ร้ายนัก รักของหมอ

เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กวัยเพียงสามขวบที่วิ่งเล่นกันอยู่ในบ้าน ม่านมุกและม่านเมฆ ลูกฝาแฝดของงามวิไลกับคุณหมอจิณณ์ ทั้งคู่กำลังพูดเก่ง ราวกับนกแก้วนกขุนทอง แต่จะว่าไปม่านเมฆมากกว่าที่เป็นคนพูดเก่งกว่าพี่สาวม่านมุก "แม่จ้าเมื่อไหร่น้าวิจะมาถึงสักที่ละคะ น้าวิบอกว่าจะซื้อตุ๊กตามาให้หนู" เด็กน้อยผู้ไร้เดียวสาถามแม่ที่กำลังจัดเตรียมตอนรับแขกที่จะมาเยี่ยมในวันหยุด "เดี๋ยวก็มาถึงแล้วลูก แหม ของฟรีเนี่ย ชอบใหญ่เลยนะ เหมือนแม่ไม่มีผิด ฮ่าๆ" พูดแล้วก็หัวเราะร่าถูกใจที่ลูกเหมือนตัวเอง ส่วนหมอจิณณ์และลูกชายนั้นก็เล่นตามประชาผู้ชาย "พ่อครับลุงติณณ์จะมาหาเราจริงหรอ" "จริงสิครับ ลุงติณณ์มีธุระกับพ่อด้วย" "ธุระคืออะไรครับ" "ก็ เรื่องที่ผู้ใหญ่ต้องคุยกันครับ" เด็กน้อยทำหน้าสงสัย แถมยังถามคนเป็นพ่อต่ออีก "ทำไมผู้ใหญ่ต้องมีธุระครับ" คราวนี้หมอจิณณ์ถึงกับถอนหายใจลูกชายตัวน้อยนิสัยขี้สงสัยเหมือนแม่มาก จนไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงให้เข้าใจ "ม่านเมฆฉลาดเหมือนแม่ ชั่งซักถาม" งามวิไลพูดแล้วก็ยิ้ม แต่คนเป็นสามีนี้สิ "ม่านเมฆโตขึ้นอย่าเป็นเหมือนแม่นะลูกฉลาดจนน่ากลัว" "ฮ่าๆ พี่จิณณ์ เพราะหนูฉลาดแบบนี้ไงพี่ถึงหลง จนหาทางออกไม่เจอ แถมได้พยานรักของเรามาถึงสองคน" "เพราะเธอเองต่างหากละ" สิ่งที่หมอจิณณ์พูดนั้นเป็นความจริง เพราะฮันนีมูนที่ทำเอางามวิไลคึก คึกจนได้ลูกแฝดติดท้องมาเกิด ทั้งคู่เล่นกับลูกในบ้าน รอแขกทั้งสองที่จะมา แต่มาจากคนละที่ เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันหยุด วันอาทิตย์ วิลาวัลย์เธอกลับบ้านจึงทำให้อยากเจอหลานทั้งสอง นานๆเจอกันที ส่วนคุณหมอติณณ์พี่ชายหมอจิณณ์นั้นก็บังเอิญมีธุระกับน้องชายพอดีอีกทั้งคิดถึงหลายสาวหลานชายตัวน้อยที่กำลังพูดเก่ง ไม่นานรถของลุงหมอของหลานสาวหลานชายก็วิ่งมาถึง "ลุงติณณ์" เด็กๆทั้งสองวิ่งไปที่รถ ที่จอดอยู่หน้าบ้าน เด็กๆกระโดดโลดเต้น ไม่เพียงแต่เด็กๆ แม่เด็กก็เอากับเขาด้วย "งามกระโดดทำไม" เสียงคุณหมอหันมาถามภรรยา "อ๋อ หนูลืมตัว" เธอพูดแล้วก็หยุด ส่วนสามีนั้นคงจะชินไปแล้ว เพราะอยู่กันมาจนจะ4ปีเข้าไปแล้ว  ทันที่ที่หมอติณณ์ก้าวขาลงรถนั้น ก็มีถุงขนมนมเนยเต็มมือไปหมด หลานทั้งสองวิ่งเข้าไปกอดขา "ลุงติณณ์ ซื้ออะไรมาเยอะแยะ" เสียงของม่านมุกถามขึ้น "ก็ขนมหนูทั้งสองไงครับ ลุงซื้อมาจากกรุงเทพเลยนะ" ชายหนุ่มที่หล่อไม่แพ้น้องชายพูดขึ้น หมอติณณ์ถึงจะอายุเยอะแต่ก็ดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี ทำให้ผิวพรรณออร่าไม่แก่ตามวัยเลยสักนิด "พี่ติณณ์สวัสดีค่ะ /ครับ" สองสามีภรรยาประสานเสียงพร้อมยกมื้อไหว้ พี่ชายที่มีศักดิ์เป็นลุงของหลาน หมอติณณ์พยักหน้า ก่อนที่น้องชายจะเชิญเข้าไปในบ้าน พร้อมหลานๆที่จับมือคุณลุงคนละข้าง ไว้แน่น ทั้งหมดเข้ามาในบ้านแต่งานนี้คุณลุงหมอของหลานๆนั้น น่าจะเจองานหนักเพราะว่า หลานไม่ยอมปล่อยคุณลุงให้ห่างตัวเองสักคน "คุณลุงขา