04

1302 Words

18.30 ฉันกับด้ายเลิกเรียนกันแล้ว วันนี้เลิกเย็นแต่แทบจะไม่ได้เรียนเลย เพราะฉันหลับเมื่อคืนก็ไม่ได้นอนเลย คิดอะไรเยอะแยะไปหมด “จอยมึงจอดรถไว้ไหน”ด้ายมันหยุดเดินถามฉัน “ฝั่งนู้นอ่ะ มึงอ่ะฝั่งนี้หรอ”ฉันชี้ไปฝั่งขวา ฝั่งซ้ายที่จอดรถมันเต็มเลยต้องขับวนไปจอดไกลกว่าคณะ “เออใช่ งั้นแยกกันตรงนี้เนอะ” “โอเค”ฉันพยักหน้าตอบด้ายแล้วเดินแยกมาทางเดินในคณะ ข้างนอกมันเงียบไงเย็นแล้ว แต่เดินในนี้ยังพอมีคนบ้าง วันนี้ฉันเห็นปืนแค่เมื่อเช้าตอนสายๆ ในหัวฉันคิดตลอดว่าจะเอายังไง ทำอะไรต่อไป เงินฉันก็ไม่มีปัญญาหามาใช้คืน พรึ่บ!! “อร๊ายยย!!...โอ๊ย!...นายทำบ้าอะไรเนี่ย!”ตัวฉันถูกกระชากแขนเข้ามาผลักเข้ากับกำแพงด้านหลัง ปืน!! “พร้อมเริ่มงานรึยัง?...”ผมเลิกคิ้วถามเสียงเรียบ ผมอุส่าปล่อยให้อิสระไปตั้งเกือบสองอาทิตย์ ตอนนี้ก็ถึงเวลาเริ่มงานแล้วไง หึ! “งาน..งานอะไร!”ฉันพูดเสียงแข็ง ฉันไม่พร้อมอะไรทั้งนั้นแหละ “หึ! รู้แล้วยังแกล้งโง่ไม่เลิก!”รู้ตัวดีว่าแม่งคืองานอะไรแต่ก็ยังแกล้งโง่ถามออกมา เออดีสมควรที่โดนไอ้เชี้ยพีคหลอก “ไม่ฉันไม่ขาย!!” “ฉันไม่ขาย!!”ยังไงฉันก็ไม่ยอมแลกตัวเองให้กับเรื่องที่ฉันไม่เคยรู้เรื่องมาก่อนหรอก! ไม่ว่ามันจะเป็นยังไงฉันก็ไม่มีวันขายตัว!! “นั่นมันเรื่องของเธอ! ถ้าไม่ทำก็เอาเงินมาใช้หนี้แทนก็แค่นั้น!”ไม่ทำตามที่ไอ้พีคมันเสนอไว้ก็ไม่เป็นไร แค่ต้องเอาเงินมาใช้หนี้ผมแทน! เพราะไอ้พีคถือว่าใช้หนี้โดยการเอาจอยมาแลก ถ้าอยากรอดก็แค่เอาเงินมาไถ่ตัวเองแค่นั้น “ไม่เกี่ยว! นายอย่ามามั่วนะ!”เรื่องนี้ฉันไม่รู้เรื่องจะให้ฉันมาใช้หนี้แทนได้ยังไง! เงินสามล้านนะไม่ใช่สามบาท! “หึ! ใครมั่ว!? ไอ้พีคมันขายเธอให้ฉันแล้ว ถ้าเธออยากหลุกพ้นก็แค่หาเงินมาไถ่ตัวเอง!”ใครว่าผมมั่ว ถ้าคนฉลาดคิดเป็นก็จะรู้ไอ้พีคมันจะใช้วิธีไหนก็เรื่องของมันถือว่าใช้หนี้แล้ว “ฉันไม่มีเงินมากมายขนาดนั้นหรอก! แล้วงานอะไรของนายฉันก็ไม่รู้เรื่องด้วย!”ฉันไม่เคยมีเงินถึงสามล้านมันเยอะมาก มากจนฉันไม่มีปัญญาหามาใช้เร็วๆได้หรอก! “คนอย่างเธอคบอยู่กับไอ้พีคแม่งเอามากี่ที่ก็ไม่รู้แล้ว ยังจะมาเล่นตัวสมเพชว่ะ!!”ถ้าเป็นผมเลิกคบกับไอ้เชี้ยพีคไปนานแล้วยอมให้โดนหลอกโง่อยู่ได้! ตอนนี้ก็ยังมาปากดีเล่นตัวแม่งน่ารำคาญ!! “ทำไมมันหนักหัวนายนักรึไง!! ชอบว่าแต่คนอื่น!!”ทำไมฉันต้องมาเจอแต่คนแบบนี้ด้วย! ดูถูกเหยียดหยามฉันก็คนนะ!! “หัดมองตัวเองบ้างนะว่ามีดีรึป่าว เงินสามล้านแลกกับคนแบบเธอแม่งก็มากพอแล้ว!!”ผมถามหน่อยเหอะมีใครแม่งเป็นแบบผมยอมเอาเงินแลกกับผู้หญิง นอนกับผมไม่กี่คืนก็รอดแล้วแม่งยังเลือกมากอีก! “ถามจริงเหอะ โดนเอามาขนาดนี้ยังเล่นด้วยอีกหรอวะ!?!!”ฉันกำมือแน่นมันชักจะมากไปแล้วนะ!! พูดแบบนี้ได้ยังไงโครตดูถูกฉันเลย!! เพลี๊ยะ!! “ไอ้เลว นายมีสิทธิ์อะไรมาดูถูกฉัน!!”ฉันฟาดมือลงไปเต็มแก้มปืนจนหน้าหัน สมควรมาดูถูกฉันเอง!! “มึงกล้ามากนะที่ตบกู!!”