หลังจากจัดการเรื่องของสารวัตรเรียบร้อย รอจนกระทั่งร้านปิด เหมยก็เดินออกมาด้านหน้าร้าน โดยมีปืนและนิกประกบตามหลัง
การ์ดและเจ้าหน้าที่ประจำผับทุกคนยืนเรียงแถวหน้ากระดานรออยู่ก่อนแล้ว เหมยหยุดยืนอยู่ด้านหน้านิ่ง ไม่มีเสียงพูดคุย หรือ แม้แต่เสียงหายใจหลุดเล็ดรอดออกมา ท่ามกลางความเงียบสงบของบริเวณนั้น
“รู้สึกช่วงนี้จะมีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นบ่อยเกินไป หรือชั้นจะใจดีเกินไป ห๊ะ!!!” ทุกคนสะดุ้งตามเสียงตะคอก
“เราควรจะเคลียร์เรื่องไหนก่อนดี ทั้งเจ้าหน้าที่ควบคุมการออกบัตร VIP การ์ดที่ยืนคุมหน้าร้าน หรือเจ้าหน้าที่ประจำห้องควบคุม” เหมยตวัดสายตามองเจ้าหน้าที่ไล่ไปทีละชุด
“ขอคำอธิบาย ก่อนจะได้เปลี่ยนเจ้าหน้าที่ยกชุด” เหมยทิ้งตัวพิงราวกั้นหน้าร้านเพื่อรอฟังคำอธิบาย
“พวกผมขอโทษครับคุณหนู พวกผมประมาทเกินไปครับ สำหรับเรื่องการออกบัตร ผมจะกำชับเจ้าหน้าที่ให้เข้มงวดให้มากขึ้นและปฏิบัติตามกฎ และจะไม่ให้
