Sabah sabah Burçak'ın dinlediği şarkıyla güne merhaba, dedim. Burçak, bağıra bağıra şarkıya eşlik ediyordu. Komşularımız her an kapıya dayanabilirdi. Yattığım yerden kalkıp paytak adımlarla Burçak'ın sesini takip ettim. Ses mutfaktan geliyordu. Elindeki salatalığı mikrofon niyetine kullanıp şarkıyı söylüyordu.
Ne zamandır Araftıyım...
Şarkıda geçen Araf kelimesiyle homurdandım. Neden her yerde karşıma çıkıyordu? İstanbul'a geldiğimden beri böyleydi. Şarkı bitince Burçak aniden bana döndü ve çığlık attı. Korktuğunu söyledi. İstemeden yaptığımı söyledim. Kafasını salladı ama hâlâ yüzü bembeyazdı. İstemeden çok korkutmuş olmalıydım.
"Kahvaltı hazırlıyordum. Sucuklu yumurta yapacağım yersin, değil mi?" diye sordu. Kafamı salladım. Burçak gülümseyip kendi eviymiş gibi dolabı açıp sucuk ve y
