“สวัสดีค่ะคุณตำรวจ” เหมยเอ่ยทักเสียงใส เมื่อขึ้นมานั่งข้างคนขับเรียบร้อย สารวัตรหันไปยิ้มพร้อมกับยกมือไปจับหัวน้องโยกเบา ๆ
“สวัสดีค่ะคุณนายตำรวจ เช้านี้กินอะไรดีคะ เดี๋ยวพี่แวะให้” สารวัตรถามก่อนจะเคลื่อนรถออกไป
“พี่นัทกินข้าวมารึยังคะ ถ้ายังแวะร้านข้าวเลยก็ได้ค่ะ พี่นัทต้องกินข้าวเช้าด้วย มื้อสำคัญ” เหมยถามคนขับ
“จริง ๆ แค่แซนวิชกับกาแฟก็พอค่ะ แต่ถ้าหนูอยากกินข้าวเดี๋ยวพี่จะแวะร้านข้าวเลย แต่ถ้าแวะแล้วให้พี่กินคนเดียว ไม่เอาดีกว่า” สารวัตรตอบน้อง
“แต่หนูไม่อยากกินข้าวนี่นา งั้นแวะร้านกาแฟที่เดียวเลยก็ได้ค่ะ” เหมยตอบหน้างอ เพราะตัวเธอเองก็ไม่ได้หิวขนาดที่จะต้องกินข้าว เมื่อได้ยินคำตอบ สารวัตรก็ได้แต่ส่ายหน้ายิ้ม ๆ ให้เด็กแสบข้างตัว
“น้องเหมย” เหมยหันมองหน้าสารวัตร ที่อยู่ ๆ ก็เรียกชื่อเธอออกมาแบบนี้ “วันสองวันนี้พี่ยุ่ง ๆ เลยไม่มีเวลาได้เล่า แต่พี่กะไว้แล้ว ว่าต้องบอกหนู เพื่อความสบาย
