Toxic Love สัมพันธ์ร้ายกลายรัก

Chapter 7

ตฤณพาดาหวันไปร้านไอศกรีมที่เขาให้เอกภพจองไว้ และเมื่อมาถึงเขาก็พาหญิงสาวเข้าไปข้างใน ดาหวันเห็นชื่อร้านก็ร้องว้าวออกมาทันที เธอเคยเห็นหลายเพจมารีวิวว่าที่นี่อร่อยมากและเชฟของที่นี่ระดับโลกด้วย

"ร้านนี้หนูเคยเห็นรีวิวค่ะเค้าบอกว่าอร่อยมากใช่มั้ยคะ เฮียเคยมามั้ย"

"เคยสิ อร่อยอย่างที่เค้ารีวิวแหละมาครั้งเดียวกับเพื่อนเพราะไม่ค่อยชอบกินของหวาน"

"แต่หนูชอบกินของหวานนะคะ"

เธอยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีตื่นเต้นมากที่ได้มากินของอร่อยในวันนี้ มันเหมือนได้ออกมาเจอโลกภายนอกบ้างทั้งที่ปกติจะใช้ชีวิตอยู่แต่ที่บ้านเท่านั้น เธอไม่เคยเรียกร้องอยากไปไหนเพราะรู้ว่าเขาไม่อนุญาต

"รู้น่าถึงพามาไง"

"ขอบคุณนะคะที่พามา นานๆดาหวันจะได้ออกบ้านทีหนึ่ง"

เธอพูดจบก็มีสีหน้าที่สลดลงเล็กน้อย ตฤณลอบมองเธอภายใต้ใบหน้าฝืนยิ้มเธอคงรู้สึกแย่มากที่เขาไม่ยอมให้ออกไปไหน ไม่ใช่ว่าเขากักขังเธอหรอกเพียงแต่เขาไม่อนุญาตให้ไปเที่ยวกับเพื่อนไกลๆก็เท่านั้น มากสุดคือเดินห้างกับเพื่อนในช่วงเลิกเรียนเธอทำได้แค่นั้นจริงๆ

"พรุ่งนี้หยุดไม่ใช่เหรอไปเที่ยวเกาะกับเฮียมั้ย"

เขาเอ่ยออกมาเสียงอ่อนโยน ดาหวันเงยหน้ามองชายหนุ่มอย่างอึ้งไปเลยไม่คิดว่าเขาจะชวนเธอไปเที่ยวทั้งที่ปกติการไปที่เกาะเขาจะไม่ให้เธอไปเด็ดขาด เขาบอกว่าที่เกาะทะเลบริเวณนั้นน้ำลึกค่อนข้างอันตราย อีกอย่างเธอว่ายน้ำไม่เป็นก็เลยไม่อยากให้ไปที่นั่น

"ปกติเฮียไม่ให้ไปนี่คะ"

"อยากไปก็ไปสิ แต่ระวังตัวเองหน่อยถ้าเฮียทำงานต้องอยู่แต่บ้านถ้าอยากเที่ยวจะเป็นคนพาไปเองตกลงมั้ย"

ดาหวันพยักหน้าทันที เธออยากไปเกาะไข่มุกที่คุณหญิงกับเฮียตฤณพูดถึงมาตลอด เขาบอกว่ามันสวยมากและเธอก็อยากไปสักครั้งในชีวิต

"ตกลงค่ะหนูจะไม่ดื้อกับเฮียจะเชื่อฟังคำสั่งค่ะ"

"ดีมาก งั้นตอนนี้ไปกินไอติมกันก่อน"

"ได้ค่ะหนูกินสตรอเบอร์รี่นะคะ"

หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงตื่นเต้น ตฤณกอดคอหญิงสาวพาเดินไปยังโต๊ะที่จองไว้ส่งเมนูไปให้เธอเลือกดูอยากกินอะไรก็ให้สั่งเอง

"สั่งเองนะ เมนูเป็นภาษาอังกฤษหมดหวังว่าเด็กอินเตอร์คงจะอ่านได้"

"อ่านได้ค่ะหนูเกรดAภาษาอังกฤษนะ"

"รู้น่าอยากกินอะไรก็สั่งเองสั่งเผื่อเฮียกับเอกด้วยเดี๋ยวจอดรถเสร็จคงมา"

หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยเปิดเมนูดูและมันมีหลายอย่างมากจนเลือกไม่ถูก เธอสั่งไอศครีมอย่างที่ชอบและสั่งเผื่อคนอื่นๆด้วย ไหนจะเซ็ตขนมหวานที่เป็นซิคเนเจอร์ของทางร้านอีก

"แค่นี้พอค่ะ"

"ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะเดี๋ยวทางพนักงานจะมาเสิร์ฟเมนูต้อนรับลูกค้าก่อน ขอให้สนุกกับการรับประทานของอร่อยนะคะ"

