Derse girdiğimde kafam karmakarışıktı. Burçak kulağıma Araf’la bir şey olup olmadığını sordu. Durgun olduğumu da ekledi. Çok şey vardı. Annemle babamın değişken hâlleri, Araf'ın bana karşı tutumu. "Birçok şey var." dedim sıkıntılı bir sesle. Onlar hayatımı mahvediyordu.
Burçak "Sıkıntısız hayat mı var? Biz insanlar her şeyin kusursuz olmasını isteriz. Ama olmaz." dedi üzgün bir ses tonuyla. Burçak'ın kötü şeyler yaşadığı belliydi. Ama anlatmaya cesaret edemiyordu. Tıpkı ailem gibi.
Burçak'ın omzuna kafamı koydum. Ayaz’la neler olduğunu sordum. Hocanın bakışları bazen bize uğrasa da pek umurunda değildi. Burçak "Ders bitecek şimdi. Kantinde dedikodu yaparız." Dedi, heyecanla. Sırıttım. Bir kızı kendine getirecek yegâne şey dedikodudur.
Ders bitince toparlanıp Burçak'la kantine indik. A
