Chapter 10
1363 Words
~Athena's Point of View ~
Kanina pa naka alis si mayor pero nanatili parin ako sa kinatatayuan ko.
Nakatanaw pa rin sa kalsada kahit walang na siya roon.
Napapatanong ako sa sarili ko..
Bakit ba umabot ako sa ganitong sitwasyon...
Dahan dahan kong inihakbang ang mga paa ko papasok ng bakuran namin...
Pagod na pagod at matamlay kong inihagis sa sopa ang mga gamit ko..naupo ako roon at naihilamos ko sa mukha ko ang kamay ko..
Ah, magpapahinga nalang muna siguro ako dahil mamaya ay dadalawin ko si mama sa ospital para kumustahin.
Time check!3:00 am in the morning..
May ilang oras pa naman akong itutulog para makapag pahinga ako pati ang utak ko..
.......................................
Napapitlag ako sa gulat ng tumunog ang alarm ko sa cellphone ko...
"Aughh!! inaantok pa ko eh...! "pero wala naman akong magagawa kundi ang mapilitang bumangon at tunguhin ang banyo.
Naligo ako kahit pakiramdam ko sobrang lamig ng tubig..
Pagkatapos ay nagbihis na ako...Wala akong ganang mag almusal pa dahil hindi naman ako nagugutom.
Didiretso nalang siguro ako ng ospital..
Excited na akong makita si mama.
Nagtaxi ako papuntang ospital kung saan naka confine ang mama ko..
Nabungaran ko si mama na gising at nakaupo na sa hospital bed..
Mukang maayos na si mama..mabilis ang recovery niya..
Nasisiyahan akong yumakap sa kanya..
"Mama..."anas ko..
"Anak ko... Kumusta na ang princess ko? "
"Si mama naman... Ikaw nga dapat ang kumustahin ko dyan eh.. "
"Naku, ikaw talagang bata ka..syempre okay na okay ako.. gustong gusto ko na nga lumabas sa ospital na ito.. Nakakaboring na dito.. "
"Si mama talaga!hhhssssttt...wala pa naman sinasabi ang doctor..tsaka hindi pa kayo lubusang magaling..May mga ilang test pa raw ang gagawin sa inyo ma, Kaya baka magtatagal ka pa dito ng ilang araw..but don't worry mama ako naman ang magbabantay sayo dito.. "
"Hayyyy.. ang tagal pa pala..naiinip na ako dito nak. "
"Okay lang yan ma.."
"Paanong Okay?Eh, iyong mga babayaran natin dito?siguradong sobrang laki na ng bill natin dito pati ang sa pinangpa opera ko--"
"Ma, huwag mo na pong isipin iyon.Ako na pong bahala doon ang mabuti pa bibili muna ako ng makakain natin para sabay na po tayong mag almusal.Hintayin mo nalang po ako. "
humalik muna ako sa kanyang pisngi saka lumabas ng kwarto..
Naghanap ako ng malapit na mapagbibilhan ng pagkain n mama..
Sabi ng doctor hindi pa puwedi Kay mma ang hard na pagkain kaya ang mabuti pa siguro mag order nalng ako ng kahit na may sabaw..
Dapat pala pinagluto ko nalang si mama para mas special.
Bumili din ako ng ibat ibang prutas na Pweding kainin ni mama.
pagkatapos ay nagmamadali na rin akong bumalik agad sa kwarto ni mama.Abala itong manood ng tv kaya inilapag ko sa mesa ang mga pinamili ko.
Inihanda ko ang mga kakainin namin.
"Ma, kumain po muna tayo.. "
"Sige anak,kumakalam na din kasi ang sikmura ko.."
Masaya akong pinagsisilbihan ko si mamang kumain habang nagkukwentuhan kami ng masasayang naming pinagdaanan..
Iniiwasan kong pagusapan namin ang tungkol sa binayad ko sa operasyon niya at iyong bill ng ospital.Paminsan minsan ay binabangggit nya ito pero nagpapanggap nalang akong hindi ko sya naririnig.
Pag iisipan ko pa kung anong pagsisinungaling ang sasabihin ko sa kanya, iyong kapanipaniwala dahil itong si mama ay malakas ang pakiramdam maghinala kaya mahihirapan akong itago sa kanya ang totoo.
Anong kwento kaya ang sasabihin ko kay mama.
"Ma, magapahinga ka na po ulit..Sabi po kasi ng doctor bawal sainyo ang mapagod. "
"Sige anak, iidlip nalang muna siguro ako. "
"Opo ma, dito lang po muna ako sa labas tatawagan ko lang po muna si Gelay. "
Tango lang ang isinagot nito sa kanya kaya hinagkan ko ito sa noo.
"sige ma, pahinga ka na po.. "
saka ko siya inihiga ng dahan dahan at kinumutan.
Lumabas ako ng kwarto at siniguro kong hindi n mama maririnig ang pagusapan naming mgakaibigan.Hindi naman kasi ako lumayo.
Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ko at nagdial doon.
"Hello? "
"Best! Kumusta? "bungad nito sa kabilang linya..
"B-best... "
"May problema ba? may nangyari ba kay Nanay Sabel? "
"Wala, okay na okay sya best kaso lang may problema ako eh... "
Sinadya kong bitinin ang sasabihin dahil nahihiya din ako sa kanya.
"Ano bang problema? "atat na atat itong malaman kung anong sasabihin ko.
"Best.. Hindi ko kasi alam kung ano ang sasabihin ko kay mama kung saan ako kumuha ng pinangpaopera nya at ng panggastos dito sa ospital. Kilala mo naman iyon si mama.Alam na alam nya kapag nagsisinungaling ako.. "
Narinig ko ang pabuntong hininga niya bago muling nagsalita.
"Hayaan mo best tutulungan kitang magpaliwanag Kay nanay Sabel ...Pero bukas na ako pupunta ha? may lakad kasi ako mamaya."
"Gano'n ba...o sige, iiwas nalang ulit ako Kay mama pagnabanggit naman nya iyon habang wala ka pa.. "
"Oo basta, tutulungan kitang magpaliwanag basta tulungan mo din ako.. "Sagot nya sakin.
Patay!!! sabi ko na nga ba eh, isa din pala itong babaeng ito.
"Eh, di ba nga pareho nating kilala yon.. titig nya palang masasabi mo na ang totoo.. eh baka nga madulas pa tayo eh. "dugtong pa nito.
"Best naman,kaya nga nagpapatulong ako sayo eh, kasi natatakot akong mabuko ni mama...Eh , ayuko na mag alala at mag iisip pa ng kung ano ano si mama.. kasi gusto kong tuloy tuloy na ang paggaling nya.. "
"Sige.. sige... huwag ka nang mag alala tutulungan kita.Isa pa malaman man ni nanay Sabel ang totoo siguradong maiintindihan nya naman iyon..Dahil mahal na mahal ka din nya.. kaya huwag
ka nang mag isip ng kung ano ano dyan.Isa pa mukhang hindi mo naman pinagsisishan iyong nangyari sa inyo ni mayor. Mukang naenjoy mo naman.. "
Sa sinabi niyang iyon ay nag init ang mukha ko.Ang daldal talaga nito kaasar!
"Tse! tumahimik ka nga, baka mamaya nyan may makarinig sayo.Eh, di mas lalo tayong nabuko kung iba pa ang magsasabi Kay mama."tila kunwa'y naiinis na wika ko sa kanya.
Humalakhak pa ito ng malakas..
"Wala namang makakarinig sakin dito sa CR noh, sound proof din ito. "humahagikhik pa ito at impit na tawa..
"Sound proof pala ha.. eh Bakit impit na yang tawa mo!?"
"Toh naman! gant'o lang ako kiligin sainyo ni mayor.. "
"Aba't!ano naman nakakakilig doon? eh ikakasal na yong tao..Mag aasawa na iyon."
"Bakit kung hindi pa ba mag aasawa iyon eh may chance ba naman sya sayo? "
Tumingin ako sa malayo..
"Siguro... "
"Ay wow!!!! dati lang eh hate na hate mo sya, kasi naturn off ka sa kanya nong nakita mong nagwala sya. Ngayon nagbago na ang lahat nong natikam mo na sya... "sabi pa nito sa kabilang linya.
"Shhhhhhhh! ang ingay ingay mo. "
"Oh? eh Bakit ba?"
Kung nakikita ko lang ito mataray itong
nakataas nanaman ang mga kilay.
"Wala na iyon noh.. "
Sagot ko sa kanya.Kung malalaman lang nito ang nangyari ulit kagabi siguradong uulanin nya ako ng tukso.
Pero wala na din naman akong balak pang sabihin dahil last na iyon.
Sana lang huwag nya akong guluhin lalo pat alam na alam na nya ang tungkol saakin,kung sino ako, kung saan ako nakatira.. Ang mokong na iyon napaka possisive na yata nya saakin.
Di man lang nag iingat na baka malaman ng nobya nya..
Gusto nya yatang mapatay ako nito at ilagay sa kahihiyan.
"Athena Samonte... natahimik ka na dyan. Hello? nandyan ka pa ba ?nakalimuta mo na yatang nandito pa ako. Inuuna mo na yang pag day dreaming mo doon sa prince charming mo. "
"Tse! tumigil ka nga sa pang aasar mo sakin.. Basta bukas pumunta ka dito ha? hihintayin kita "iniba ko na ang usapan dahil wala Itong balak na Tigilan ako sa pang aalaska.
"Oyyyy ....iniiba ang usapan.. if I know type mo rin talaga si may--"
"Best ano ka ba? stop it na okay? sige na bye na.. "
"Hmp! Kala mo makakaligtas ka saakin? Humanda ka bukas. "
"Huwag ka nalang kaya pumunta. Parang sinabi mo na rin na aaminin tayo Kay mama. "Nakaingos kong sabi..
Tumawa ulit ito..
"Toh naman! binibiro ka lang.. Sige na maliligo na ako bye.. . "
"Hintayin kita bukas.. bye.. "
Toot! tot! tot!......
- Writer
