ทำคะแนนพิชิตใจ
1876 Words
ณ คอนโดฟาริดา เวลา 8.30 น.
“ลันลั่นล่า~ล่าหล่าลา~หืมหื้มม”ฮัลโหลลลลกู๊ดมอนิ่งตอนนี้ฉันกำลังจะทำขนมเค้กอยู่ล่ะไปให้ว่าที่สามี(>..<เขินอ่าาาา กรี๊ดดดดดๆๆ
“วู้ววววีวี้/เฮ้ๆๆๆฮ่าาาๆ”เสียงคนแถมนั้นรวมถึงเพื่อนฉันกับเขาต่างส่งเสียวแซว
“เห้ย!!!ยัยขีเหร่เธอมาหอมแก้มฉันทำไม”กันนาร์พูดด้วยความหงุดหงิดและโมโหที่โดนฉันหอมแก้ม
“ส่วนขนมเค้กเธอฉันไม่!!เอา!!”กันนาร์ปฏิเสธพร้อมกันปาเค้กฉันทิ้งลงพื้น
โป๊ะ!!!
“เห้ยย!!/เหี้ย!!!”เสียงร้องด้วยความตกใจของเพื่อนฉันแลพเขา
“ไอ้กันน์มึงทำเกินไปหน่อยป่ะว่ะ?”ภีมพูดเตือนกันนาร์
“แล้วไงกูใช้ให้ทำหรอว่ะ?ก็ไม่นิ”กันนาร์ตอบด้วยท่าทางเย็นชา
“แต่ฟะ...”ภีมกำลังพูดต่อแต่ฉันขัดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอภีม”ฉันตอบพร้อยรอยยิ้มแม้ข้างในมันจะเจ็บมากก็ตามก็ฉันเลือกเองนิ เห้อออ
“ฉันคิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้”ฉันยิ้ม
“แต่มันเกินไปนะเว้ย ไม่รับไม่ว่าแต่ปาทิ้งนี้แม่ง!!”ยัยปาล์มพูดขึ้นด้วยความโมโห
“นั่นสิ!!”วินนี่เสริม
“พอเหอะ!!พวกมึง”ฉันบอกพวกมันแล้วหันไปพูดกับกันนาร์ต่อว่า
“ตัวเองไม่รับของเขาไม่เป็นหรอกนะ”ฉันยิ้มแต่ข้างในมันเจ็บปวดเหลือเกิน
“เพราะเค้าก็รักตัวเหมือนเดิมแหละ อิอิ”
“เหอะ!!รัก?”ฉันพยักหน้ากลับ
“แต่ฉันเกลียดเธอ!!!จำใส่สมองเน่าๆของเธอไว้!”เจ็บ!!แต่ทนได้เว้ยยยย
“หืมมมม?เกลียดเค้าหรอ?งั้นเกลียดมากๆน่ะเวลารักเค้าจะได้รักมากๆ”ฉันตอบน่ามึน
“เธอ!!!!ให้ฉันคุยกับเธอไม่คุยกับควายยังดีกว่าว่ะ”กันนาร์ตะวาดเสียงดังแล้วเดินออกไปจากที่พวกเราอยู่ แต่ฉันก็วิ่งตามไปแล้ว...
“จุ้บ! เจอกันคืนนี้นะจ้ะที่รัก”แล้วรีบหนีออกมาจากกันนาร์
“ยัยบ้า!!!!!!!”ฮ่าๆๆๆๆๆสงสัยจะโหโมมาก อิอิ
ตอนนี้พวกฉันออกมาจากคณะสัตว์แพทย์เป็นที่เรียบร้อย อายคนชะมัดแต่ชั่งเถอะเพื่อได้กันนาร์มาเป็นแฟนฉันทำได้ทุกอย่าแหละ
“เดียว!!อีฟาร์ที่มึงบอกกันนาร์ว่าเจอกันคืนนี้ คือ?”ยัยปาล์มถามด้วยความสงสัย
“มันจะไปงานวันเกิดกันนาร์ที่ผับไง ใช่ป่ะมึง?”วินนี่ตอบแทนฉัน
“ใช่!!!แล้วพวกแกก็ต้องไปกับฉันด้วย ว่าไง?”ฉันบอกพวกมัน
“อืม”ยัยปาล์มตอบแล้วพยักหน้าเป็นอันตกลง
“ไป!!ดีเหมือนกันเราไม่ได้ไปดริ๊งกันนานและ”วินนี่ตอบ
“โอเคแล้วเจอกันคืนนี้ 3 ทุ่มที่ผับ ไปล่ะ บายย”ฉันลาพวกมัน
“บายย/บายย่ะ”แล้วเจอกันนะจ้ะที่ร๊ากกกกกกกกก อร๊ากกเขินพูดทีไรก็เขินฮ่าๆๆ
- Writer
