Hâlâ böyle bir şeyin nasıl olabileceğinin kritiğini yaparken Ayaz da ben de bir yola çıkamamıştık. Bu araç, bizden birine aitti. Ama kimdi? Bildiğim kadarıyla babamın akrabaları yoktu ama ben hayatlarına sonradan girmiştim. Belki de vardı. Allak bullak olan kafama daha fazla yüklenmek istemiyordum.
Ayaz, yeniden araştırma yapmamızı istediğimiz kişiyi arayıp şirketin adresini bulmasını istedi. İçim içimi yiyordu. Babam, her şeyi benden saklıyor ve uzak tutuyordu. Oysa hayatım boyunca hep bir olayın içinde olup onu çözmekle geçirmiştim. Bundan sonra da olayların içine dahil olmak istiyordum.
Ayaz’ı tekrar aradığında şirketin sahibinin Haluk Eralp adlı bir kişi olduğunu ve onun da ev adresini bulduğunu söyledi. Bize gönderdiğinde Ayaz ile oraya gittik. Bizi büyük bir köşk karşıladı. Beyaz
