Araf ile annemlerin tarif ettikleri yere geldiğimizde arabadan hızla indik. Annem, Afra’yı ararken çevreden insanlar Suna Teyze’yi sakinleştirmeye çalışıyordu. Bizi görünce daha çok ağlamaya başladı. Araf, iki adımda annesinin yanına gidip “Anne,” dedi ve sarıldı.
Suna Teyze, Araf’ın omzuna kafasını koyup ağlamaya devam etti. Annem de yanımıza gelip “Yok,” dediğinde onun da gözlerinin yaşla dolduğunu anlamıştım. Arkamızdan iki araba daha gelmişti. Ayaz ve Özgür’ün arabasıydı.
Onlar da arabadan inip yanımıza geldiler. Araf, annesinin gözlerini silip “Anne, her şeyi bana anlat. Afra’ya ne oldu?” diye sordu. Araf gelene kadar ağlamamak için kendini zor tutmuştu. Kardeşine bir şey olacak diye ödü kopuyordu. Suna Teyze “Biz, burada oturuyorduk. Afra da çocuklarla oynuyordu. Bir anda Afra yo
