยิ้มมุมปากแก้เก้อ

“ผมขับรถมาเองครับ”

“ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

“ครับ” วิศวกรหนุ่มรับคำแล้วก็เดินไปยังรถของตน ทางด้านเอโด้ก็เดินไปที่รถของตัวเอง แต่ขณะเดินไปใจก็เฝ้าคิดถึงแต่หน้าสวยๆ ตากลมๆ ของแม่สาวโคโยตี้ กระทั่งมาถึงรถก็เข้าไปนั่งเรียบร้อยแล้วเขาก็สบถออกมาหลายคำ เพราะร่างกายที่มันตื่นเพริดไม่ยอมสงบเสียที

'เพราะเธอคนเดียวยัยตัวแสบ คอยดูเถอะ ผมจะกลับมาจัดการลากคุณขึ้นเตียงให้ได้เลย!' ชายหนุ่มครุ่นคิดอย่างนึกเคืองแม่สาวโคโยตี้ที่ทำให้เขาร้อนรุ่มทั้งตัว ก่อนจะกระชากรถออกไปอย่างเร็วเพื่อไปหาที่ระบายความร้อนรุ่ม ทว่าเขาขับรถไปไม่ถึงไหน รถก็พลิกคว่ำไปหลายตลบ เลือดอุ่นๆ จากศีรษะไหลเป็นทางยาว ดวงตาหรี่แคบลงเรื่อยๆ จนในที่สุดก็มองไม่เห็นอะไรอีกเลย