NAGISING si Miara na namamaga ang kanyang mga mata. Iyak nang iyak ba naman siya kagabi matapos niya malaman ang sitwasyon ng kanyang ama. Nagkausap din sila ng kanyang ina, imbis na gumaan ang pakiramdam niya ay mas lalo lamang bumigat.
"Nay naman, huwag hu naman ninyo pabayaan si tatay," naiiyak na giit niya matapos sabihin ng Ginang na magsasayang lang sila ng pera kung i-push pa nilang pagalingin ang kanyang ama.
"Nagiging practical lang ako anak. Hindi biro ang hiningi ng mga doktor na pera. Sa tingin mo ba ay makakaya natin iyon bayarin? Kahit tumanda na ako sa kakatrabaho dito sa ibang bansa hindi ko iyan makukuha."
"So, ganun na lang iyon, nay? Pababayaan naman natin mamatay si tatay ganun hu ba?"
"Pano ba naman kasi, ang tigas ng ulo ng magaling mong ama, kung nakikig sana s