แม่งเล่นกูเลือดขึ้นหน้าเลย!! จากกันดีๆไม่ชอบแม่งต้องให้กูของขึ้น!! “แล้วไง คนเลวๆแบบนายสมควรโดนตบ!”ปากฉันพูดเสียงแข็งกระด้างต่อปากต่อคำด่า ขาฉันมันก็ถอยอัตโนมัติสายตาปืนโมโหเดือดหน้านิ่งมันน่ากลัวมากก็จริง แต่ฉันไม่ยอม! “โอ๊ยฉันเจ็บ!! จะกระชากทำไม!!”ผมคว้าแขนกระชากจนจอยเกือบหงายหลัง เรื่องของแม่งดิมาตบกูเอง!! “ปืนปล่อย!!”ฉันเกือบหงายหลังแรงกระชากดึงฉันจนเจ็บข้อมือมาก! ปืนทั้งกระชากทั้งบีบลากฉันให้เดินตาม “มึงเงียบ!! ถ้าไม่อยากตาย!!”ผมชักปืนจากหลังกางเกงออกมาจ่อหน้าจอย ไม่อยากใช้แต่คนแบบจอยแม่งต้องเจอ!! “....!!!......”ฉันสะดุ้งตกใจปืนจ่ออยู่ตรงหน้าลมหายใจฉันติดขัดเพราะกลัว มันคือปืนจริง! ฉันบ้างจะไม่กลัว ผมหัวเราะในลำคอยิ้มมุมปากลากจอยเดินตามผม ไม่ยอมเดินดีๆมันก็ต้องใช้กำลังจะเจ็บผมก็ไม่สน! กึกปัง!! พรึ่บ!!! “โอ๊ยยยเจ็บ!........” ปืนเหวี่ยงฉันขึ้นบนโซนหลังกระแทกจนเจ็บ ไม่รู้ว่าที่นี่ห้องไหนปืนพากระชากฉันเดินมา “เอาปืนออกไป!! นายเป็นบ้าอะไรเนี่ย!!”ปืนขึ้นคร่อมเอาปืนจ่อหน้าฉันเหมือนเดิมใช้มือกดไหล่ฉันไว้ไม่ให้ลุกหนี มันเจ็บมาก! “หึ! ทำไมกูต้องเอาออก!? ปากดีต่อดิ!!”ผมถามเสียงเรียบนิ่งเลิกคิ้วถามจอยตัวสั่นหน้าซีด หึ! กลัว!? ผมไม่สนเสือกมาตบผมเอง! “โอ๊ยปืน!! ฉันเจ็บ!!”ปืนกดไหล่ฉันแรงมากจนเจ็บปืนก็อยู่ตรงหน้าฉันไม่เอาออกไปไหน ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย! “ฉันยอมเสียเงินสามล้านแลกกับเธอ แค่มานอนเอายากตรงไหน!?!”นอนกับผมถือว่าโครตดีแลกกับเงินสามล้าน! เล่นตัวไปเถอะสุดท้ายยังไงก็ต้องยอมผมอยู่ดี หึ! “นายฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องหรอ บอกไม่ขายไง!!”ฉันพูดเสียงดังหมดความอดทนฉันไม่ได้ขายตัว เรื่องเงินมันตั้งสามล้านใครจะหาทันละ! “ก็ได้ แต่ต้องเอาเงินมาใช้หนี้ฉันวันนี้เท่านั้น!!”ผมให้เวลาพวกมันมาเยอะแล้วถ้าอยากรอดก็แค่เอาเงินมา แค่นี้เรื่องทุกอย่างก็จะจบลงง่าย “ห่ะ!!? นายจะบ้าหรอฉันไม่ได้รวยแบบนายนะ!”เรื่องฉันก็ไม่รู้มันเกิดจากอะไรทำไมฉันต้องมานั่งรับบาปตอนนี้! ฉันไปทำอะไรให้ใคร!! “หึ! แล้วไงถ้าไม่ได้คืนนี้มึงก็นอนเอากับกู!!”ผมจะยอมเสียคืนละสามหมื่นแม่งโครตจะเยอะกว่าคนทั่วไปอีก! “ไม่!! ฉันไม่นอนกับนาย! ไม่รู้เอามากี่คนฉันยอมตายดีกว่า!”ปืนไม่รู้เอามากี่คนและฉันไม่เคย ฉันก็กลัวเป็นนะจะมาให้ยอมอะไรแบบนี้ง่ายๆหรอ?! “ยอมตาย!?......”ผมเลิกคิ้วขึ้นยิ้มมุมปาก พูดออกมาได้ว่ายอมตาย คนอย่างผมถ้ามีคนอยากตายผมก็จะสงเคราะห์ให้! “สำส่อนแบบนายฉันยอมตาย!!”ฉันของตายเถอะถ้าจะต้องมานั่งเจอเรื่องแบบนี้ไปทั้งชีวิต! ตายก็ดีเหนื่อยแล้วเหมือนกัน! “หึ! มึงพูดเองนะ!!”ผมไม่ได้พูดเล่นถ้าอยากตายมากผมก็จะสงเคราะห์ให้ตามใจชอบ ผมไม่ห้ามอยากตายก็ตายไป!! กึก!! “................”ฉันหลับตาปี๋ตัวสั่นน้ำตาไหลออกมาเองเพราะความกลัว ปลายกระบอกปืนเย็นๆวางอยู่ที่หน้าผากฉัน ปัง!!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more