เมื่อคืนหลับสบายมาก ตื่นมาก็ทันเวลาเราเดินทางพอดี แต่ว่าทางชมรมออกเดินทางช้ากว่ากำหนดนิดหน่อยเพราะกว่าคนอื่น ๆ จะมากันครบ เราเดินทางโดยรถตู้ มีรถกระบะขนของสองคัน คันที่ฉันนั่งมี คิม บอส พี่อีกสี่คน น้องปีหนึ่งประมาณสามคนซึ่งหนึ่งในนั้นคือเลโอ ฉันกับคิมนั่งคู่กัน ถัดไปเป็นบอส ส่วนข้างหลังเป็นปีหนึ่ง
Line!!
เลโอ : เป็ดเมารถหรือเปล่า
เออว่ะ ฉันขี้เมารถมากเลยเวลาที่ต้องนั่งรถในระยะทางไกล ๆ แล้วยิ่งต้องขึ้นเขาแบบนี้ตาย ๆ กูตายแน่ ๆ ยาแก้เมารถก็ไม่ได้ซื้อมาด้วย โอ๊ย ทำไมถึงได้สะเพร่าแบบนี้วะ มันน่าปล่อยให้เมารถให้ตาย
ฉัน : เออ เมาทำไงดี มียาไหม ไม่ได้ซื้อมาว่ะ
ฉันเลยลองถามเลโอดู เพราะว่ามันค่อนข้างรอบคอบ ของแบบนี้ก็น่าจะมีอยู่
"อ่ะ ฉันเอามาเผื่อ ทีหลังไปไหนก็พกยาที่มันจำเป็น ๆ ไปด้วย เผื่อไว้ ถ้าไม่ได้กินก็ดี แต่ถ้าต้องกิน จะได้มีกินเข้าใจไหม" เลโอเดินเข้ามายื่นยาเม็ดสีเหลืองเล็ก ๆ มาให้ก
