Raine's POV
"Da-da" Wika ng isa sa kambal habang nilalaro ko sila dito sa hardin.
"Wow ang galing naman ni Giovanni" Wika ng isang boses sa aming likuran. "Kuya Ray ikaw pala." Ani ko ng nakangiti. "Tumawag si lola, tinatanong kung kelan tayo babalik ng Milan." Tanong nya na ikinalungkot ko.
Paano kami makababalik ng Milan kung hanggang ngayon ay hindi ko alam kung nasaan si Rye. "Kuya alam mo naman ang sagot ko dyan hindi ba?" Wika ko na may lungkot. "Alam ko at naiintindihan naman nila." Wika nya ng nakangiti habang nilalaro laro ang mga kambal.
"Say tito." Turo nya sa kambal. "Da-da." Muling sambit ni baby Giovanni. "Ayaw sa akin." Tumatawa nyang ani. Masaya kaming nagtawanan kahit binabalot ng lungkot ang aking puso.Sa pamamagitan ng mga anak ko ay naiibsan ang aking kalungkutan.
