03

1390 Words

# Puen “หมดเวลาสนุกของเธอแล้วจอย หึ!”ผมหมุนควงปากกาเล่นยิ้มมุมปาก เมื่อกี้เดินออกไปข้างนอก ผมตั้งใจเดินชนจอยเอง! ก็จะได้จำหน้าผมไว้ไง หึ! แต่โครตแปลกตอนเจอหน้าผม มองผมเหมือนไม่รู้จักไม่เคยเห็นหน้า ไอ้เชี้ยพีคไม่เคยบอก!? หรือว่า แสดงกลบเกลื่อนวะ!? ก็อกๆ “กุญแจห้องจอย”ไอ้เตอร์เอาคีย์การ์ด กุญแจ คอนโดจอยที่ผมสั่ง เรื่องง่ายๆถ้าผมจะจัดการจอยก็ไม่หลุดไปไหนหรอก “อืม ออกไป”ผมไล่ไอ้เตอร์ออกไป ผมไม่รู้หรอกนะว่ามันจะคิดยังไงแต่ผมจะทำ! ผมไม่ได้ฆ่าใคร แค่จะสั่งสองเฉยๆ หึ! Condo BP “ขับรถกลับดีๆนะมึง”ฉันบอกด้ายมันขับมาส่งฉันที่คอนโด ตอนนี้ก็เที่ยงคืนแล้วดึกพอสมควรเลย เงียบกริบเลยคอนโด แทบจะไม่มีคนเดินเลยด้วย แต่ฉันชินแล้วแหละเดินขึ้นคอนโดคนเดียวแบบนี้ คอนโดนี่ปลอดภัยไงไม่มีโจรดักหรอก ตี๊ด~ กึก “กลิ่นบุหรี่?.......”ฉันเดินเข้ามาในห้องได้แค่สองก้าวกลิ่นบุหรี่ลอยคลุ้งเต็มห้อง ใครมาสูบบุหรี่ในห้องฉัน!? พรึ่บ “อร๊ายยยยย!!! นะนายเป็นใครเนี่ย!!”ฉันกรี๊ดตกใจสุดเสียง ผู้ชายนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องฉัน!! ใครไม่รู้ “หึ! ตกใจหรอ”ผมถามจอยเสียงเรียบ ตกใจอย่างกับไม่เคยเห็นผม เคยเจอกันแล้วไม่ใช่หรอ!? “นาย...นายเข้ามาทำไม! ออกไปเลยนะ!”ปืน!! ฉันจำได้ ทำไมถึงมาอยู่ในห้องฉัน เข้ามาได้ไง ฉันล็อกห้องไว้นะ! “ไม่รู้หรอ ว่าฉันมาทำไม!?”ผมเลิกคิ้วขึ้นถามลุกขึ้นยืนมองจอย ใสซื่อเหลือเกินแม่คุณเป็นแฟนไอ้พีคก็ต้องรูัดิว่ะ! “ไม่รู้ ฉันยังไม่รู้จักนายเลย!”ฉันถอยหลังหนีทันทีที่ปืนเดินเข้ามา ฉันงงและกลัวมากตอนนี้ อะไรฉันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย “เลิกตอแหลเหอะ! มึงรู้มั้ยที่ไอ้พีคหายไปเพราะอะไร!?!!”น่ารำคาญชิบหายพูดอยู่ได้ไม่รู้เรื่อง! แม่งเป็นแฟนกันภาษาอะไรวะ!! “พีค!? ทำไมนายรู้จักได้ไง!”ฉันขมวดคิ้วงง ปืนพูดเหมือนรู้จักพีคและทำไมพูดเหมือนรู้ว่าพีคหายไปเพราะอะไร “หึ! มันคงไม่บอกเธอสินะ เธอแม่งโครตโง่เลยรู้ตัวมั้ย วิ่งตามผู้ชายแต่เสือกไม่รู้เรื่องอะไรเลย!!”เป็นแฟนไอ้พีคแม่งโง่ชิบหาย แฟนหายไปหลายคืนไม่รู้เรื่อง นั่งโง่ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับไอ้เชี้ยพีคเลย สมเพชชิบหาย!! “นี่!! นายมีสิทธิ์อะไรมาด่าฉันห่ะ!! ทำไมฉันวิ่งตามผู้ชายแล้วมันหนักหัวนายรึไง!!”ฉันโมโหเลือดขึ้นหน้า ไม่รู้จักแล้วมาด่ากราดใส่ฉันมันใช่หรอ!! “โง่แบบเธอต้องให้แดกอะไรวะ!? ไอ้พีคเชี้ยติดหนี้ฉันหนึ่งล้าน!”เชี้ย! โง่ชิบหายแฟนหาย ทิ้งข้อความไว้ เสือกไม่ดันสังเกตอะไรสมควรละ ที่ไอ้พีคแม่งทิ้ง! โง่ด้วยกันทั้งคู่!! “ห่ะ?!!............”ฉันตาโตตกใจ เมื่อกี้ฉันไม่ได้หูฝาดใช่มั้ยที่ปืนพูดว่า พีคติดหนี้หนึ่งล้าน!! “หึ! แล้วรู้มั้ยว่า......มันขายเธอให้ฉันแลกกับหนี้หนึ่งล้าน!!”ไอ้เชี้ยพีคก็คงไม่บอกจอย เพราะขนาดแม่งติดหนี้แฟนแม่งยังไม่รู้เรื่องเลย โง่ให้โดนหลอกสมควร!! “ไม่จริง! นายอย่ามาโกหก ออกไปเลยนะ!!”ฉันยังไม่อยากรับรู้อะไรตอนนี้ คำพูดมันจุกไปหมด พีคขายฉันให้คนอื่นแลกกับหนี้ ทำไมฉันผิดอะไรหนักหนาอ่ะ!! “แม่งคงไม่บอกอะไรเลยสินะ เธอถึงได้นั่งโง่อยู่ทุกวันนี้ หึ!!”พีคแม่งนี่ก็ฉลาดเลือกแฟนได้โง่ขนาดนี้พูดอะไรก็คงเชื่อไปหมดเลยละมั้ง! วิ่งตามผู้ชายแต่ก็ยังโง่อยู่ “เลิกด่าฉันโง่สักที!! บอกให้ออกไปไง!!”ฉันโมโหเสียใจที่พีคทำกับฉันแบบนี้ หนีหายไปทิ้งให้ฉันรับบาปอยู่คนเดียว ฉันผิดหรอ!? “ออกไปแน่ ฉันแค่มาทำความรู้จัก!”ผมไม่อยู่หรอก แค่แวะมาทักทายตุ๊กตาของเล่นใหม่ของผมเท่านั้น หึ!! กึกปัง!! “ฮึกฮื่อ~ ทำไมมันเป็นแบบนี้!!”พอปืนออกจากห้องฉันไปก็ฟุบตัวนั่งหมดเเรงก้มหน้าร้องไห้ สับสนไปหมดทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ “ไอ้พีค! มึงหักหลังกูไอ้เลว!! ฮื่อออ”ฉันตะโกนออกมาสุดเสียงกำมือแน่นอย่างโมโห ฉันไม่เคยทำอะไรให้ทำไมมันต้องมาทำแบบนี้กับฉัน!! “ฮึก จะเอายังไงต่อไปดี ฮื่อฮึกฮื่อออ”ฉันขยี้หัวตัวเองหมดปัญญาคิด หาทางออกไม่เจอมันมืดไปหมด เงินตั้งหนึ่งล้านฉันเองก็ไม่มีปัญญามาหาใช้หรอก “ไอ้เลว....ฮึก มึงขายกูให้คนอื่น!!”ฉันโครตเกลียดคนแบบนี้เลยทำไมต้องขายฉันให้คนอื่น เห็นฉันเป็นตัวอะไรถึงขายกันแบบนี้!! เรื่องมันเป็นมายังไงฉันก็ไม่รู้อะไรเลย พีคหายตัวไปไม่มีใครเจอ.....แต่! ปืนรู้ว่าพีคอยู่ไหน! พีคขายฉันให้ปืน! ฉันเป็นสินค้าแล้วหรอ!! “ทำไมชีวิตกูเหี้ยขนาดนี้!!”