ทำไมคุณปู่คุณย่าไม่มาด้วยค่ะ" หมอติณณ์เอื้อมมือไปลูบหัวหลานสาวตัวน้อยพร้อมกับบอกเหตุผล "คุณปู่กับคุณย่า ต้องอยู่ดูแลคลินิกก่อนครับ ถ้าเกิดว่าคุณลุงมาหาม่านมุกกับม่านเมฆคุณปู่คุณย่าก็จะไม่ได้มา" หลานสาวตัวน้อยพยักหน้าเข้าใจพร้อมรอยยิ้มจนตาหยี เธอไม่ใช่คนซักถามอะไรให้มากความผิดกับน้องชายฝาแฝดรายนั้นถามจนคนตอบ ตอบไม่ถูก  ลุงหลานนั่งเล่นกันสักพัก ส่วนคุณพ่อคุณแม่ของเด็กแฝดนั้นช่วยกันเตรียมอาหารในครัว งามวิไลเธอจ้างแม่บ้านและพี่เลี้ยงเด็กก็จริง แต่เนื่องจากเป็นวันอาทิตย์ เธอก็ให้ลูกจ้างหยุดเช่นกัน บรึ่น "น้าวิ" ม่านมุกผู้ที่รอของเล่นจากวิลาวัลย์ชะเง้อคอมอง เพราะน้าวิของเธอให้สัญญาว่าจะเอาตุ๊กตามาให้ ส่วนหมอติณณ์ ก็นั่งเล่นกับหลาน ไม่ได้สนใจอะไร หมอติณณ์เคยเจอวิลาวัลย์ในงานแต่งแต่ก็นานมาแล้ว และไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องเจอกันอีก อีกอย่างวิลาวัลย์เธอก็ทำงานที่ต่างจังหวัด "ม่านมุก คิดถึงจังเลยคนสวยของน้า" ทันทีที่ก้าวขาเข้ามาเด็กน้อยก็โผตัวเข้าไปกอด จนหมอติณณ์ที่นั่งอยู่ต้องมองตาม "ทำไมมาช้าจังเลย ฉันละขี้เกียจตอบคำถามเด็กๆแล้ว" งามวิไลเดินออกมาจากห้องครัว พร้อมน้ำที่ยกมาเสิร์ฟลุงหมอของเด็กๆ "เอ๋อนี่ พี่ติณณ์ พี่ชายพี่จิณณ์ น่าจะเคยเจอกัน ใช่ไหมคะ วิลาวัลย์เป็นเพื่อนงามตอนงานแต่งก็ร่วมเป็นเพื่อนเจ้าสาว" งามวิไลแนะนำ วิลาวัลย์ยกมือไหว้หมอใหญ่ วิลาวัลย์เธอจำได้ หมอติณณ์ หน้าตาไม่เปลี่ยน ถึงอายุจะเพิ่มไปสองสามปีก็เถอะ "สวัสดีค่ะคุณหมอ" เธอยกมือไหว้ หมอติณณ์ ไหว้ตอบ จังหวะนั้น หมอจิณณ์ก็เดินออกมาพอดี "ไม่รู้พี่ติณณ์จะจำวิลาวัลย์ได้หรือเปล่า เพราะตอนนั้นกับตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะ เดี๋ยวนี้ สวยขึ้นเยอะเลย" สามีหนุ่มของเพื่อนรักเดินออกมาพร้อมจานขนมของเด็กๆ แน่นอนว่าหมอติณณ์จำไม่ได้ เพราะวิลาวัลย์เธอสวยขึ้นจริงๆ ผิวพรรณผุดผ่อง ดูมีน้ำมีนวล โตเป็นสาวเต็มที่ออร่าก็จับ  "คุณหมอสวัสดีค่ะ คุณหมอก็พูดเกินไป หนูก็เหมือนเดินนั้นแหละ" เธอพูดพร้อมรอยยิ้ม  "ก็นานพอควร ตอนนั้นไม่รู้ใครเป็นใคร พี่ก็เลยไม่ทันสังเกต" คุณหมอหนุ่มใหญ่ พูดแล้วก็หันไปมองหน้าสาวรุ่นเด็กกว่า ส่วนวิลาวัลย์นั้นก็ถูกเด็กๆลากมานั่งที่โซฟาในบ้าน "พี่จิณณ์ จัดโต๊ะ เลยไหมมาครบกันแล้ว" เสียงเจ้าของบ้านถามสามี งามวิไลเธอรู้ว่าวันนี้ ทั้งเพื่อนและพี่ชายของสามีจะมา เธอจัดเตรียมอาหารไว้เพียบพร้อม "ฉันยังไม่หิว" "พี่ก็เหมือนกัน"  หมอติณณ์ และวิลาวัลย์หันมาสบตา ก่อนที่งามวิไล จะมองทั้งสองสลับกันไปมา "หึ ใจตรงกันซะด้วย" เธอพูดแล้วก็ยิ้ม ส่วนสามีนั้นก็หันไปมองหน้า หมอจิณณ์คงรู้นิสัยเมียแล้วว่า คิดอะไรในใจ ก่อนจะหันกลับมาแล้วถอนหายใจแรง **ทุกคนคะ มือชงเขาจะทำงานแล้วนะ มาลุ้นกันว่า จะชงขม ชงหวาน ขนาดไหน ใครที่พลาดเรื่อง #คุณหมอขาอย่าใจร้าย ไปอ่านนะคะ มีทั้ง *****คและจบตอน  เหมือนเดิม กติกาอ่านฟรี เก็บเข้าชั้น กำลังใจของนักเขียน คอมเม้นดีๆ  ที่สำคัญ ชอบนิยายของไรท์ อย่าลืมกดหัวใจนะคะ