ตอนที่5ทันเวลาพอดี

1104 Words
ผัวเถื่อน 5 หลังจากดื่มน้ำไปได้เพียงไม่ถึงห้านาที ขนมผิงก็รู้สึกว่าร่างกายตัวเองเริ่มมีอะไรสักอย่างกำลังผิดปกติ “ขนมผิงเป็นอะไรรึเปล่าครับ” นักรบถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงแต่สายตาฉายแววเจ้าเล่ห์อย่างเห็นได้ชัด “ผิงรู้สึกมวนๆในท้องอะค่ะ” “สงสัยหิวแน่เลย เดี๋ยวผมไปโทรหาช่างอีกรอบนะครับ คุณขนมผิงไหวนะครับ” ขนมผิงพยักหน้าหลับ มือควานหาโทรศัพท์ตัวเอง ตัดสินใจกดโทรออกก่อนที่จะหมดสติไป กริ๊ง กริ๊ง ขณะนี้บรรยากาศในห้องทำงานของฟรานซิสที่กำลังตึงเครียดถูกแทรกขึ้นด้วยเสียงโทรศัพท์ “มึงปิดเสียงดิไอราช” “ครับคุณชาย” ราชก้มลงหยิบมือถือฟรานซิสก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นชื่อบุคคลที่โทรเข้ามา “คุณชายครับ” “อะไร!!?” “คุณขนมผิงโทรเข้ามาครับ” ฟรานซิสรีบหันมาคว้าโทรศัพท์ รีบกดรับแทบทันที “ผิงผิง เธออยู่ไหน ไปไหนทำไมไม่บอกวะ!!?” “...” “ขนมผิง” “...” “แมร่งเอ้ย ตอบดิวะ” ปลายสายยังคงเงียบไม่มีเสียงตอบรับ ฟรานซิสกำลังจะกดวางสายเพื่อดูสัญญานจีพีเอส “หลับสนิทแล้ววะ” เสียงผู้ชายทำให้ฟรานซิสหันไปสั่งลูกน้องให้เพิ่มเสียงให้ดังขึ้น “เออ คนนี้เด็ดแน่นอน” ฟรานซิสกัดฟันตัวเองแน่นจนเห็นเป็นแนวสันกราม ดวงตาสีดำดุดันแลดูน่ากลัว “สิบนาทีถึง เจอกันที่โรงแรมบานาน่าเหมือนเดิมนะ กูจะขยี้ให้แหลกเลยคอยดู” “ไอเลว” ฟรานซิสสบถออกมาเสียงดัง เล่นเอาคนในห้องพากันสะดุ้ง “ไปเตรียมรถ กูจะไปฆ่าไอเหี้ยนี่” “ครับคุณชาย!!” เนื่องจากโรงแรมบานาน่าเป็นโรงแรมของคนรู้จักฟรานซิส เขาจึงตามหาห้องที่นักรบเปิดได้ไม่ยาก ปัง!! ภาพแรกที่ฟรานซิสเปิดเข้าไปเจอ ทำเอาเขาถึงกับกำหมัดแน่น ร่างบางนอนนิ่งอยู่บนเตียงโดยมีผู้ชายคนหนึ่งตั้งกล้อง อีกคนกำลังปลดกระดุมเสื้อเธอ “ไอ้พวกเวร!” ผลัก ผลัก ฟรานซิสพุ่งเข้าไปกระโดดถีบซึ่งกำลังปลดกระดุมเสื้อขนมผิงอยู่ กระเด็นไปโดนอีกคนซึ่งกำลังตั้งกล้องอยู่ “เห้ย!! มึงเป็นใครวะ” ทั้งคู่ลุกขึ้น เดินเข้ามาหาฟรานซิสอย่างเอาเรื่องแต่ต้องหยุดชะงักเมื่อลูกน้องของฟรานซิสเดินเข้ามา “กูเป็นใครไม่สำคัญ แต่มึงรู้มั้ยผู้หญิงคนนี้เป็นใคร” “คะ...คนนี้แฟนผม คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะ” ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้มมุมปาก ฟรานซิสเดินย่างสามขุมเข้ามาหานักรบก่อนจะกระชากคอเสื้อเขาขึ้น “แฟนมึงอย่างนั้นหรอ” “คะ...ครับ” “แล้วมึงทำระยำแบบนี้กับแฟนตัวเองอย่างนั้นหรอ” ผลัวะ ผลัวะ ฟรานซิสต่อยเข้าที่หน้านักรบสอง สามครั้งจนราชต้องรีบเข้ามาห้าม กลัวเจ้านายตัวเองจะต่อยคนตายเสียก่อน “เดี๋ยวผมจัดการเองครับคุณชาย คุณชายรีบพาคุณขนมผิงกลับเถอะครับ” ฟรานซิสมองร่างบางบนเตียงกับคนตรงหน้าสลับกันก่อนจะถอนหายใจ สะบัดนักรบทิ้งแล้วเปลี่ยนไปอุ้มขนมผิงแทน “จัดการให้เรียบร้อย” “ครับคุณชาย” ร่างบางด้านข้างเริ่มขยับ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเรื่องดีแต่เปล่าเลยเมื่อเธอเลื่อนมือเข้าไปปลดตะขอเสื้อในตัวเอง “เฮ้ย ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย” รถหรูแทบเสยฟุตบาท ฟรานซิสพยายามข่มใจไม่หันไปมองแต่แม่คุณก็จะยังอุส่าเอาบราสีสวยแกว่งไปมา “มันอึดอัด อ๊า” ขนมผิงพูดตาปรือ นั่นยิ่งทำให้สติในการขับรถของฟรานซิสลดลงไปอีก “อึดอัดจะครางทำไม นั่นๆจะทำไรอีก” “ฟรานซิส อื้มม” “โธ่โว้ย นั่งดีๆสิวะ” มือหนาเอื้อมไปดึงกระโปรงของขนมผิงลงและรีบจัดระเบียบให้เรียบร้อย “คุณ ฉันไม่ไหว อ๊า” ฟรานซิสสูดลมหายใจเข้าปอด เมื่อหันไปเห็นสายตายั่วยวนของหญิงสาวด้านข้าง “ถึงฉันจะเลวแต่ฉันก็เป็นสุภาพบุรุษนะ อ๊ะ อย่าจับแบบนั้น” ฟรานซิสเบิกตากว้างเมื่อมือนุ่มสัมผัสเข้ากับลูกชายเขา “ใหญ่จังน๊า” หน้าฟรานซิสแดงขึ้นเหมือนคนเป็นไข้ เมื่อหันไปสบเข้ากับดวงตาหวานเยิ้มของอีกคน “ขนมผิงตั้งสติหน่อย” “ขอจับนะ ขอหน่อย อิอิ” “โว้ย ไอพวกนี้เอายาอะไรให้เธอกินวะเนี่ย” ฟรานซิสผลักร่างบางให้นั่งลง ดึงเข็มขัดมารัดตัวเธอไว้ก่อนจะรีบเหยียบให้ถึงโรงแรมตัวเอง ขนมผิงหลับไปอีกครั้ง ตื่นขึ้นมาอีกทีตอนฟรานซิสขับรถเข้ามาจอดในลาดจอดรถแล้วและดูเหมือนครั้งนี้ แรงเธอจะเยอะกว่าเดิม “เฮ้ยๆ จะทำอะไร” ฟรานซิสร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ขนมผิงก็ข้ามมานั่งลงบนตักเขา “มันตุบๆด้านใน” มือหนาตบลงบนหน้าผากตัวเองฉากใหญ่ กำลังจะอุ้มร่างบางลงจากตักแต่ต้องชะงักเมื่อเสื้อเชิ้ตสีเข้มถูกกระชากออกด้วยฝีมือเจ้าของเสื้อ “โอ้ว แม่เจ้า อย่างxx” “ดูดหน่อย” ของสวยงามถูกประเคนถึงปากขนาดนี้ ฟรานซิสจึงยากที่จะปฏิเสธไหว ลิ้นร้อนเลยตวัดดูดกลืนสิ่งยั่วยวนตรงหน้าและยิ่งดูดหนักขึ้นด้วยความหลงใหล “อ๊า ฟราน อื้ม” “อื้ม นมเธอแมร่งโคตรดี” “อ๊ะ อ๊ะ ฟรานแรงอีก” “ฉันไม่เกรงใจแล้วนะผิงผิง” ความรุนแรงจากคนหน้าดุเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณตามสัญชาตญาณแต่ดูเหมือนคนได้รับกลับชอบมัน “อ๊า ฟราน ดีจัง” ร่างบางบดตัวไปมาบนตักแกร่ง เรียกให้บางอย่างภายใต้กางเกงยีนส์สีดำตื่นตัว “อื้ม ทำไมยั่วขนาดนี้” ฟรานซิสปรับเบาะให้นอนราบไปกับพื้นรถก่อนจะพลิกตัวขนมผิงให้อยู่ด้านล่าง “ฉันช่วยเธอได้เท่านี้จริงๆ” เขาพรมจูบไล่ลงมาตั้งแต่ซอกคอขาว เนินอก หน้าท้องแบนราบจนมาถึงขาอ่อน “อื้อ ฟราน” “พรุ่งนี้อย่ามาโวยวายนะ” ลิ้นร้อนค่อยสำรวจปากทางเข้าดอกไม้งามอย่างละเมียดละไม พรมจูบต้อนรับความสวยงามตรงหน้าก่อนจะเริ่มดูดกลืนความหวานเต็มคำ “ฟราน อ๊า” ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากัน มือเล็กจิกลงบนหัวของอีกคนด้วยความเสียว “อื้ม หวานฉิบหาย” ฟรานซิสครางพึงพอใจในลำคอ มืออีกข้างเอื้อมไปบีบเค้นเต้างามด้านบนไปด้วย “ฟรานซิส มัน อ๊ะ อ๊ะ” ร่างบางกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำหวานออกมามากมายก่อนจะทิ้งตัวลงนอน “หายแล้วใช่มั้ย” ฟรานซิสท่องพุทโธในใจ ถามขึ้นเมื่อเห็นร่างบางนอนนิ่งไปก่อนจะต้องเบิกตากว้างเมื่ออยู่ๆเธอก็ลุกมันผลักเขาลงไปนอนแทน “เฮ้ย!! ทำอะไรของเธอเนี่ย” —————-
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD