AKINO (The Last Serpent

CHAPTER 5

Nakatayo ang dalaga sa labas ng isang mataas na gusali. Nakasuot siya ng simpleng denim jeans at white t-shirt. Kung titingnan siya ay mukha lang siyang foreigner na namamasyal sa lugar. Mukhang amusement and for leisure naman ang buong street at walang magdududa sa isang simpleng dalaga na tulad niya.

Galing siya sa loob kanina pero sa lobby pa lang ay hinarang na siya ng security dahil hindi naman pala basta-basta ang building na iyon. It was exclusive for its members only. At kailangan niya ng access para makapasok. She need a f*****g membership card. Hindi naman mahirap para sa kaniya ang maging member sa nasabing club, ang problema lang ay mabilis siyang mainip at ayaw niya kapag matagal ang proseso. Nakita niyang pumasok doon ang binatang laman ng files na pinadala ni Haruma kagabi. At ngayong umaga nga ay inumpisahan na niya kaagad na sundan ang bawat galaw ng binata. Mula sa bahay nito hanggang sa kung saan-saang lupalop ito nagsusuot. Actually kanina pa siya napipika sa mga lugar na pinupuntahan ng binata. The hell he was doing at the slumps of squatters area. Nagduda tuloy siya kung ito ba talaga ang taong matagal na nilang hinahanap, o gaya ng dati... isa na naman itong maling akala. Kung marahil wala ito ni katiting na pagkakahawig sa Shujin ay hindi na niya ito bibigyan pa ng panahon pa para pagkaabalahan. Ilang beses na ba silang nagmanman ng mga JAPINOY na tinatawag sa bansang ito pero lahat ng iyon ay nauwi lang sa wala dahil pagdating sa DNA ay lagpak ang mga ito. Ninety-nine percent na hindi man lang nabahiran ng dugo ng kaniyang Shujin. Magkaganoon man ay hindi siya nawawalan ng pag-asa na matatagpuan ang nag-iisang anak ng taong kumupkop at pinagkakautangan niya ng buhay.

Napatuwid siya sa pagkatayo nang mamataan ang paglabas ng mga kalalakihan. Napako ang mga mata niya sa lalaking nakasando lang ng itim, toned ang muscle nito at tan ang kulay ng balat. A typical Pinoy kung tawagin sa lengwahe ng mga taga-rito. Maliban sa height nito na hindi pangkaraniwan ay kapansin-pansin din ang angkin nitong gandang lalaki. Naningkit bigla ang singkit na niyang mga mata. At saan naman galing ang ideyang pumasok sa kukote niya? Kailan pa siya nagkaroon ng komento patungkol sa pisikal na itsura ng mga kalalakihan? Gross!

Umalis siya sa kinatatayuan palapit ang dalawang lalaki sa pwesto niya kaya naman minabuti na lang niya ang salubongin ang mga ito para nang sa ganoon ay hindi naman obvious na nakatambay lang siya roon. Nakayuko siyang humakbang, nakasuot siya ng facemask kaya't alam niyang hindi rin siya mapagtutuunan ng dalawa, isa pa nag-uusap ang mga ito habang naglalakad. Kaya naman ganoon na lang ang gulat niya nang paglampas niya ay nilingon pa niya ito at presto... eksaktong lumingon din ang lalaki at nagtama pa ang kanilang paningin.

"s**t!" mura niya at binilisan ang mga hakbang. Madali lang naman ang magpalusot o balewalain ang bagay na iyon. Isa pa wala pa naman siyang ginagawa na kahit ano kaya walang kahit ano ang pwedeng iakusa sa kaniya. Pero hindi niya mawari ang pagtambol ng kaniyang dibdib sa simpleng sulyap at pagtatama ng mata nila ng lalaki. This is the first time na nakaramdam siya ng hindi maipaliwanag na kaba.

"Hey, what happened?" dinig niyang tanong ng kasama nito. Hindi na niya pinag-abalahan pa na tingnan iyon. Mabilis siyang lumakad palayo.

Samantala...

"Hey, what happened?" tanong ni Damon sa kaniya matapos siyang tumigil sa paghakbang. Hindi niya alam kung anong enerhiya ang humatak sa mga mata niya nang makasalubong ang babaeng naglalakad patungo sa kabilang daan. Pamilyar sa kaniya ang kurba ng katawan nito kaya siya napalingon at ganoon na lang ang pag-awang ng bibig niya nang magtama ang paningin nila ng babae. Nakasuot ito ng itim na facemask at tanging mga mata lang nito ang nakalitaw. Ngunit ang mga mata na iyon ay ang kaparehong mga mata na nagpatigil ng t***k ng puso niya sa annual fashion show noong isang araw lang.

"s**t!" Balak pa sana niyang habulin ang babae pero dahil kasama niya si Damon ay hindi na niya nagawa pa ang nais.

"Wala! Umuwi ka na nga at madami pa akong gagawin..." aniya sa lalaki. He can't consider Damon as his friend, pero magaan naman ang samahan nila ng lalaki. They have same circle of friends pero mayroon silang mga kaibigan na hindi kilala ng isa't-isa. Nakilala niya ang lalaki dahil member ito ng ADC kung saan siya ang boss. At dahil VIP ito sa club ay may pribelehiyo ito na makita at makapasok sa UL. In fact Damon Brant is one of his best fighter, bukod syempre sa baliw na si De Dios na siyang nakalaban nito ngayon. Wala halos itulak kabigin sa dalawa. Parehong malakas at parehong ayaw magpatalo. Pareho ring may mga problema na iniinda kaya halos gawing suicidal match ang palaro niya. Palagi siyang present lalo na kapag kilala niya ang lalaban. Lalo na kapag si De Dios ang involved, ewan ba niya sa taong iyon. Kulang na lang ay magpakamatay ito sa ibabaw ng ring kapag lumalaban. Hindi ito humihinto hanggang hindi nababali ang lahat ng buto nito sa katawan. Ilang beses na niya itong pinatulog gamit ang tranquilizer gun dahil hindi talaga ito maawat. Katulad na lang din ng kasama niya ngayon na siyang kalaban ni De Dios kanina. Kapwa mga baliw na ayaw magpaawat kaya ang siste ay pinatulog na lang niya pareho. Nauna lang magising ang isang ito na kasama niya ngayon.

"Grabe, hindi mo man lang ba ako na-miss? Ang tagal ko na nawala, ha!" saad nito sa kaniya. Galing itong Louisiana at doon nagpirmi nang mahabang panahon.

"At bakit naman kita ma-mi-miss? Babae ka bang hinayupak ka para hanap-hanapin ko?" asik niya sa lalaki.

"You still haven't change Zuniga, babaero ka pa rin talaga! Hindi ka gumaya sa akin na loya..."

"Na torpe kaya naunahan? No, thanks... Brant!" saad niya. Natahimik naman ang kausap. Sapul na naman ito marahil. Seryoso siya sa sinabi niya, ayaw niya ang maging katulad nito. One woman man nga pero sa sobrang torpe ay naunahan na ng iba. Hindi niya kaya ang ganoon. At isa pa wala pa sa isip niya ang mag-settle down. Ang sarap-sarap ng buhay niya para magpatali lang sa iisang babae gayong pwede naman iba-iba weekly.

"f**k, you!"

"f**k you too, Brant! Kumilos ka kasi hindi iyong sa ibabaw ng ring ka lang matinik!" seryosong payo niya sa binata na ngayon ay pasakay na sa sasakyan nito.

"Going there, dude! I'm going there!"

Nang maglaho sa paningin niya ang lalaki ay nagpasya na siyang bumalik sa AD, kailangan niyang hintayin na magising si De Dios dahil tiyak na magwawala ang gago kapag nagkamalay ito. Alam niyang may pinagdadaanan ang lalakina matinding problema, problema sa babae to be specific. Bagay na hindi niya maintindihan hanggang sa ngayon. Gaano na ba sila nito katagal na magkakilala bago sila nito magkapalagayan ng loob at maging magkaibigan.

Nakilala niya ang binata sa isang basag-ulo sa kalye lang. At since mahilig siyang makiusyoso at maghanap ng mga potensyal na manlalaro sa UL, nakilala niya ang lalaki at inalok na maglaro at sumabak sa cage fight sa loob ng club na pag-aari niya. Hindi siya nagkamali na inalok niya ito dahil sa tagal ng panahon na lumalaban ito sa UL ay wala pang nakatalo sa binatang JAPINOY. Iyon ang kantyaw niya sa binata dahil mukha talaga itong hapon kapag tingnan mo, ngunit ayon naman dito ay purong pinoy naman daw ang mga magulang nito. Ipinagkibit-balikat niya na lang iyon dahil hindi naman siya interesado sa buhay ng ibang tao. Nananalo ito sa laban at sapat na iyon sa kaniya. Nagkakapera siya ng malaki at hindi rin niya pinababayaan ang binata pagdating sa financial na aspeto. Sa katunayan nagpasalamat pa ito sa kaniya na nabili na nito ang bahay at lupa nang dating kasintahan na hanggang ngayon ay hinihintay nito dahil sa paglalaro nito sa UL. Akala niya noon ay pera-pera lang ang dahilan kung bakit halos gustong-gusto ng binata ang araw-araw na sakit ng katawan. Kahit minsan ay ayaw na niya itong bigyan nang laban ay nagpupumilit ito. Huli na nang malaman niya na babae pala ang dahilan.

ABSURD!

Sa panahon pala ngayon ay may lalaki pa rin na nagpapakamatay para sa pag-ibig. Nagpapakasira sa buhay dahil sa pagkabigo. It will never happen to him, aniya sa sarili, kahit itaga pa iyon sa bato. Hindi pa ipinapanganak ang babae na kayang sumira sa ulo niya. Magpasakit ng pantog... mayroon naman kahit madalang pa sa patak ng ulan na magka-interes siya ng sobra sa isang babae.

Dahil doon ay naalala na naman niya ang babae sa annual fashion show. Damn that woman curves. Parang ang sarap nitong ibaon sa kama sa loob-loob niya.

Akino just go back to the condo hotel. Wala siyang napala sa pagbabantay, nainip lang siya sa maghapon na pagtambay sa labas ng building. Hindi man lang niya nasilayan na lumabas ang binatang sinundan niya roon. Might as well, nag-stay siguro o doon na ito magpapalipas ng araw. She doesn't know what exactly going on inside that building, kung anong mayroon sa loob na iyon at masyadong mahigpit ang security.

Kailangan niyang maging myembro kaagad ng naturang Club para magkaroon siya ng access na mapasok at malaman kung ano ang mayroon doon. Nagpadala na siya ng information kay Haruma at kahit na bumalik na ito sa Japan ay ito pa rin ang kikilos para sa kaniya sa mga ganitong bagay. She have to know, saka isa pa kinakain din siya ng kuryusidad sa naturang club.

Gaya ng nakagawian ay tumambay lang siya sa beranda. Sa ika-dalawampu't limang palapag ng gusali. Nakaupo siya roon habang hinihithit na naman ang hawak na sigarilyo. Napatingin siya sa katabing beranda na dating inuukopa ng kababatang si Haruma. Napangisi siya dahil alam niyang wala nang biglang lilitaw at mangungulit sa kaniya ngayon habang nagpapahangin siya. Somehow ay nakasanayan na niya iyon. May mga bagay sa buhay niya na minsan natatakot siyang makasanayan dahil alam niya na sa huli ay mawawala rin naman iyon. Mayroon siyang sariling pananaw sa buhay na hindi mauunawan ng iba. Ang tanging alam lang niya ay walang nagtatagal. Lahat ng bagay ay natatapos at lumilisan. Walang permanente para sa kaniya maliban sa sakit at poot na nakabaon sa kaibuturan ng kaniyang pagkatao. At alam niyang hindi siya patatamikin ng bagay na iyon hangga't hindi niya nabibigyan ng hustisya ang kaniyang buong pamilya. And that justice will be in her own hands. Sa kamay niya, siya ang magpapasya kung anong hustisya ang nararapat sa mga taong iyon. Hindi siya nagpakahirap magsanay at mabuhay sa lungkot ng napakatagal para sa wala. She strived to live her life for her vengeance. She will retribute her own justice. They will pay.

"Okiru! Tatakai!" ~ Get up! Fight!~ "Sore wa anata ga dekiru koto dakedesu ka?" ~ It's just what you can do?" "tachiagaru!" ~Stand up!~ "Tsuyokunare!" ~ Be tough!"

"Hai, Hai, Senseii! Gomen'nasai!"

"Ohh, fuck... yes baby thats it!" Naputol ang pagbabalik alaala niya sa nakaraan nang marinig iyon mula sa katabing silid na dating inuukopa ng kababata. Imposibleng naroon pa si Haruma dahil boses iyon ng isang babae. And it doesn't even a speaking voice... it was a f*****g moan. Awtomatikong tumaas ang kilay niya dahil sa lakas ng ungol na nanggagaling sa kabilang silid dahil bukas na bukas ang pinto ng beranda.

"Ahh! Z, f**k baby.. f**k me! Harder baby! Harder... ohh God!"

Damn! Did that b***h just mentioned God's name in her freaking nasty stuff? Napapikit siya sa sobrang pagkairita. Tila umakyat lahat ng dugo sa tuktok ng ulo niya and any moment she knew that she will explode. Nangangapal ang batok niya dahil parang naieskandalo siya sa naririnig. The nerve of this couple having s*x with an open door. Sana man lang nag-abala ang mga ito na isara ang pinto. Sa layo nito na tatlong dipa mula sa veranda niya ay dinig na dinig talaga niya ang ungol ng babae. Para itong kabayo kung makahalinghing. At hindi na niya napigilan ang sarili sa sobrang inis. Natagpuan na lamang niya ang sarili na nilundag ang tatlong dipang pagitan mula sa kinalalagyan niya. Isang maling galaw o tantya ay tiyak durog ang katawan niya kapag nagkamali siya ng kalkula. Pero dahil siya si Akino Katakura, walang lugar para sa isang katulad niya ang pagkakamali. Her feet perfectly landed at the next balcony.

Akmang susugurin niya ang kung sino mang walang delekadesang gumagawa ng milagro sa katabing silid nang mapahinto siya sa paghakbang. Tila napako siya sa kinatatayuan. Tumuon ang paningin niya sa lalaking wala ni katiting na saplot sa katawan. Ang well build nitong katawan na nababahiran ng mga tattoo sa ilang parte. Para siyang nawala saglit sa huwisyo, lalo na nang tumutok ang paningin niya sa naghuhumindig nitong ari na walang habas na naglalabas-masok sa babae na kaulayaw nito. She had seen a lot of porn videos, hentai and s****l stuff pero wala naman siyang naramdaman na kakaiba. But now, seeing it in actual, in live. Para siyang sinindihan ng isang invisible na apoy, nagliyab ang pagkatao niya at pakiramdam niya ay nanlambot ang mga tuhod niya. Damn that ripped body... those abdominal muscles, that d**k! Holy cow! Namula ang pisngi niya dahil sa nasa isip. Bakit ba siya nakakaramdam ng ganoon kahalay. This is a first time and it is not necessary.

"f**k! Who are you?" Bumalik siya sa reyalidad anng marinig ang sigaw na iyon ng lalaki. Umangat ang paningin niya sa mukha nito at kaagad nagtagpo ang kanilang paningin. Mas lalo lang nagbaga ang pakiramdam niya nang makita ang gwapo nitong mukha na laglag ang panga na nakatitig sa kaniya. Sa sobrang taranta siya ay mabilis siyang tumalikod at tinalon ang veranda sa ibaba ng unit kung saan siya naroon. She don't have a choice but to jump down. She won't take the risk of jumping back in her balcony. Her knees are still trembling and she feels weak.

"s**t, WOMAN!" dinig niyang sigaw ng lalaki. Maging ang tili ng babae ay dinig din niya.