พนักงานโค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปทันที ดาหวันมองนั่นนี่อย่างสนุกนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้กินร้านที่หรูหรามากขนาดนี้ สงสัยต้องถ่ายรูปเอาไปอวดเพื่อนๆแล้วล่ะ

"หนูขอถ่ายรูปได้มั้ยคะเฮีย"

"หืม... ถ่ายสิจะขอทำไม"

เขามองหญิงสาวอย่างมึนงง ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็จะขออนุญาตเขาก่อนทุกครั้งทั้งที่เขาก็ไม่ว่าอะไรเธอเลยนะ เธอยิ้มแห้งก่อนจะเอ่ยเสียงเบา

"หนูกลัวโดนดุนี่นา"

ตฤณถอนหายใจออกมาเล็กน้อยยื่นมือไปจับหัวหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ไม่รู้หรอกนะว่าเฮียทำให้เรารู้สึกแบบนั้นได้ยังไง แต่เอาเป็นว่าถ้าอยากจะทำอะไรก็ทำไม่ต้องขอหรอก บางอย่างถ้าคิดว่าเหมาะสมก็ทำเลยตกลงมั้ย"

"เฮียจะไม่ดุหนูใช่มั้ยคะ"

หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างดีใจที่เขาดูอ่อนลงกับเธอเยอะมากทั้งที่เมื่อก่อนมีแต่เงื่อนไขเต็มไปหมด

"ไม่หรอกจะพยายามไม่ดุไม่ใช่สิจะไม่ดุอีกโอเคมั้ย แล้วก็เลิกทำท่าทางเหมือนกลัวเฮียสักทีขอร้องเหอะ เรากำลังทำให้เฮียรู้สึกผิดนะ"

"ขอโทษค่ะ"

ดาหวันมีสีหน้าที่สลดลงอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อชายหนุ่มทำหน้าเซ็งๆที่เธอทำหน้าเศร้าอีกแล้ว

"งั้นหนูจะไปงานเลี้ยงวันเกิดของตัวเองย้อนหลังนะคะ เพื่อนๆเค้าจะจัดวันเกิดให้ค่ะ"

"ไม่อนุญาต!"

เขาเอ่ยออกมาทันทีด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ แต่ไหนแต่ไรเขาไม่ค่อยให้เธอออกไปเที่ยวเล่นที่ไหนไม่ค่อยให้ไปเจอใครจะเรียกว่าขังไว้ที่บ้านก็ไม่ผิดมากนัก ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปทำไมแต่ไม่ค่อยชอบเวลาที่เธอออกบ้านบ่อยๆ

"ไหนเฮียบอกว่าจะไม่ดุแล้วก็ไม่ห้ามแล้วนี่คะ ทำไมพูดไม่เป็นคำพูดเลยอ่ะ"

ดาหวันมองชายหนุ่มด้วยความรู้สึกที่ผิดหวังกับเขามากทั้งที่เมื่อกี้ยังบอกว่าเธอจะทำอะไรก็ได้ถ้าไม่เดือดร้อนใคร อีกอย่างเพื่อนแค่อยากจัดงานวันเกิดให้ย้อนหลังไม่ได้ทำอะไรไม่ดีสักหน่อย

"ก็มัน...."

เขาอึกอักพูดไม่ออกเมื่อหญิงสาวท้วงติงถึงคำสัญญาเมื่อครู่ ชายหนุ่มพยายามระงับอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมา

"โอเค... งั้นจะจัดเมื่อไหร่ล่ะ"

"วันอังคารค่ะเลิกเรียนตอนเที่ยงพอดีก็เลยจะไปเลี้ยงฉลองกันที่ร้านอาหารค่ะ"

"ถ้างั้นเดี๋ยวเฮียให้เอกเป็นคนจองสถานที่ให้ เราพาเพื่อนมาก็พอส่วนค่าใช้จ่ายทุกอย่างเดี๋ยวเฮียจัดการให้โอเคมั้ย"

ในเมื่อเขาปากเร็วพูดไปแบบนั้นแล้วเพราะฉะนั้นคงต้องยอมไปก่อนทำอะไรไม่ได้ และถ้าเขาเป็นคนจองให้เองอย่างน้อยก็รู้ว่าเธอทำอะไรอยู่ที่ไหน

"จะดีเหรอคะเกรงใจจัง"

"หรือว่าจะไม่ไป..."

"ไปค่ะเอาตามนั้นก็ได้ เฮียใจดีที่สุดเลยค่ะ"

หญิงสาวกอดแขนชายหนุ่มซบใบหน้าลงกับไหล่กว้างอย่างลืมตัว ตฤณเห็นแบบนั้นก็อมยิ้มออกมาก่อนจะทำหน้าเคร่งครึมเมื่อลูกน้องคนสนิทเดินมานั่งตรงหน้า

"ของที่นายสั่งครับ"

เอกภพส่งซองบางอย่างมาให้ชายหนุ่มก่อนจะขอตัวออกไปห้องน้ำสักครู่หนึ่ง ตฤณส่งมันไปให้หญิงสาวดาหวันเปิดดูก่อนจะเลิกคิ้วอย่างสงสัย

"ยาคุมฉุกเฉินเหรอคะ"

"ต้องกินไม่งั้นท้องแน่ หรือว่าอยากจะท้องล่ะ"

เขายื่นใบหน้าเข้าไปคลอเคลียหญิงสาว เธอรีบส่ายหน้าก่อนจะหยิบกินอย่างรวดเร็ว ท้องได้ยังไงเธอยังไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำ ถ้าท้องตอนนี้อนาคตของเธอจบแน่นอนแถมยังไม่รู้ว่าเฮียจะรับผิดชอบรึเปล่า

"หึ... แล้วก็โทรศัพท์ไปบอกแม่เราด้วยว่าคืนนี้จะไม่กลับ จะไปนอนค้างบ้างเพื่อน"

"นอนกับเพื่อนคนไหนคะไม่ได้นัดใครนะคะเฮีย"

ดาหวันไม่เข้าใจชายหนุ่มไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไรแต่ที่แน่ๆเธอไม่ได้นัดกับเพื่อนและตั้งแต่จำความได้เขาไม่เคยให้เธอไปนอนค้างบ้านใครเลย

"หรือจะโทรบอกแม่ว่าไปนอนคอนโดเฮียดีล่ะ"

"ก็...."

เธอถึงบางอ้อออกมาเมื่อได้ยินแบบนั้น แสดงว่าเขาจะให้เธอไปนอนค้างด้วยและให้หาเหตุผลมาอ้างกับแม่เพื่อไม่ให้ท่านสงสัย

"ว่าไง"

"ไหนเฮียบอกว่ามันจะจบแค่คืนนั้นไงคะ"

"เปลี่ยนใจแล้วอ่ะจะเอาทุกวันแทน..."

หญิงสาวเบิกตากว้างอย่างตกใจเอามือปิดหน้าอกตัวเองไว้เมื่อสายตาที่มองมามันไม่ค่อยน่าไว้วางใจ

"เฮียไม่มีสัจจะเลย"

"ก็ไม่เคยมีนี่"

"เฮียไม่กลัวหนูท้องเหรอทำแบบนี้บ่อยๆอ่ะ"

ดาหวันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เมื่อชายหนุ่มคิดหื่นกามกับเธออีกแล้ว ครั้งแรกของเธอกับเขามันตราตรึงในใจมาก มันมีแต่ความรุนแรงและทรมานสำหรับเธอจนจำไม่ลืม

"ไม่ท้องหรอกเฮียมีถุงยางนะ"

"แต่ว่า..."

"งั้นเราก็กินยาคุมสิจะได้ไม่ท้องไง"

เขายังยืนยันว่าจะนอนกับเธอและถ้าอยากตอนไหนเขาก็จะต้องได้ไม่มีข้อแม้ นอนกับดาหวันคนเดียวมันดีกว่าไปนอนกับผู้หญิงมั่วๆที่ไหน และเขาติดใจเด็กสาวตรงหน้าคงไม่มีอารมณ์ที่จะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น

"แต่ว่า..."

"ถ้าแต่อีกรอบจะไม่ใจดีแล้วนะ"

ดาหวันทำหน้าเซ็งๆหันไปมองไอศกรีมที่พนักงานมาเสิร์ฟ เธอคงทำอะไรไม่ได้ทั้งที่เขาบอกว่าจะไม่ดูจะไม่ห้ามเธออีกต่อไป แล้วที่ทำอยู่มันให้อิสระเธอตรงไหนก็ยังบังคับเหมือนเดิมอ่ะ

"ก็ได้ค่ะ"

"ว่าง่ายแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปเกาะแล้วจะพาไปขับเรือเล่นด้วยดีมั้ย"

หญิงสาวหันไปมองชายหนุ่มก่อนจะพยักหน้ายิ้มๆ เธออยากไปเกาะอยากไปทะเลและอยากไปนั่งเรือเล่นด้วย

"ดีค่ะ"

"งั้นก็กินเถอะเดี๋ยวจะละลายหมด"

เขาลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดู ก็แค่ตามใจเขาบ้างมันจะยากตรงไหนกัน นี่เขาไม่ได้บังคับเธอนะก็แค่ขอความร่วมมือเฉยๆ

"เฮียกินมั้ยคะ"

"ป้อนสิมือไม่ว่าง..."