สารวัตรนั่งทำงานอยู่ในห้องจนถึงช่วงเย็น มารู้เวลาอีกทีก็ตอนที่หมวดเม่นเดินมาแจ้งที่ห้องว่า บอล เพื่อนสนิทของผู้เสียชีวิตและผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งตอนนี้มาถึงแล้ว
สารวัตรหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความบอกเหมยไว้ว่าวันนี้เค้าเลิกงานช้ากว่าปกติ และไม่สะดวกตอบข้อความ แม้เหมยจะไม่เคยงอแงกับเรื่องงานที่ไม่เป็นเวลาของเค้า แต่การบอกให้อีกคนรับรู้ไว้มันก็เหมือนจะกลายเป็นนิสัยประจำตัวของเค้าไปแล้ว หลังจากส่งข้อความเสร็จ สารวัตรก็ปิดเสียงโทรศัพท์ไว้ก่อนจะเดินตามหมวดเม่นไปที่ห้องสอบปากคำ
สารวัตรนั่งลงตรงข้ามกับบอล สายตาจ้องมองผู้ชายตรงหน้าอย่างพิจารณา รูปร่างโดยรวมคนตรงหน้าถือเป็นผู้ชายที่ตัวใหญ่กำยำพอสมควร และแน่นอนว่าตัวใหญ่กว่าผู้เสียชีวิตแน่ ๆ ดวงตาคมมองสารวัตรกลับมาแบบไม่มีการหลบสายตาเลยแม้แต่น้อย แต่ก็มีแววตาที่แสดงความกังวลบางอย่างอยู่ในที
“สวัสดีครับ คุณบอล ก่อนอื่นผมต้องขออนุญาตบันทึกภาพระหว่