Tagumpay naman ang pagbagsak niya sa kasunod na balkonahe. Sa kamalasan ay naka-locked ang glass door kaya wala siyang pagpipilian kung hindi ang isiksik ang sarili upang hindi siya matanaw kung sakaling sumilip ang lalaki sa ibaba.

"Damn it! Who the hell is that woman!" diinig niya ang malakas na boses nito.

"Who is that Z? Nagpakamatay ba siya? Tumalon siya hindi ba, patay na ba... I'm scared Z," litanya ng babae.

"Shut the f**k up woman! Get out... nawalan na ako ng gana!" sigaw ng lalaki na ikinagulat niya. Kanina lang ay kaulayaw nito ang babae tapos ngayon ay pinapalayas na nito iyon na para bang walang namagitan sa kanila nito. Gusto niyang mainis sa isiping iyon pero hindi niya inaasahan ang pagpasok ng imahe nito sa balintanaw niya. Ang gwapo nitong mukha, ang abs nito at ang kahabaan nito na walang habas na bumabayo. f**k! This is insane! What is wrong with her? Wala sa sariling napaupo siya sa labas ng beranda.

Samantala...

"Yes! I saw a woman standing there!" Turo ni Zandre sa labas ng balkonahe nang inukupang hotel suit. "Just there and then she just jumped off... f**k!" dugtong pa nito, habang matamang nakatitig lang sa binata ang mga staff ng hotel na para bang may sinabi siyang nakapaimposibleng bagay.

"Don't just look at me like I'm insane! I saw what I saw... there is a woman standing there, looking at us and then she just jumped off!" Kapag naaalala talaga niya kung paano ito tumalon ay kinikilabutan siya. It was clearly a suicide, pero nang itawag niya iyon kaagad sa staff at security ay wala naman daw babaeng nahulog sa building.

"Okay, sir. We understand, hindi lang po kasi makapaniwala na may makakapasok sa unit ninyo dahil secured po ang hotel. Isa pa kung may tumalon man po diyan nasaan na?"

Naningkit ang mata na tinitigan ni Zandre ang hotel supervisor na nagsasalita. "So, pinalalabas mo ba na nagsisinungaling ako, ha? Kilala mo ba kung sino ang kausap mo!?" galit niyang saad.

"H-Hindi naman po sa ganoon Mr. Zuniga. Hindi lang po talaga kasi kami makapaniwala," kinakabahang sambit nito.

"Wala akong pakialam kung hindi ka maniwala. Alam ko ang nakita ko at isa pa hindi lang ako ang nakakita sa babae na tumalon. Nakita rin siya ng kasama ko na pinalayas ko kanina," saad niya. "Kaya kung ako sa iyo, hanapin mo kung sino ang babaeng iyon! Or else this hotel will be close in just a day!" banta niyang saad.

Nanakit ang ulo niya sa pakikipag-usap sa mga pulpol na staff. Anong akala ng mga ito? Gumagawa siya ng kwento na may babae siyang nakita na nakatayo sa labas ng beranda. f**k! Hindi lang niya naaninag ang mukha ng dahil madilim naman sa labas tangin ang silhouette lang ng katawan nito ang tumatak sa isip niya. Kaparehong-kapareho ng kurba ng babae sa annual fashion show.

"f**k!" napamura siya. Bigla siyang kinabahan, that woman in the annual fashion is a skilled assassin. Hindi kaya alam na nito na nakita niya ang ginawa nitong pagpaslang and now she was after him? Hindi kaya siya na ang target nito ngayon at balak patahimikin at nagkataon lang na may ka-s*x siyang babae kanina kaya hindi nito iyon naituloy.

"No! That was so absurd!" Imposibleng mangyari iyon. Natahimik siya, bigla ay sumungaw ang makahulugang ngiti sa sulok ng labi niya. If that woman is after him now be it. Iba ang nararamdaman niya. Hindi takot at pangamba... wala sa bukabolaryo niya ang salitang iyon. It was more on excitement and he was thrilled.

"I swear woman! You'll be in my bed soon..."