ฉันตะโกนระบายออกมาสุดเสียงทั้งน้ำตา มีแต่คนเชี้ยๆเข้ามาในชีวิต ฉันมันไม่มีค่าอะไรเลยหรอถึงได้ขายกันแบบนี้! “ฮึกฮื่อออ ฮึก......”เรื่องนี้ฉันไม่กล้าบอกใครหรอก แม้แต่พ่อกับแม่ฉันก็ไม่กล้าบอก เงินฉันก็มีแต่มันไม่พอหนึ่งล้านไง ฉันต้องคิดจะเอาไงต่อไปดี............... เช้าวันต่อมา~~~ มหาลัย GD “จอยกูรอมึงนานมากจ้า”ฉันเดินมาใต้ตึกคณะ ด้ายมันก็พูดเหมือนเดิมปกติแหละ มันก็รอแบบนี้ทุกวัน “จอยตามึงช้ำร้องไห้หรอ? เป็นอะไรมึง”ด้ายมันจับหน้าฉันไปดูชัดๆ ช้ำสิ! ร้องไห้ทั้งคืน เครียดนะเจอเรื่องแบบนี้ “ไม่รู้เมามั้งเลยหรอ”ฉันโกหกแถไป จะให้บอกหรอไม่ได้หรอกด้ายมันรู้เดี๋ยวจะเป็นภาระมันอีก “กูเข้าใจ กินไรมั้ยกูจะไปซื้อให้”มันเข้าใจอะถูกแล้วเพราะช่วงก่อนๆที่ยังคบกับไอ้เลวนั้น! ก็เป็นแบบนี้ “ไม่เป็นไร กูกินมาแล้ว”ฉันยังไม่ได้กินอะไรหรอก ตื่นก็รีบมามหาลัยเลยคำพูดปืนมันเต็มหัวฉันไปหมด “ขึ้นเรียนเหอะ กูง่วงอยากนอน”ฉันบอกด้ายแล้วลุกขึ้นเดินเข้าไปในตึก ข้างนอกมันร้อนแดดส่องนอนไม่ได้หรอก “โอเคๆ”ด้ายเก็บของเดินตามหลังจอยไป “เห้ยแกดูนู้นดิ กลุ่มพี่ปืนวันนี้แปลกอ่ะเดินมาคณะนี้”ฉันสตั้นหยุดเดินมองกลุ่มผู้หญิงคุยกันแล้วชี้ไปตรงทางเดินเข้าตึก “.....!!! ด้ายเร็วมึงลิฟต์มาแล้ว”ฉันหันไปมองตาดันไปสบกับปืนพอดี เลยคว้ามือด้ายมันรีบวิ่งเข้าตึกเลย “จอยมึงจะวิ่งทำไมเนี่ย”ไม่รู้! ขามันไปเองสมองมันสั่งให้วิ่งหนีหนิ “(เอาไงดีเนี่ย!)”ฉันยืนหอบหายใจอยู่ในลิฟต์ มือฉันเย็นไปหมด ปกติฉันไม่เคยเห็นหน้าปืนที่คณะนี้เลย แต่วันนี้มามันต้องมีอะไรแน่ๆ “เมื่อกี้พี่ปืนหล่อนะ เพื่อนก็หล่อ”ฉันถอนหายใจมองด้าย หล่อนะหล่อมากด้วย แค่คำพูดสายตาโครตดูถูกสมเพชฉันเลยเมื่อคืน! #Puen “หึ!”ผมหัวเราะในลำคอยิ้มมุมปาก จอยเห็นหน้าผมก็วิ่งหายเข้าไปในตึก กลัวผม? กลัวไว้ก็ดีเมื่อคืนก็ปากดีกับผมไว้! “ไอ้ปืนเอาบุหรี่มาป่าววะ”ค้าถามปืน “เอามา.....สัสไม่อยากจะพก!”ผมหยิบจากกระเป๋ากางเกงให้ไอ้ต้า จะสูบแม่งยังไม่เอามาเลย “กูลืมไว้บนรถเว้ย”ต้าแก้ตัวแต่จริงๆเค้าลืมไว้ที่คอนโด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more