My Boss, My Teacher, My Lover

Chapter 3

HUMINGA ng malalim si Miara bago niya tinulak ang glass door ng opisina ng kanyang boss. Pilit niya ring huwag alalahanin ang nasaksihan niya kanina kasi sa tuwing bumabalik iyon sa isipan niya parang gusto niya umuwi na lang.

“G-goodevening, sir. I’m here to clean your office,” mahinang aniya habang nakayuko.

Napa-angat ang tingin niya nang marinig niya ang yapak ng lalaki at napa-atras siya nang maramdaman niya ang presence nito sa harap niya at hindi nga niya siya nagkamali nasa harap nga niya ang lalaki, seryoso ang mukha nito habang nakatitig sa kanya ng malalim.

“S-sir?” kinakabahang bulalas niya dahil naiilang siya sa bigat ng tingin nito tila ba hinuhubaran siya ng lalaki.

“Nakita mo ba?”

Napakurap-kurap siya sa tanong nito at namula siya nang maalala niya ang nakita niya kanina. Nakita ba nitong sumilip siya? Ano na ngayon ang gagawin niya kung alam nito ang ginawa niyang pagsilip? Bigla siyang kinabahan, paano kung may gawin itong masama sa kanya, lalo na’t sa mga oras na ito ay sila na lang dalawa sa floor ng office nito, pwede-pwede nitong gawin ang gusto nito sa kanya ng walang may nakakaalam.

“I see, hindi mo na kailangan sumagot halata naman sa reaksiyon mo,” amused na giit nito at tumalikod.

Parang gusto niyang tumakbo na lang, nahihiya siya rito at the same time natatakot rin siya.

“Can I ask you a question, Ms Miara?”

Napatingin siya sa lalaking lumingon na ngayon sa gawi niya. “A-ano pong klaseng tanong?”

Umangat ang gilid ng labi ng lalaki. “It’s personal, I hope you won’t mind.”

Personal? Ano naman kaya ang itatanong nito sa kanya? Huminga siya ng malalim. “Sige po, sir. Sasagutin ko po kayo sa abot ng makakaya ko pero sana’y hindi po kabastusan ang itatanong niyo sa akin kasi hindi ko po iyan masasagot.”

Imbis na magalit sa kanyang sinabi ay tumawa ang lalaki. “Kakaiba ka talaga, but I’m afraid to say, that my question might make you mad but I’m really dying to know, so, I hope you will allow me to know your answer.”

Mukhang hindi siya nito titigilan hangga’t hindi niya ito pagbibigyan kaya’t tumango na lang siya.

“Are you a virgin?”

“Huh?” nanlalaki ang mga matang bulalas niya. Hindi niya inaasahan na iyon ang itatanong nito sa kanya para atang umakyat lahat ng dugo niya sa mukha niya.

MEANWHILE, hindi maintindihan ni Aljin ang sarili, why he bothers himself asking this young woman if she is virgin or not? Pakealam naman niya kung hindi? But may tumutulak kasi sa kanya, kung pagbabasehan ang reaksiyon ng babae masasabi niyang birhen pa nga ito, ang amo ng mukha nito at mapupula ang mga labi tila ba hindi pa nakatikim ng halik. He never felt this kind of feeling before, never pa siyang naging intresado sa babae. Ilang taon na siyang hindi nakikipag ugnayan sa mga babae at nakikipagsiping sa mga ito ngunit nang makita niya ang dalaga sa may harap ng elevator at nakasama niya. Nakadama siya na lalaki pala siya, titigasan at naakit sa babae kaya nga’t pinatawag niya si Yansi, dati niyang ka-fling at f**k buddy para mawala itong nararamdaman niyang init sa inosenteng babaeng nasa harap niya ngayon. Ngunit f*****g Yansi is not enough, hindi pa rin nawawala ang kagustuhan niyang ma-angkin ang babaeng nasa harap niya.

“Sir, I think you don’t have a right to ask me that question, it’s very personal and I think wala naman itong kinalaman sa trabaho ko bilang tagalinis niyo.” Narinig niyang sagot ng babae at umalis na ito sa harap niya at kinuha ang mop at nag-umpisang maglinis.

Bumuntonghininga siya at nagpasyang tumungo sa banyo. Maybe he needs cold shower para bumalik siya sa katinuan dahil pati bata ay pinapakialaman niya.

Mainit ang ulong sinira niya ang pinto ng banyo, dalawang ulo niya pala ang mainit exactly, tinignan niya ang kanyang kahabaan na ngayon ay tayong-tayo.

“What’s the f**k is wrong with you?” tanong niya rito at pumikit. Para na siyang ewan, narati ‘e hindi niya naman ginawa. Napailing siya at i-on ang shower, i-set niya sa malamig ang temperature para magising talaga siya at humupa ang nararamdaman niyang init.

***

NANGHIHINANG napaupo sa sahig si Miara matapos makapasok ng lalaki sa banyo sa gilid. Nanlambot ang kanyang tuhod sa magkahalong kaba at galit sa amo. Anong karapatan nitong tanungin siya ng ganung bagay gayong amo lang niya ito at ang tanong niyo’y nakakainsulto sa p********e niya. Napailing siya, isa nga itong f**k boy, hindi nakontento sa babaeng kasiping nito kanina-nina lang at pati siya’y tila gusto pang isama ng lalaki sa listahan nito, kung plano nitong paglaruan siya at isama sa mga babae nito ay nagkakamali ito kung akala nito bibigay siya, hinding-hindi niya ibibigay ang sarili rito kahit anong mangyari.

Mamaya pa ay napasimangot siya.

“Pinagtri-tripan ba ako ng hudyo iyon? Malinis na malinis naman na ang sahig ng opisina nito, malinis rin ang malaking glass window at halos nakaayos rin ang lahat ng gamit. Ano ang gagawin niya pa rito? Tumungaga?”

Tumayo siya mula sa pagkakaupo para ayusin na ang mga gamit nadala niya at umalis na sa lugar na iyon dahil nagmumukha siyang tanga sa paglilinis ng linis ng mga kagamitan sa loob. Napalingon siya sa gawi kung saan narinig niyang bumukas ang pinto at niluwa roon ang boss niyang bagong ligo. Namamasa pa ang buhok nito at nakasuot lang ito ng sandong puti kaya’t litaw na litaw ang malaking braso nito maging ang abs nito ay humulma dahil manipis lang naman ang ng sando nito.

Muntik na siya napasinghap nang bumaba ang mga mata niya at nahagip nun ang gitnang hita ng lalaki gaya ng unang pagkikita nila humulma na naman sa suot nito ang patutoy nito at itlog.

“Jusko! Ito ba araw-araw ang makikita ko? Nagkakasala ako dahil sa lalaki ito ‘e!” reklamo ng utak niya at napailing siya.

“Huwag kang tumingin, huwag kang tumingin!” mahinang babala niya sa sarili pero tila ba may humahatak sa kanya para tignan ang lalaki na ngayon ay pinupunasan ang buhok nitong basa.

Tumikhin siya. “Ahmm, sir, uwi na po ako, mukhang wala na rin naman pong lilinisin,” panimula niya.

Tumingin sa kanya ang lalaki na tila ba sinusuri siya nito. Nag-iwas siya ng tingin, hindi niya kaya ang bigat ng tingin nito.

“Sige hu, alis na ako,” aniya nang wala siyang marinig na sagot rito.

“Wait, hatid n akita, gabi na, delikado para sa isang tulad mong uuwi mag-isa—”

“Huwag na hu, Sir. Hindi niyo na po ako kailangan ihatid, kaya ko po sarili ko at saka po sanay na po ako umuwi ng mag-isa.”

Hindi na niya hinintay ang sagot nito naglakad na siya palabas sa opisina nito at malalaki ang hakbang na tinahak ang daan palayo sa lugar na iyon, sa boss niya. Natatakot siya baka bumigay siya sa pasimpleng pang-aakit ng lalaki at alam niyang pagsisihan niya iyon kaya’t hangga maari ay umiiwas na siya.

Binibining Mary