Chapter- 20

1618 Words

Kundi pa tumunog ang mobile niya kaya nahinto siya siya sa pinagkaabalahan. Ganoon na lamang ang gulat niya nang nakitang alas-kuwatro na pala ng hapon. Kaya't agad siyang tumayo at pinuntahan ang anak. Napatakbo siya dahil iyak na pala ito nang iyak. Agad niya itong kinarga at isinayaw-sayaw. "Anak, sorry ha. Hindi ko alam na gising ka na pala. I'm so sorry if I let you cry that much, my baby." Hinaplos-haplos niya ang likuran nito upang patahanin ng husto. Sa uri nang paghikbi nito ay ilang oras na itong umiiyak dahil namamaga na rin ang mga mata. Nais niya tuloy batukan ang sarili dahil nawala sa isipan niyang soundsproof ang room. Awang-awa tuloy siya sa kaniyang baby boy. Isinayaw-sayaw na niya ito ngunit hindi pa rin ito tumitigil kaya sinilip niya ang diapper nito. At umalingasaw

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD