“ตัวยุ่ง” เสียงคุ้นเคยและชื่อของตัวเองที่ได้ยิน เรียกหญิงสาวให้ออกจากภวังค์ หญิงสาวสะบัดหัวสลัดความคิดฟุ้งซ่าน
“เป็นอะไร พี่เรียกเธอหลายครั้งแล้วนะ ทำไมไม่ได้ยิน” ท่าทางไม่สบอารมณ์ของคนกำลังเดินเข้ามาหา คนถูกดุได้แต่เงยหน้าขึ้นมายิ้มแป้นแล้วส่ายหน้าปฏิเสธ
เธอนี่คิดมากเกินไปแล้วจริงๆ แค่เมื่อวานตกน้ำ พอเจอดอกไม้หน้าบ้านก็จับมาโยงกับฆาตกรรมกดน้ำอะไรให้มั่วไปหมด ฟุ้งซ่านเกินไปแล้วจริงๆ ไม่เชื่อลองถามคุณหมอดูก็ได้ แต่มีหวังเขาฟังแล้วคงไล่เธอให้ไปรับยาช่องสาม แก้ความมโนจับเรื่องนั้นผสมเรื่องนี้ กลัวแล้วชอบคิดอะไรเป็นตุเป็นตะ
“หมอสองมีอะไรเหรอคะ” หัวใจสั่งการไปก่อนสมองให้มือเก็บดอกกุหลาบสีแดงกับกระดาษข้อความที่ได้มาพร้อมกันลงไปในกระเป๋าก่อนเขาจะเดินเข้ามาเห็น มีคนมาเกาะแกะอย่างนี้ เธอกลัวว่าเขาจะไม่สบายใจ แม้ว่าถ้ามองกันในความเป็นจริงจะต้องห่อเหี่ยวหัวใจเพราะเขาไม่เคยคิดอะไรกับเธอเลย …ไม่เลยจ
