เราคงต้องเป็นเเฟนกัน80%

1112 Words

“เป็นแฟนกันเลยไหมล่ะ เอิ๊กๆๆ ” วกเข้ามาจีบเขาอีกแล้ว คราวนี้เล่นหนักซะด้วย ชายหนุ่มหรี่ตามอง พอถามจบคนถามก็เปลี่ยนไปหัวเราะชอบใจใหญ่ ดูมีความสุขเกินไป จนชักไม่แน่ใจว่าเมาเหล้าหรือเมากาวกันแน่ คนตัวเล็กยิ้มทะเล้น นัยน์ตาหวานเชื่อมด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เปิดเผยถึงความรู้สึกทั้งหมดในหัวใจที่มีต่อเขา เฟญารินเป็นคนโกหกไม่เก่งและเธอคงไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป อุตส่าห์ว่าจะทำตัวเป็นพ่อพระ แต่นี่ยัยตัวยุ่งหาเรื่องเองก็ช่วยไม่ได้ คราวนี้พอคนเมาทำท่าจะทิ้งตัวลงที่นอนอีกรอบ แต่เขากลับไม่ยอมให้ทำอย่างนั้น “ตัวยุ่ง อย่าเพิ่งหลับ ลุกขึ้นมาคุยกับพี่ก่อน” ภัทรดนัยค่อยๆ กระเถิบตัวเข้าไปหาคนกำลังคอพับคออ่อนเต็มขั้นอย่างละมุนละม่อม เขาตั้งใจทิ้งระยะให้ไม่ใกล้แต่ก็ไม่ไกลเพื่อป้องกันไก่ตื่น ตอนเธอผงกหัวขึ้นมามองก็ไม่ลืมกระตุกยิ้มมุมปาก… แค่น้อยๆ แต่ตั้งใจเอาให้บาดใจตายกันไปข้างกลับไปให้ “มีอารายเหรอคะ ง่วงจาหลับ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD